Boa morte para vivir ben
- A eutanasia legalizada no Estado español? Aquí e alá escóitanse testemuños optimistas de expertos sobre os antecedentes existentes en Europa e América. En Bélxica, como noutros moitos lugares, a eutanasia practicábase en silencio, porque cando era ilegal tamén tiña medo de preguntar aos enfermos.
Agora é moi diferente. Os profesionais que traballan nun “Centro de Ética da Consulta” de Lieja din que os pacientes que se achegan a eles teñen medo de non ser tomados en serio, non de falar da morte, que é o único que desexan, e que lles vén un gran alivio cando ven que a súa demanda é tratada con afecto. De non ser así, os médicos saben que non hai que seguir adiante, xa que algúns dos que chegaron ao centro buscan coidados paliativos, á fin e ao cabo.
As condicións de aceptación da demanda de eutanasia son rigorosas: enfermidade incurable, sufrimento indispoñible e demanda reiterada. Axudan a quen se atopa nestas situacións e, cando nas conversacións que se suceden, constátase que a demanda non é froito de presións externas, si o enfermo e os médicos ven que a eutanasia é a única solución razoable, entón realízana.
As persoas intúen a eutanasia como unha autorización para matar masivamente, coma se os practicantes tivesen a intención de reducir os gastos de seguridade social ou de acordo cos seus intereses
Fai catro ou cinco anos, nun ambiente de axitación que xurdiu en torno ao caso dun médico do hospital de Baiona, víronse na rúa a mozas con aspecto de cura recollendo firmas contra a eutanasia. A un deles respondeulle que quería ter un médico así nunha hora en que senta mal ao seu lado, e o outro, moi sorprendido, dixo: “Pero tes boa saúde…”. A xente intúe a eutanasia como unha autorización para matar masivamente, coma se os practicantes tivesen a intención de reducir os gastos de seguridade social ou de intereses propios. Os argumentos que manexan as autoridades francesas son parecidos aos que, sendo unha triste realidade local, queren vivir son cada vez máis tardíos e mal atendidos; recentemente morreron varias persoas e hai indicios de que foi polos recortes que sofren os servizos sanitarios.
Unha muller, que por terceira vez na súa vida afronta a grave enfermidade, asegura que a eutanasia pode ser un instrumento para vivir con tranquilidade. “Gustaríame dicir unha cousa, moi importante. Cando estiven enferma por primeira vez tiña 19 anos, e despois de dous meses de quimioterapia xa non podía aguantar máis, pedín ao meu pai que me puxese en contacto cun médico que puidese frear todo o que tiña. Falei con el por teléfono e díxome:‘Coñezo o teu historial e sairás ben; pero se as cousas empeoran, estarei contigo’. E, mire, esa orde de morte retívome e deume o poder de vivir”.
Anuntxi Arana.
Antropóloga.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Quizá non saibas quen é Donald Berwick, ou por que o menciono no título deste artigo. O mesmo ocorre, evidentemente, coa maioría das persoas que participan no Pacto Sanitario en curso. Non saben que é o Triplo Obxectivo de Berwick, e menos aínda o Obxectivo Cuádruplo que... [+]
O artigo A motosierra pode ser tentadora, escrito nos días anteriores pola avogada Larraitz Ugarte, deu moito que falar nun sector moi amplo. Expón algunhas das situacións habituais dentro da Administración pública, entre as que se atopan a falta de eficiencia, a falta de... [+]
É importante utilizar correctamente un idioma? Até que punto é necesario dominar a gramática ou ter un amplo dicionario? Sempre escoitei a importancia da lingua, pero despois de porme a pensar, cheguei a unha conclusión. Pensar a miúdo leva iso; chegar a unhas... [+]
A outra vez fun a un sitio que non visitaba e que tanto me gustaba. Estando alí, sentín a gusto e pensei: este é o meu lugar favorito. Amuleto, amuleto, amuleto; virando a palabra no camiño de casa. Curiosamente busquei en Elhuyar e aparecía como amuleto. Pero pensei que... [+]
Ao longo da súa traxectoria académica, adolescentes e mozas recibirán en máis dunha ocasión orientación académica e/ou profesional para aqueles estudos que lles resulten de utilidade. Hai que ofrecerlles liderado, porque adoitan estar cheos de dúbidas cada vez que teñen... [+]
Xa fai dous ou tres semanas que o lin, nunha columna de Maialen Akizu. O que Aner Peritz dixera na televisión era: “O bertsolarismo é o que me levou a non deixarme levar polos homes cis heteros, porque o bertsolarismo é o que me fixo disidente, e tamén porque o... [+]
Beldur hori bada. Badirudi Donald Trump etorri dela Washingtoneko bulego borobila luzerako okupatzera. Bigarren mandatua du, baina bere hurbileko aholkulariei, ez dela txantxetan ari berretsiz gainera, Konstituzioan zenbaki bakan batzuk aldatzeko bere xede zurruna aipatzen die,... [+]
Ansorena´tar Joseba Eneko.
Si a calquera se lle pregunta que é orto, responderá de madrugada, quizais o mosqueteiro amigo de D´Artagnan ou o culito. Pero o prefixo orto- é correcto e utilizámolo con frecuencia: ortodoxia, ortopedia, ortodoncia... Entón (o que vén hai... [+]
“Bolsa de resiliencia”, “manual de supervivencia”, “saco de costas de evacuación”: estes son os sons que se poden escoitar en boca das autoridades nas últimas semanas.
Entre as declaracións do mes pasado, a Unión Europea ha pedido aos cidadáns que preparen un... [+]
Ez da Aberri Eguna, Aberri Aukera da euskaldunok behar duguna. Urtean behin errepikatzen dira balizko alderdi zein talde abertzaleen deialdiak, data hauetan, Euskaldunon aberria Euskadi/Euskal Herria da aldarriaren inguruan. Egun bateko kontua izaten da, hala ere. Eta ez batera... [+]
A semana pasada hei tido un bonito encontro cun grupo de mulleres que non vía desde hai tempo e falamos sobre como facelo, ligado á tecnoloxía e aos espazos de creación.
A maior destas mulleres, a que está ao límite da xubilación, é programadora e goza programando o... [+]
En varias ocasións dixéronme que o que producimos é o máis forte do traballo dos arquitectos, perpetúase. Que a perpetuidad do edificio supera a presenza temporal do ser humano e fáganos sostibles no futuro. E a diferenza do que ocorre cun libro, a materialidad engade... [+]
Moitas feministas vascas decepcionáronse ao saber que a escritora Chimamanda Ngozi Adichie ha externalizado o embarazo, é dicir, que o seu fillo foi fecundado por unha surrogata a cambio de diñeiro.Entre outras cousas, Adichie é a autora do ensaio feminista que todos... [+]
Tivemos que sufrir outro ataque contra a nosa lingua da man do Departamento de Educación do Goberno de Navarra, que nos obrigou a facer un cambio no programa PAI contra o eúscaro. Nos últimos anos, por imperativo legal, os novos centros do modelo D tiveron que introducir o... [+]