A homenaxe de Tudela celebrarase ás 20:00 horas na ponte do Ebro e o de Donostia ás 12:30 no parque Gladys Enea. Para o que queira ir en bicicleta, a cita é ás 12:00 horas no Boulevard.

"Amigo, compañeiro"

"Como dixemos en máis dunha ocasión, nós lembramos á nosa amiga Gladys, que foi a nosa compañeira, e que quedou impune porque non se pode esquecer esa inxustiza", afirmaron os organizadores nun comunicado. "Ademais, ningunha confesión oficial chega. De feito, os pasos que nos últimos anos deron tanto o Goberno Vasco como o Goberno de Navarra no camiño de recoñecemento atoparon grandes resistencias e aínda non deron froito. Neste sentido, é unha alegría a noticia que recibimos fai dúas ou tres semanas: O Constitucional rexeitou o recurso interposto por pp e VOX contra a lei navarra de recoñecemento ás vítimas da policía e da ultradereita".

"Lembramos sobre todo a Gladys porque os motivos que levaron a Tudela aquel desgraciado día están hoxe máis vixentes que nunca", engaden. "A crise sanitaria non fixo máis que aumentar a necesidade dun cambio radical, dunha produción, dun consumo e dunha forma de vida máis respectuosa co medio ambiente e as persoas. Pero non parece que vaiamos por ese camiño.

Mataron á filla do Sol

"A falta de xustiza alimenta a memoria. Canto máis inxustas son as feridas, máis lembramos e levamos no corazón a quen as sufriron. Con Gladys Do Aparl ocorre algo parecido, xa que desde o primeiro minuto detectouse que os cidadáns se atopaban ante unha morte inxusta, si existe unha morte xusta". Con estas palabras comeza a extensa reportaxe que o xornalista Urko Apaolaza sacou á luz na revista Larrun cando nos asasinaron á filla do Sol. "A reacción que provocou o asasinato do activista ecoloxista en Tudela por parte do subfusil dun garda civil o 3 de xuño de 1979, durante unha sesión pacifista, é dificilmente esquecida por moitos: a folga xeral paralizou o País Vasco até o colapso da pota antinuclear".

Para esta biografía, falamos cos amigos que lle coñeceron, revisamos documentos, hemeroteca, boletíns, actas, mensaxes... e traemos á luz datos descoñecidos.

"Neste corenta anos, a sombra da impunidade impúxose ao amencer, porque o axente que matou a Gladys non pagou polo que fixera, senón polas medallas", afirmaba Apaolaza. "A tinguidura negra da versión oficial ha manchado o relato. Pero... non! Aquilo non foi un accidente desgraciado, senón a consecuencia dunha represión calculada que durante aqueles anos encheu as nosas beiras de chorros de fume e chumbo. E Gladys non estaba por casualidade naquela ponte do Ebro, senón que fora conducido alí polo seu compromiso e o seu temperamento.

>>> Le o artigo completo.