En decembro de 2019 ocupamos un local que levaba máis dunha década buxán, o de Hedegile 33. Agora que pasaron 3 meses desde o desaloxo, queremos lembrar que a elección deste local non era unha casualidade. De feito, con este e outros locais quixemos denunciar a corrupción, a especulación e a gentrificación que autorizou o Concello.
Sabemos que o local foi unha tenda de Adolfo Domínguez, e que a intención inicial desta multinacional era abrir seis tendas na rúa Correría, aínda que ao final só abriu dúas. Tamén sabemos que nesta rúa hai moitos locais buxán, e que nos anos 90 o Concello de Vitoria-Gasteiz iniciou a expropiación de numerosas vivendas da Zona vella, pagando aos veciños por baixo do valor do mercado para iniciar un proceso de gentrificación.
O propio Adolfo Domínguez tamén recoñeceu nunha entrevista recibir un trato favorable á hora de establecer o seu negocio na Zona vella
Pero, como chegou a propiedade do local a mans de Adolfo Domínguez? Neste escrito dáse conta da información atopada nas actas correspondentes a diversas reunións do Departamento de Vivenda e Rexeneración Urbana do Concello no ano 2006.
O obxectivo da reunión celebrada en xuño de 2006 era a adxudicación dos portais 68, 70 e 76 da rúa Correría Adolfo Domínguez. A intención deste último era adquirir unha propiedade de 1.000 metros cadrados na Zona vella da capital biscaíña. Había outros 23 comercios interesados nos locais da Parte Vella, pero estaba previsto adxudicar a Adolfo Domínguez o tres mellores establecementos. Naquela reunión expúxose tamén a posibilidade de cesión gratuíta do local, co fin de fomentar a actividade comercial e desta maneira “rehabilitar” a Zona vella.
Na reunión de xullo aprobouse a adxudicación do tres locais citados a Adolfo. Alí, representantes do PP e do PNV debateron sobre os posibles prezos dos locais, pero non especificaron unha cantidade concreta. Con todo, tres meses despois do acordo de cesión, déronse conta de que non eran propiedade do Concello, senón do Goberno Vasco. Por tanto, na reunión de outubro anulouse a adxudicación dos locais aprobados na anterior reunión.
Con todo, finalmente, o Consistorio pagou 79.000 euros ao Goberno Vasco por catro locais que ían ser cedidos por Adolfo Domínguez e que foron cedidos. Non se especificaron os locais comprados. O propio Adolfo recoñeceu nunha entrevista recibir un trato favorable á hora de establecer o seu negocio na Zona vella, recoñecendo como “voluntarismo admirable” que obtivera as actitudes e locais municipais a un “prezo razoable”. En todos estes casos non se menciona ningunha compravenda, só alugueres.
Como se converteu nun marabilloso plan de cesión de locais pagos con diñeiro público aos comerciantes, unha colección de locais buxán durante décadas que ían estar en mans de multinacionais alleas ao barrio?
Por tanto, esiximos ao Concello:
- Que non venda o barrio, que defenda aos veciños e que non poña máis recursos públicos en defensa dos especuladores!
Tamén responda ás seguintes preguntas:
- Como se converteu nun marabilloso plan de cesión de locais pagos con diñeiro público aos comerciantes, unha colección de locais buxán durante décadas en mans de multinacionais alleas ao barrio?
-Si hai polo menos catro locais que terminaron en mans de Adolfo Domínguez, por que non hai información sobre o local de Hedegile 33? Onde están as escrituras do local e o contrato de compravenda?
-Por que, sendo obrigatorio, non se notificou no BOTHA a venda dunha propiedade municipal a unha multinacional?
-Cantos locais pasaron de ser propiedade municipal a ser propiedade privada de Adolfo Domínguez, sen coñecemento público? A cambio de que? Existe un contrato de compravenda de todos estes locais? E si é así, por que non publicáronse no Boletín Oficial do Territorio Histórico de Álava (BOTHA)?
-E quen se fai cargo do desastre que supuxo para o pequeno comercio e os veciños o que una 2Ou na rúa Correría sexa desaloxada? Ou si o obxectivo final do plan era ceder os locais a Adolfo Domínguez para que este especulase co barrio?
Por último, non podemos deixar de mencionar a última medida aprobada polo alcalde, Gorka Urtaran. Con esta medida, o Concello de Vitoria-Gasteiz posibilitará que os edificios completos da Zona vella convértanse nun "piso turístico". Até a data, só as plantas altas con plantas primeiras e accesos independentes estaban permitidas como pisos turísticos. Por tanto, unha vez máis, coa escusa de “revitalizar o barrio”, o Concello deu un paso máis na gentrificación da Zona vella de Vitoria-Gasteiz.
Estades a vender o barrio! Gorka, déixache en paz da Zona vella!
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
O Consello de Euskalgintza está a alertar da emerxencia lingüística que estamos a vivir nas últimas semanas. Pasaron bastantes anos desde que se empezou a describir a situación do proceso de revitalización do eúscaro no cruzamento, na rotonda, no inpasse e con palabras... [+]
Non é tarefa fácil definir o que traerá o novo mandato de Estados Unidos no ámbito económico. O eixo da nova estratexia económica será a peculiar unión entre o liberalismo e o proteccionismo para o sector exterior. A pesar do que ocorreu en Estados Unidos de forma... [+]
LANBIDE puxo en marcha unha campaña de loita contra a fraude nas Rendas de Garantía de Ingresos e creou unha caixa de correos anónima de denuncia. Respondendo as críticas recibidas, indica que esta caixa de correos é un mero instrumento para ordenar denuncias e... [+]
A evolución que tomou Internet nos últimos 15 anos, unido ao seu modelo tecnolóxico e de negocio, fainos pensar que é unha ferramenta para incrementar os peores aspectos da humanidade. En todo o mundo creáronse axentes que non están satisfeitos con esta idea. Traballan... [+]
Os últimos anos saio pouco. Díxeno moitas veces, seino, pero polo si ou polo non. Hoxe asistín a unha sesión de bertsos. “Deséxolle moito”. Si, por iso avisei que saio pouco, supoño que vostedes asisten a moitos actos culturais, e que teñen máis que comparar. Pero... [+]
En 2006, Baltasar Garzón, entón xuíz estrela, sufriu unha especie de revelación e redactou unha práctica que garantía os dereitos dos detidos por terrorismo. O mesmo xuíz viu pasar pola súa sala a centenares de detidos incomunicados, moitos deles con evidentes signos de... [+]
Son un dos máis bonitos recordos que teño no corazón. Naquela época estaba a facer Filoloxía Vasca e fomos a unha sociedade de Arbizu a un concerto de Ruper Ordorika. Alí estaban Rikardo Arregi Diaz de Heredia e Juanjo Olasagarre. Non me atrevín a dicirlle a Arregi que... [+]
Recentemente, ante a pregunta sobre en que consistía a emerxencia climática, un científico deu a excelente resposta: “Mire, a emerxencia climática é esta, cada vez ves no teu móbil máis vídeos relacionados con fenómenos meteorolóxicos extremos, e cando te dás conta,... [+]
Dise que Simone de Beauvoir escribiu que o opresor non sería tan forte si non tivese cómplice nas liñas do oprimido. A min paréceme moi normal... Que queredes? Cando estás pisado, tamén é comprensible que queiras mellorar a túa condición, e para iso é moi útil ofrecer... [+]
O 25 de novembro, Día Internacional contra a Violencia Machista, a Secretaría Feminista do sindicato Steilas publicou un cartel: O noso corpo é un campo de batalla, e todos os centros educativos de Hego Euskal Herria recibírono. Queremos denunciar a violencia que sofren as... [+]
Vivimos nun contexto no que os discursos de odio antifeministas e racistas a nivel mundial están a aumentar gravemente. As narrativas de extrema dereita insérense en todo o mundo tanto polas
redes sociais como polas axendas políticas. O racismo e o antifeminismo... [+]
Moitas veces, despois de mirar as brumas desde a miña casa, ocorreume non coller paraugas, aínda que saiba que vou acabar de empapar. Por que será? Talvez non lle apetece coller o paraugas? Quizá coa esperanza de que non me molle? A pesar de todo, a conclusión foi sempre a... [+]
Recordo que con 16 anos, a Ertzaintza identificoume por primeira vez nunha concentración a favor do eúscaro ante os xulgados de Bergara. Criamos que en Euskal Herria era lexítimo o clamor pola euskaldunización dos tribunais, pero tamén entón faltaría algún permiso,... [+]
O desastre provocado pola pinga fría en Valencia deixounos imaxes dramáticas, tanto polas consecuencias inmediatas que tivo, como porque nos adiantou o futuro que nos espera: que este tipo de fenómenos climáticos extremos van ser cada vez máis numerosos e graves. Isto... [+]