Os alumnos de Eguzkitza de 10-12 anos están a preparar postais para os maiores que están na residencia veciña. Previamente recibiron unha listaxe de gustos e afeccións de cada un para poder realizar postais o máis personalizadas posibles. Todos os anos, os maiores reciben as postais emocionados e emocionados, segundo os seus dinamizadores.

Mozos da mesma idade, alumnos de Educación Primaria de Eguzkitza, tamén se achegaron á residencia para facer unha man de obra do Nadal. O mozo e o ancián fan a man de obra xuntos e logo gárdana os maiores para decorar a súa habitación. E os alumnos de 7-8 anos tamén se reunirán cos maiores antes de ir de vacacións: xa foron a cantar á residencia e tiveron moi boa acollida, pero chegoulles a proposta, porque os maiores dixeron que eles tamén queren cantar cos nenos, e propuxeron dúas cancións (Olentzero foinos e Campá sobre campá), agora ensaian cancións no colexio e na residencia para xuntalas e cantalas todos xuntos.

Santa Águeda, entroidos, alarde de San Marcial… En datas especiais do ano, os veciños da residencia gozan das actuacións e espectáculos que os escolares realizan, ás veces fóra, outras dentro da residencia. En breve, ademais, celebrarase un acto especial, o ano da Korrika e pasarase a testemuña.

Alegría, ilusión, empatía…

Na residencia de anciáns de Amaxantal hai unha muller que sempre está en silencio, pois o día da visita dos nenos estivo a gusto falando con eles. Isto é o que destacaron os dinamizadores da residencia, reflexo do beneficio que estas visitas fan aos residentes e da satisfacción que lles achegan. O profesorado utiliza a ilusión, o entusiasmo, a emoción, a empatía… para explicar o que estes actos dan a uns e a outros. O beneficio é bidireccional, como destacamos no artigo de relacións intergeneracionales: as persoas maiores rexenéranse, melloran a súa autoestima e contáxiaselles a alegría e a risa dos nenos. Os nenos aprenden tamén da experiencia dos maiores, incluso axudando aos maiores que o necesitan.

“Somos unha sociedade segregada”

A experiencia da escola Eguzkitza, aberta ao barrio, é tan sinxela como enriquecedora, pero imaxinas abrir a haurreskola nunha residencia de anciáns? Contabámolo neste artigo: Nunha residencia de anciáns de Seattle (EE.UU.), que atende a máis de 400 anciáns, cada semana reúnense cinco días na escola infantil denominada Centro de Estudos Intergeneracionales. Cantar, bailar, pintar, mergullarse en contos, cociñar, xogar ou simplemente compartir. A autora do documental, Evan Briggs, quixo reflexionar sobre a nosa relación disfuncional cos maiores e a vellez: “Que sistema de valores temos para que a partir de certa idade a xente non teña cabida na sociedade? Hai moita sabedoría e experiencia nas persoas maiores e todo isto estase perdendo”.

Doutra banda, a iniciativa da postal lembrou que en máis de 38 países teñen unha iniciativa similar: podes escribir unha carta a unha das persoas maiores que senten soas sen recibir visitas e que se atopa na residencia de anciáns (a que che corresponda) e para iso recibirás información previa dos seus gustos. En definitiva, a soidade é un dos males máis graves que se estenderon na vellez.