“Sanchez ratificou o apoio de España a Ucraína e chamou ao sector da defensa a ser clave na Estratexia Industrial Europea de Defensa”, sinalaba a páxina web do Goberno de España na súa liña. Segundo a noticia, Sánchez mostrou o seu agradecemento aos representantes da industria armeira e recoñeceu a súa importancia: “O Xefe de Goberno agradeceu aos directivos das empresas da industria de defensa o seu compromiso nun contexto xeopolítico moi complexo, no que España está a traballar para prepararse ante as ameazas de seguridade e aumentar o nivel de autonomía estratéxica”.

Políticos e empresarios falaron das intencións e retos do futuro próximo. Queren multiplicar o negocio: “España quere converter ao sector nun axente clave na Estratexia Industrial Europea de Defensa, presentada hai poucos días”. Para iso, previron, entre outras cousas, incrementar o “liderado”, impulsar a I+D ou aumentar os empregos nos programas militares europeos. Segundo a información facilitada polo Goberno na noticia, o Estado español é o cuarto exportador europeo do sector armeiro, o oitavo mundial, con 36.000 empregados.

No Cume estiveron 24 persoas de 23 empresas, todas elas homes excepto María Eugenia Clemente, de Aciturri. Moncloa difundiu catro fotos da reunión, todas menos unha de grupo, na que aparece Clemente dando a man a Sánchez en primeiro plano.

O comercio vasco da morte tamén en Moncloa

A reunión de Moncloa contou coa presenza dos xefes da industria militar de Hego Euskal Herria: o presidente de Aernnova, Juan Ignacio López Gandasegui; o presidente de SAPA, Jokin Aperribay; o presidente de ITP Aeroko, Carlos Azola; e o presidente de SENER, Andrés Sendagorta. ARGIA pediu ao grupo antimilitarista que se pronuncie sobre o significado da dimensión pública da sesión, pública pero limitada, xa que apenas houbo ningún medio de comunicación. Vitoria-Gasteiz confirmou que a imaxe do 18 de marzo non é habitual, “os comerciantes da morte xa non se esconden, nin sequera os vascos”, e sorprendeu coa hipótese seguinte:

“Se fose unha iniciativa de Moncloa, en busca de beneficios electorais, os xefes principais destas empresas non acudiron á reunión e sacaron unha foto. E Moncloa, o dono das imaxes, abriría moito máis do que fixo. É máis lóxico pensar que estes comerciantes da morte impuxeron as imaxes para que a institucionalidad da escena, polo lugar e o personaxe, axude a limpar a imaxe dos que fan negocio coas guerras”.

Pola súa banda, Vitoria-Gasteiz destacou o ambiente de “amizade e confianza” entre os representantes vascos que mostran as imaxes. “Esta amizade denuncia que as relacións entre todos eles son moito máis frecuentes que o que mostran publicamente”. Co apoio político concedido aos empresarios do armamento, lembraron que é habitual en Euskal Herria: “Os diferentes presidentes pousaron ‘’ con estes personaxes”. Este apoio político “impulsa” unha realidade “cada vez máis grave”: “O número de empresas de Hego Euskal Herria que participan na industria militar nos últimos dez anos multiplicouse de forma moi preocupante, xa son máis de 200”.

Profundización na guerra e o militarismo

Pola súa banda, a foto de Moncloa veu en plena proliferación de mensaxes militaristas das autoridades occidentais. Os líderes da OTAN ou o presidente da Comisión Europea, Ursula Von der Leyen, deron por seguro en varias ocasións, como a guerra directa entre Rusia e a Unión Europea a medio prazo, ante a que chamaron a reforzar o militarismo e o gasto militar. Gobernos franceses e alemáns falan da posibilidade de restablecer o servizo militar obrigatorio. “A ameaza de guerra é total e a sociedade non é do todo consciente”, sinalou a ministra de Defensa española, Margarita Robles, o día antes de reunirse cos líderes da industria militar en Moncloa.

A fotografía de Moncloa fai posible que as mensaxes e políticas que até hai pouco non serían aceptables están a converterse en aceptables. “Cada vez está máis claro: as guerras empezan aquí e as da foto son as que se enriquecen con elas”, redondearon as de Vitoria do grupo antimilitarista.