Mozos secuestrados (0)
Na praza, que era o marco perfecto, podían verse centos de persoas. Os arcos que o compuñan e as vivendas vivas que tiña encima dábanlle a forma de cuartel militar, numeradas todas, e dun mesmo balcón.
No centro, dous mozos tocaban unhas táboas de madeira e co seu son conseguían unha maxia especial. Ao escoitalos, a néboa, o bosque e até a soidade animaban aos seus oíntes.
Unha percusión tan peculiar mantiña á multitude en silencio a pesar da choiva.
Terminada a actuación rítmica dos mozos, tomou a palabra un home que levaba unha gran txapela. Era un mozo bastante novo, duns cincuenta anos, delgado e grave, e era evidente que estaba moi nervioso.
Tras o home que expresou a súa gratitude, podíase ver unha gran pancarta na que se dicía: “Benvido a casa”.
Nas súas palabras, referiuse aos vinte anos transcorridos, en varios cárceres das que foi condenado. Lembrou o sufrimento dos seus familiares e amigos e agradeceu o seu apoio e agarimo.
"O homenaxeado sufriu durante vinte anos a dureza dos cárceres, mentres que el, lonxe dos seus familiares, foi obrigado a servir na Mariña española durante dous anos"
Con bágoas nos ollos, e moi emocionado, terminou unha breve sesión animando ás mulleres e homes que se atopan en cárceres afastados a seguir traballando ata que “cheguen a casa”.
“Aita, aita!”, só o berro dun neno na primeira fila rompeu o silencio antes de que o acto terminase cun aplauso de aplausos.
Unha vez finalizado o acto, a praza foi recuperando a súa imaxe, unha persoa permanecía soa, no centro, inmóbil. Baixo o paraugas negro, un home alto e delgado, bastante maduro, sen deixar de mirar a pancarta.
Parecía reflexionar sobre o que vivira uns minutos antes. Tiña as súas razóns, pois para el a acción non estaba terminada, senón que, pola contra, comezaba a súa verdadeira acción a partir daquel momento conmovedor.
Sabía que o home homenaxeado sufriría en soidade, aínda que agora estivese “en casa”. Debía despedir a moitos descoñecidos que durante vinte anos vía moi lonxe, pero agora xa chegara o momento.
Era certo que tiña un presente novo e anhelado, pero, e o seu futuro? Que facer, onde ir? Antes de ser detido traballara como enxeñeiro, pero agora que, onde traballar, sabía que a empresa desaparecera hai tempo? Moitas preguntas de difícil resposta. Onde empezar a traballar con cincuenta anos, onde?
O home que permanecía inmóbil na praza tivo que responder a esta situación corenta anos antes e no mesmo lugar. Con todo, había unha diferenza notable entre as dúas situacións vividas. O ex presidiario chegou á súa casa co pelo case branco, e el enfrontouse á situación con vinte e tres anos.
O home homenaxeado sufriu durante vinte anos a dureza dos cárceres, no seu lugar, lonxe dos seus familiares, e foi obrigado a servir na Mariña española durante dous anos.
Por iso, o que vivira na homenaxe levábao á súa propia experiencia. Cantas veces lembrara aquela noite na estación de Venta de Baños? Viña de Galicia no último tren, vestido de mariñeiro.
Mariño que regresa á súa terra tras un longo período de vida militar.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
En 2011 estalou o poderoso movemento do 15-M, que puxo en aprietos ao Govern catalán. Entre outras cousas, naquela ocasión a Policía abalanzouse sobre a indignada acampada da praza Cataluña de Barcelona e asediou o Parlament o día en que os activistas debían aprobar os... [+]
En Internet aparece o título dunha película que aínda vin de pequena cando buscaba a palabra Willow. Nesta película chea de fantasía, o protagonista, un pequeno home chamado Willow, transformou o mundo liberando aos seus habitantes dun reino opresor. Google acaba de lanzar... [+]
A charla de Irene Coulon sobre a bela dormente e a imaxe da incineración foi o tema principal da Feministaldia deste ano. Ha desgarrado as ideas culturais do soño, aclarando que tamén temos masculinizado o soño. Moitas das leccións (culturais) do soño están... [+]
Araia díxome que vos escribise. Díxome que antes de deixalos (fareino este ano), queren levarvos un texto meu, que eu nunca vos levei, e que merecedes, que sentiredes orgullosos de min. Non se pode deixar pasar unha oportunidade así. Non se que podo dicirvos que xa non volo... [+]
Recentemente tiven a oportunidade de ver o último traballo de Pierre Carles, un autor de documentais comprometido. Baixo o nome de Guérilla deas FARC, l'avenir a une histoire (guerrilla das FARC, o futuro ten historia), propón un relato renovado do conflito armado que durou... [+]
A mala xestión da pinga fría valenciana provocou un cambio nas alertas por meteorología adversa, como se puxo de manifesto na primeira tempada de "inverno". Ante a ameaza de que os ríos se desbordasen en Hego Euskal Herria, as indicacións de protección chegaron por varios... [+]
O emprendimiento está de moda. O concepto cobrou forza e estendeuse moito máis alá do vocabulario económico. Just do it: faino sen máis. Pero non o esquezamos: a lema vén do mundo da propaganda. É o disfrace da palabra ser compradores activos? Os empresarios actuais... [+]
Estamos nun caos. Iso dixéronnolo os medios franceses, que o Parlamento fixo caer ao goberno o 4 de decembro. O temor de que o caos político, institucional, social, económico ráptenos na horda do inferno a todos vénnos ás veas. En que comedia imos xogar! En que miserable... [+]
Seguramente, a maioría de nós xa compraron, aquí e alá, os agasallos para o Nadal. Porque a visita nocturna a Olentzero é unha gran cita, especialmente para os máis pequenos. Todos se preparan para esta frutífera época do ano: Bilbao arde tanto como Vitoria, Pamplona e... [+]
Que é o que máis che sorprendeu cando saíches do cárcere? Preguntáronme moitas veces no último ano e medio.
Ver que as rúas de Bilbao están cheas de turistas e de cans con dúas patas, por exemplo? Ou os cambios na situación política? O primeiro cansoume e amoloume... [+]
O tema das axudas para a aprendizaxe do eúscaro é realmente confuso. O cidadán que queira aprender euskera deberá acudir a máis dun portelo para saber canto lle custará o curso que quere realizar e de onde, como e cando obterá as subvencións. Porque aínda custa diñeiro... [+]
A comprensión e interpretación da lingua matemática é o que ten importancia no proceso de aprendizaxe, polo menos é o que nós dicimos aos nosos alumnos. A linguaxe das matemáticas é universal, e en xeral, a marxe de erro para a interpretación adoita ser pequeno... [+]