Puxestes unha porta espectacular que chama a atención. É a parte traseira da vosa casa, non é así?

Juanjo (J. ): Este terreo atopábase na parte traseira da nosa casa. Comprar un terreo, esa foi a nosa ilusión desde sempre, para ter un xardín unido á casa. Ao final conseguimos compralo o ano pasado. Así, ampliamos a terraza e saímos directamente da cociña ao xardín, e desde a baixa tamén fixemos unha saída en directo. Queriamos facer un bonito peche para redondear as obras. Queriamos pór unha porta especial con portas correderas e peonís para poder acceder aos coches, que á vez resultaría bonita, feita con gusto, xa que se atopa en pleno centro do pobo, xunto ao bar.

Tiñades claro que na vosa porta ía haber Gernika?

Mariaje (M): O que tiñamos claro é que queriamos que a porta fóra de forxa, de ferro; o resto non o tiñamos claro. Un día Juanjo dixo: “e si pomos Gernika?” Mirámonos os dous e coma se algo nos fixese clic, vímolo claro. Así nos decidimos a pór o Gernika, e non lle demos máis voltas.

Quen fixo esa Gernika de forxa?

J.: Eu traballo en Araia, nunha empresa de oxicorte. Cortamos pezas de ferro ou forxa, tal e como nos piden os clientes. Eu traballo na oficina como comercial, pero no seu día traballaba tamén na oficina técnica, debuxando. Cando decidimos facer Gernika, decidín facer o traballo na fábrica. O debuxo de Gernika fíxeno eu, coa axuda do meu compañeiro Alberto, que actualmente traballa na oficina técnica. Fixen os debuxos a man.

A man? As máquinas e computadores actuais non escanean a imaxe e córtana directamente na peza de ferro?

J.: Podes meter a imaxe do cadro por computador, en cru, pero o que tes que cortar, todas esas siluetas que queres cortar, hai que debuxar a man. Tes que ir debuxando liñas, radios, arcos… no programa. Estas imaxes, é dicir, o debuxo que fixeches, tomarao o programa de corte, pasarao á máquina e será a propia máquina a que realice o corte na peza de ferro. Dito doutra maneira: tes unha chapa enteira de chapa ou forxa, e ti córtaslle os pedazos para debuxar. Debes marcar as partes que debes cortar.

Pediulle moito tempo facer o debuxo?

J.: Ao facer os debuxos podes deixar os ollos na pantalla, xa que tes que estar moi preto da pantalla, xa que son liñas moi pequenas. Achéguese e afástese, achéguese e afástese... Non podes facer o traballo de forma sucesiva porque é moi difícil. Tes que facer un pouco e deixalo, logo traballar outro intre… Non sei dicir canto tempo custoume. A peza foi cortada en dirección a Ekain, con moito mimo. A máquina tardou ao redor de 2 horas, e para este tipo de máquinas iso é moito tempo.

Despois a peza foi montada na porta, non?

M.: Si. Toda a montaxe da porta foi pensado e feito polo ciordio Manuel Kasas. Unha porta con guía, unha porta peonil, chapas próximas, Gernika encaixada… Fixo un gran traballo, con moito gusto. Tiñamos dúbidas sobre si pór algo detrás de Gernika, pero ao final non llo puxemos, porque cremos que o cadro se ve ben e que se distingue bastante.

Aos compañeiros de fábrica gustoulles como quedou Gernika?

J.: Si. Os meus compañeiros dixéronme que montara a porta para mandar fotos inmediatamente, para ver como se parou o traballo. A todos os que participaron no proceso gustoulles moito.

E aos cidadáns? Que lles di a xente?

M.:Non dixemos a ninguén como sería a porta, e cando Manuel púxoa no verán, todo o mundo quedou asombrado. Agora non hai moito movemento no pobo pola pandemia, pero a xente que vén ao bar queda á altura da nosa porta, mirando. Démonos conta de que moitos sacan fotos. Parece que á xente tamén lle gusta. Vós tamén nos chamastes… (ja, ja).

Porque Gernika ten algo.

M.: Si, Gernika é especial. Ten a súa historia, o seu encanto, a súa simboloxía… É especial por moitas cousas. Gernika chégache, axítache, mírasche… Gernika, non tivemos ningunha dúbida.

Alguén vos preguntou quen vos abriu a porta?

J.: Si, dixéronnos que nos van a copiar a porta (ja, ja). Por nós, ningún problema.

Estades contentos co traballo?

M.: Moi contento. Quedou moi bonito. Agora falta realizar os peches para delimitar o xardín. Está a facelo Manuel, e iso tamén quedará moi ben.