En novembro de 2017 Mel Anjel Elustondo fíxolle unha forte entrevista para o semanario ARGIA (“No cárcere de Carabanchel aceptamos o eúscaro batua”). Fontaneda repasa a súa vida e falou con Elustondo sobre a súa traxectoria no mundo do eúscaro e a súa militancia política en plena época do franquismo.
En 1958, aos 15 anos, comezou a estudar eúscaro. Un mozo de Ibarrangelu, co que tiña unha compañeira de clase, avivoulle o verme. "Euskadi é a patria de todos os vascos!", díxolle, e Fontaneda conta na entrevista como até entón a súa única patria era España. Relacionou a patria coa lingua e empezou a aprender euskera sendo estudante de Bacharelato: “Que tiña que ser vasco convencido”. Tivo como profesor a Peli López Presa e como método se utilizaba a gramática de Andoni Urrestarazu Umandi.
En 1966 comezou a exercer como profesor de eúscaro. Fontadena di na entrevista que comezou a ensinar “sen saber euskera”. O profesor Felipe Ibarraran deulle a oportunidade de ensinarlle que tiña que ir ao servizo militar. A duración deste labor docente foi moi reducida, xa que foi levada a cabo pola Garda Civil. Sería a primeira vez que lle deterían.
Aínda que non empezou moi convencido como profesor, despois fixo un longo camiño na aprendizaxe e o ensino do eúscaro. Segundo explica na entrevista, a principios da década de 1970 creouse o grupo de profesores Juan Bautista Gamiz e fíxose o método en eúscaro. Entre os implicados estaban Eusebio Osa, Pako Eizagirre e Jeni Prieto. Fixeron un método de ensino chamado Hizketan, “o noso propio”, di Fontaneda. Así di sobre a división de traballo: “A formación do verbo –nor- nork eta beste– fíxena eu; Eusebio Osa, os textos, os traballadores soben e os maiores baixan; e Maribel Elizondo golpeou o material a máquina”.
En 2007, Onintza Irureta Azkune entrevistou a Fontaneda, autora dun método heterodoxo para estudar, aprender e ensinar eúscaro.
Ademais de ser estudante, profesor e creador de métodos, nos últimos anos participou no mundo do eúscaro en Vitoria-Gasteiz. Entre outras cousas, realizou un documental sobre o eúscaro na Rioxa Alavesa e traballou no proxecto Mintzalaguna da capital alavesa.
Tratando de aclarar o caso Iruña-Veleia
Fontaneda uniuse á plataforma Iruña-Veleia Argitu e tentou aclarar o asunto. Escribiu unha serie de artigos sobre o caso en medios como Naiz, Berria e Alea, entre outros. En 2017 abriu o blog Babazorro en ARGIA. Sobre todo escribiu sobre o caso Iruña-Veleia. Defendeu levar os grafitos até o final da investigación para saber si eran falsos ou verdadeiros. Juan Martín Elexpuru lembra no seu blog a Gontzal Fontaneda e di: “Tivemos amizade e amizade con Iruña-Veleia, fixo un gran traballo no intento de esclarecer o asunto.Xestionou o blog Babazorro durante cinco anos e deixounos unha selección de artigos polo tema da lectura”. “Humilde como un home grande, traballador como un home honesto”, lembrou.
.
Nos últimos meses tocoume traballar en varios institutos e, nalgún momento, tiven que falar cos alumnos das posibilidades que ofrece o mercado laboral. A tipoloxía dos alumnos é variada e nunha mesma cidade varía moito dun barrio a outro, dun instituto a outro, e tamén... [+]
Volve Euskaraldia. Ao parecer, será na primavera do ano que vén. Xa o presentaron e a verdade é que me sorprendeu; non o propio Euskaraldia, senón a lema del: Farémolo movéndonos.
A primeira vez que a lin ou escoitado, vénme á cabeza o título da obra que puxeron para... [+]
Non sei si vostedes tamén teñen a mesma percepción –recoñézoo: aquí empecei a escribir de maneira acientífica–. Refírome á extensión natural da palabra preguiza. Cada vez escoito máis nos recunchos de Hego Euskal Herria: eúscaro, español e, por suposto,... [+]
O eúscaro ten un caudal de auga moi grande na escaseza. Cada pinga local rega e revive a nosa cultura. Ofrecerlle un mar de auga a aquela sede. Aínda que o eúscaro veu dun pozo profundo e escuro, todos sacamos a nosa mostra de auga salgada e convertémola en fonte. E agora... [+]