Porás o foco na participación que os nenos e nenas deberían ter na comunidade. Por que?

A oferta de lecer infantil nos nosos pobos é cada vez máis ampla, cada vez máis ampla. En xeral, os adultos xeramos esta oferta infantil, coa nosa mellor intención, por suposto, pero dubido de que se teñan en conta os desexos e intereses dos nenos. O meu Traballo Fin de Grao realizouse en torno ao Día Infantil das Festas de Elgoibar, no que analicei cuestións como a participación dos nenos e nenas no deseño, desenvolvemento e avaliación do seu día. Os resultados obtidos indican que o día que se organiza para os nenos-as non se organiza cos nenos-as. Recóllese a opinión dos axentes que traballan con nenos e nenas, supostamente, como nenos, pero se lles preguntamos a eles a súa opinión é diferente.

Tamén forman parte da comunidade...

Por suposto, pero a clave está en como os integramos na comunidade. Que papel desempeña o adulto na comunidade? En función diso, o neno ou a nena ocupará o seu lugar na comunidade.

Segundo o que analicei, os nenos son considerados como consumidores e é o adulto quen decide que, como e cando se vai a organizar. A avaliación tamén a fai o adulto, pero todo isto faise desde os ollos do adulto, por suposto. Considero que é necesario aplicar a cultura da infancia, xa que a relación neno-adulto que se crea no proceso de desenvolvemento do neno non é unidireccional, senón bidireccional; os nenos e nenas tamén teñen unha gran influencia nese intercambio, ou deberían selo aplicando a cultura da infancia.

Paréceme que o adulto debe dar un paso atrás para recoñecer que os nenos son parte da comunidade. Desta forma, si o adulto dá o paso de ser o representante do neno ou nena a ser o acompañante, o neno ou a nena podería ocupar o seu lugar na comunidade. E, ademais, esta participación activa é tamén unha ferramenta para impulsar a cidadanía, xa que si os nenos e nenas senten que poden ser axentes activos no seu propio país, que se lles ten en conta a súa opinión, que poden ser organizadores, terán máis ganas de participar no mesmo pobo, converténdose así en axentes.

Antes de acudir á práctica, dáslle importancia a aclarar conceptos.

Si, considero importante, por exemplo, ter claro de que estamos a falar cando falamos de tecer a comunidade. Porque, si non sabemos para que queremos unha comunidade, que comunidades queremos traballar, quen as compoñen na nosa e que recursos temos para traballala, como imos promover ese obxectivo?

Neste sentido, na primeira parte do curso traballarase comprender algúns conceptos que nos servirán para promover a comunidade, a participación, a inclusión, a cultura, o lecer e, en xeral, as accións comunitarias. De feito, unha vez entendidas, poderemos realizar unha intervención efectiva.

Aínda que imos profundar na teoría, gustaríame dicir que tentei facer esta práctica. Non quero botar a ninguén...

Con exemplos reais poredes en práctica o que logo aprendestes.

É dicir, non se trata dun curso baseado nunha mera teoría. Eu analizé o ano pasado o Día Infantil das festas do meu pobo, e porei sobre a mesa os resultados obtidos e o apreso por min mesmo. O percorrido realizado neste traballo axudaranos a analizar os casos das persoas que acoden ao curso, así como algunhas claves para que as súas prácticas sexan máis participativas, inclusivas e eficientes para fomentar a afección pola cultura infantil. En primeiro lugar, debemos analizar o rol de nenos e adultos nas actividades que organizamos. Unha vez tomada a conciencia, valoraremos cales son os pasos que queremos dar e o curso centrarase en decidir cal é a intervención máis eficaz para conseguir os obxectivos que temos.

A quen vai dirixido?

Calquera persoa que organice iniciativas con ou para nenos e nenas nos pobos; persoal de asociacións, educadores, persoal da administración, políticos, profesorado e voluntariado.

Que queres conseguir co curso?

Pola miña banda, darlles algunhas claves para avanzar na organización de actividades para nenos, nenas e nenos. Impulsar a transformación dos nenos e nenas en axentes activos de face á construción nacional.