"O que le o conto ao neno é unha palabra e unha palabra, pero o mediador ten que adestrarlle a escoitar"
- A asociación Galtzagorri organizou un curso para mellorar o lugar da lectura literaria nas escolas e formar a educadores mediadores en literatura infantil e xuvenil. Preguntamos a Miriam Luki, de Galtzagorri, sobre as claves da educación literaria e a fórmula para espertar a paixón pola lectura.
Un dos obxectivos do curso é mellorar o espazo da lectura nas escolas e preguntámoslle a Miriam Luki si detectan carencias neste sentido. “Si, e proba diso é que moitas bibliotecas escolares han desaparecido ou pasan de Educación Infantil a Educación Primaria e os libros desaparecen en moitas aulas. Nós levamos bibliotecas itinerantes ás pequenas escolas. Hai máis factores, como que os mestres a miúdo non teñen tempo”.
"É significativo que moitas bibliotecas escolares han desaparecido ou pasan de Infantil a Primaria e os libros desaparecen en moitas aulas"
Outro dos obxectivos do curso é formar profesores, pero en xeral creadores, ilustradores, contacontos, pais, bibliotecarios (“como situar os libros é moi importante, por exemplo”) que viran ao redor da literatura infantil e xuvenil, porque a literatura infantil e xuvenil ten un trazo diferenciador: o neno necesita un mediador entre el e o libro. “Falouse moito da afección á lectura, pero avanzamos un paso e hoxe falamos da educación literaria. A educación literaria é un concepto máis amplo que ten en conta todas as características do libro, como o tamaño (o libro que conta a historia dunhas escaleiras, por que é un cadrado longo? ). A educación literaria fai referencia ao cribado, porque axuda a establecer criterios, e sendo o ámbito máis publicado en literatura o dirixido a nenos e novos, é importante saber entre obras de calidade e sen ela. Para iso achegamos claves no curso. A educación literaria tamén está ligada á alfabetización verbal e por imaxe, porque cremos que os nenos e nenas están afeitos ás pantallas cunha alfabetización visual avanzada, pero teñen unha imaxe superávit, unha imaxe superávit que pasa moi rápido pola pantalla, e é necesario dedicar tempo a ler ben as imaxes en moitas ocasións, tendo en conta que a ilustración adquiriu un gran peso na literatura infantil e xuvenil, que as palabras e as imaxes retroaliméntanse”.
“No reconto pode haber un momento para retroceder un paso”
“Adoitamos representar ao mediador con palabras e palabras, contando o conto ao neno con todo detalle, pero tamén debe adestrarse en escoitar aos mediadores, recibir do neno, preguntar e escoitar o que a lectura e imaxes suxiren ao neno. No relato pode haber un momento, un paso atrás para escoitar ao neno, a ver que di”.
"A escritura e a lectura están unidas e tirar da creatividade pode ser un bo anzol para espertar a paixón pola lectura, porque estamos afeitos dicir ‘ler, ler’ e menos dicimos ‘escribir’"
Para terminar, como non podía ser doutra maneira, preguntamos ao compañeiro de Galtzagorri pola fórmula máxica: como fomentar a paixón pola lectura? “Non sei, e diría que ninguén o sabe, pero no curso Mariasun Landa fai unha reivindicación moi forte: en lugar de pedir aos nenos e mozos que lean e escriban, que escriban ou creen un conto, xa que ler o que creou diante da clase ou o que escribiu o compañeiro cobra outra dimensión… A escritura e a lectura están unidas e tirar da creatividade pode ser unha boa avoa para ler e ler.
Curso dividido en cinco bloques
O curso comezará o 11 de xaneiro na Facultade de Educación e Deporte de Vitoria-Gasteiz e constará de cinco bloques: Literatura Infantil e Xuvenil: introdución, definición, historia e situación actual (profesorado: Xabier Etxaniz Erle, Garazi Arrula, Juan Carlos Alonso), Contextos de lectura literaria: lectura na sociedade bilingüe e lugar de lectura no centro escolar (Paula Kasares, Ibon Egaña, Mikel Ayerbe), Xéneros orais: poesía e teatro (Yolanda Arrieta, Juan Kruz Nebigerabide, Ilustración de xénero, Delicongutxia.
O prazo de preinscrición estará aberto até o 2 de decembro e neste enlace atoparedes a información de inscrición.
O que se achegue a este libro, en primeiro lugar, estará con G. Atópase coas imaxes de Mabire. Son imaxes de estilo cómic, trazos moi precisos e vivencias de cor celestial que axudan a interpretar con facilidade personaxes e situacións. Estas imaxes coinciden co texto, que... [+]
Os seres humanos somos tantas historias narrativas que a capacidade narrativa que se pode dicir é unha das características que nos fai humanos. Fannos falta relatos para construír nós mesmos e a realidade, facendo especial fincapé na función dos contos clásicos, ou das... [+]
O domingo pola mañá pasamos a ler un conto de Tolstoi, lendo, en eúscaro: “Canta terra necesita un home?”. E coñece os debuxos de Elena Odriozola porque os viu nas aventuras de Gulliver, goza do fío dos Contos. Logo colócase en discoteca, con frecuencia, e traducido do... [+]
Cando o noso fillo empezou a ler na escola, buscamos libros da súa idade. Así nos apareceu en casa o francés Sami et Julie font deas crêpes (“Samik e Julie fabrican matahamis”), E. Massonaud e T. Traballo de Bontéren. Nada máis lernos o título e coñecer a... [+]
Exemplo de loita contra a ditadura, vestir un kaiku. Centro Memorial Vítimas, Meliton Mazás. Enviar armas de ataque a Ucraína pola paz (non sabía dar, vender, deixar, que verbo pór, enviar, vinga, enviar). E nenos: mamá, imos facer chistes? Unha casa sobre un tellado. Unha... [+]
Este traballo de Patxi Zubizarreta, que gañou o ano pasado o premio Lizardi, ten unha nova época de competición entre nós e unha das modificacións é que cada dous anos premiarase unha obra para mozas e a seguinte para nenos. É un traballo dirixido a mozos, un libro que... [+]
Si non me equivoco, este é o primeiro libro de Haritz Larrageta, publicado en eúscaro e castelán, dirixido aos nenos.
O escritor diríxese ao lector desde o principio, coa pregunta “Coñecedes Anna Kope?”, e así comeza inmediatamente a contar a historia dos irmáns... [+]
