No conto Lur o protagonista conta o que lle pasou hai cen anos, mesturando o ambiente do caserío, os mortos e a Noite Negra. A autora é Edurne Mitxeo e os debuxos de Kepa Etxebarria acompañan o texto. Grazas ao apoio do Concello de Lezo, o libro que acaba de publicar pretende, entre outras cousas, facilitar o duelo aos nenos. “A miúdo, a morte sorpréndenos de súpeto e nalgunhas casas quizá non saiban como falar do tema cos nenos; gustaríanos que este conto nos axudase. Aos nenos e nenas dicímoslles que a persoa que morreu quedouse durmida, ou que emprendeu un longo viaxe… pero hai que dicirlles a verdade, que esa persoa morreu, que lle quedou o corazón, que se lle quedou o corazón, que o libro quere ser un medio para iso”. De cada libro vendido, destinarase un euro á Sociedade de Cardiopatías Conxénitas.
A noite negra ou a noite das almas é unha boa escusa para falar da morte. Cada vez son máis os pobos que recuperaron os vellos costumes vascos, fronte á forza de Halloween. Así, cada vez son máis frecuentes os costumes dos nosos antepasados: acendían velas polas almas e baleiraban cabazas, remolachas ou patacas para introducir velas nelas. Mitxito explícanos que o sentido é contrario á festa de Halloween: Halloween escorrenta as almas, e a Noite Negra busca atraer ás almas daqueles aos que amamos, “por iso acéndense as velas para guialas de camiño a casa”. Á fin e ao cabo, nunha época estaba moi presente a morte –as condicións de vida non eran as actuais–, desde pequeno comprendían que formaba parte da vida, e tiñan un día para pensar nas almas. “Cando vivimos hoxe a morte?”.
Unha festa que implicará a todo o pobo
Outro dos obxectivos do conto é impulsar a festa local. Mitxito celebra a Noite Negra na súa cafetaría de Lezo desde 2016, xa que, ademais dun gran éxito, todos os anos reúnense moitos nenos e adultos, pero a súa idea é expandir a festa a todo o pobo. Ir buscar castañas, pedir comida disfrazada de casa en casa, logo xuntarse para comer castañas asadas e o conseguido de casa en casa, botar mensaxes ao lume… Así representa o día Mitxeo. “É unha gran festa para os nenos: disfrazados, de noite, comendo chucherías… Que máis se pode pedir?”.
Tamén pode ser unha noite de xestión do medo para os nenos. “É bo ter un pouco de respecto e de medo, pero o medo que nos deixa inmóbiles non é bo, porque non nos deixa avanzar, e nesas ocasións é importante saber dar a volta á situación. Esta pandemia é un bo exemplo para reflexionar sobre a nosa relación co medo”.
En primeiro lugar, queremos facer chegar as nosas condolencias aos familiares e amigos da muller asasinada a principios de agosto.
Os habitantes de Gaintxurizketa estamos fartos do deixamento da administración e dos responsables.
Os que vivimos no barrio estamos obrigados a... [+]
París 1845. O economista e político labortano Frédéric Bastiat (1801-1850) escribiu a sátira Pétition deas fabricants de chandelles (A petición das veleras). Opositor fervente ao proteccionismo, declarou con ironía que os veleiros solicitaban protección ante "a... [+]
(Azken aldi luzean ezin naiz gauez atera, eta arratsaldez ere larri, eta asteburuetan ere ez, eta (jarri zaizue jada ihes egiteko gogoa), marianitoak eta bazkari azkar samarrak izaten dira nire enkontruneak. Konpainiak ondoegi aukeratu behar ditut. Ezin ditut poteoak... [+]