O Topagune deste ano é unha forma de vivir.

Ese é a lema que utilizamos, porque queremos pór en práctica outra forma de vida. A sociedade que representamos e reivindicamos ten como obxectivo a independencia, o socialismo e o feminismo, e para iso necesitamos conciencia, ambición, ganas e rebeldía. Pero sobre todo queremos reivindicar a vida organizada na comunidade. O neoliberalismo íllanos para manter un sistema de reprodución completo dependente, e a nivel individual é moi difícil saír dela. Pero colectivamente cremos que é posible loitar e construír o que queremos.

É posible pór en práctica estas ideas?

Esa é a intención dos foros de encontro, e eu diría que o estamos conseguindo en parte. É un escaparate da comunidade e do traballo veciñal; levamos moito tempo preparando a uns 100 mozos e serán moitos máis os que traballen do 6 ao 9 de abril. Tamén queremos construír todo o demais dentro dos valores que defendemos: lecer, organización, programa, ambiente e relacións, entre outros.

Presentaron un amplo programa. Que destacarías?

Un ano máis combinaremos festa e debate, pero dedicaremos máis tempo á reflexión que o ano pasado. Sobre todo os dous primeiros días, xoves e venres dos encontros. Tratamos de traer temas de debate que están á cabeza: por exemplo, como teriamos que facer unha transición enerxética desde Euskal Herria ante a emerxencia climática; ou o gran evento terá un maior protagonismo no modelo de gaztetxe hausnarketa.Larunbatean e o domingo celebraremos o Aberri Eguna.

Estará en Elorrio como en 2002.

Ernai cumprirá dez anos en marzo e queriamos facer un xesto aos nosos predecesores. Esta peculiaridade atopámola en Elorrio, por unha banda, polo seu significado rexional e, por outro, pola singularidade deste Foro de Encontro, relatado polos presentes fai 21 anos. Esperamos que así sexa tamén para nós.

Con que sabor de boca deixáronche os do ano pasado?

A marcha nova tiña moita importancia. Despois de moitos anos de seguimento, houbo un parón de dous anos pola pandemia e viamos a iniciativa en perigo. Queriamos facer un retorno forte e cremos que o conseguimos. A valoración foi moi positiva. Serviu, sobre todo, para empoderar ás novas xeracións. O ano anterior á pandemia fomos moitos os mozos que nos unimos á militancia e non puidemos facer unha substitución axeitado condicionado polo contexto. Tiñamos a sensación de que xurdiu a brecha na organización. No ano 2022, pola súa banda, volvemos á situación co apoio do Foro de Encontro e do Terceiro Congreso de Ernai, e refórzanos para seguir loitando outro dez anos.

Que importancia ten o punto de encontro de Euskal Herria na axenda de Ernai?

Os encontros de primavera son a iniciativa máis importante, singular e mequeira que organiza Ernaik para reunir á comunidade, sexa cal for a súa forma. Sérvenos para pór en práctica o que defendemos e tamén para chegar aos novos novos. Con todo, ao longo de todo o ano traballamos noutros moitos ámbitos, empezando por cubrir as carencias dos nosos barrios e pobos.

A canción da marcha foi unha poesía do grupo Ibil Bedi o ano pasado. Cal é este ano?

O encontro do 2023 tamén terá unha canción e pronto poderemos gozar dela.

A continuación o programa do Topagune: