Informes (Radiografía da pobreza visual infantil en España, 2024. A radiografía da pobreza visual infantil en España, 2024) recolle que en 2023 na CAV había 372.652 nenos de entre 0 e 18 anos. A taxa de pobreza infantil situouse no 20,6%. A porcentaxe de nenos que poden sufrir pobreza visual é do 6,4%. En Navarra, o número de persoas de entre 0 e 18 anos era de 128.005 persoas. A taxa de pobreza infantil situouse no 32,9% e a da visión no 10,2%. En comparación coas porcentaxes das comunidades do Estado español, a CAV é a segunda comunidade con maior taxa interanual, mentres que Navarra ocupa o cuarto peor dato por detrás de Ceuta, Asturias e Baleares.

A asociación Visión e Vida realizou a análise por segunda vez desde a pandemia. No informe destaca que a pobreza visual é a clave de que estes problemas de saúde non producen dor. Púxose un exemplo de dentista para a comparación. Os nenos levan antes ao dentista porque están doridos. No Estado español, o 56% das familias non somete aos seus fillos aos exames médicos para ver a vista. Segundo o informe, os nenos, ao non sufrir dor, adáptanse á situación na que viven e as familias non saben que saúde visual teñen os seus fillos. Doutra banda, naquelas familias que teñen dificultades para facer fronte a gastos imprevistos, aínda que se necesitan lentes ou lentes de contacto, a compra atrásase. Si rompen as lentes aos nenos ou se sabe que hai que aumentar a gradación, a compra queda en segundo lugar.

O termo pobreza visual é un termo acuñado na crise 2008-2014. Para extraer os datos da pobreza visual, cruzan taxas de pobreza coa poboación que necesita lentes ou lentes de contacto. Comparando as porcentaxes de persoas que necesitan dispositivos e as porcentaxes de pobreza, poden representar o número de persoas que poden ter problemas para comprar lentes ou someterse a un exame visual.