A enquisa realizouse a 800 persoas residentes na CAV con idades comprendidas entre os 18 e os 35 anos. O estudo deixa claro que os mozos senten "sen voz" en temas de saúde mental, xa que o 64,5% dos enquisados sente que non se escoita a súa opinión sobre a saúde mental. Así mesmo, a práctica totalidade dos enquisados mostráronse a favor da sanidade pública: O 87,7% cre que os tratamentos de saúde mental deberían estar a cargo da sanidade pública.

Aínda que o 53% dos mozos declara que a súa saúde mental é boa, no último ano un de cada tres novos ha solicitado axuda para facer fronte a problemas relacionados coa saúde mental. Con todo, a enquisa revela que moitos dos mozos non teñen confianza para falar dos seus problemas e preocupacións: un de cada catro sente só e un 15% abandonado. No outro lado da moeda atopamos aos que acudiron ao psicólogo, que son o 21,8% e o 15%, que recibiron medicación. Neste último dato apréciase a maior brecha de xénero, xa que as mulleres avantaxan en dez puntos porcentuais aos homes, con valores do 19,6% e 10,5%, respectivamente.

Para terminar, os datos máis graves céntranse no suicidio. Desde os 15 anos, o 24,5% das persoas de entre 18 e 35 anos na CAV expúxose nalgún momento suicidarse. As porcentaxes son aínda máis elevados no caso dos mozos de entre 18 e 24 anos, xa que case un de cada tres (30%) pensa suicidarse.

Saúde mental, necesidade insatisfeita

Non é novo o abandono que os sindicatos e os movementos sociais han sentido desde Osakidetza na saúde mental.Tal e como se recolle no comunicado que LAB publicou hai uns meses, a nivel europeo, a CAV atópase nos postos traseiros. "Por pór un exemplo, a Organización Mundial da Saúde estima que se necesitan 20 psicólogos por cada 100.000 habitantes, e aquí só temos seis".