No barrio, a Rede Bizi informa da situación de Samira e dos nenos e nenas dos seus menores. Viven nunha vivenda de Alokabide, é dicir, unha vivenda do Goberno Vasco que foi alugada ou subarrendada por unha persoa que alugou a vivenda a Samira.En setembro a vivenda foi subarrendada, pero non contaba con ningún contrato nin padrón, polo que tiveron que abonar unha importante cantidade de diñeiro, como o aluguer e a fianza do primeiro mes. A rede de vivendas denunciou que varias semanas despois de entrar na vivenda tentaron desahuciar á familia: “De forma irregular, as súas cousas saíron de casa e chamaron á policía”. Desde entón paralizáronse varios intentos de desafiuzamento. Unha concentración de repulsa pola situación da familia levouse a cabo o 26 de xuño.

A familia atopouse nunha situación crítica nos últimos meses: “Máis aló dos riscos de desafiuzamento ilegal, existe unha ameaza permanente dun proceso xudicial de desafiuzamento que levará a cabo Alokabide”.

Desde Sare tentaron facer unha mesa negociadora con Alokabide e cos Servizos Sociais de Vitoria-Gasteiz, pero denunciaron que non mostraron “ningunha vontade”: “As institucións non fixeron máis que romper o conflito entre o subarrendador –a persoa que alugou a casa do Goberno Vasco a Samira– e Samira, en definitiva o conflito entre os pobres”. Por iso, esixiron a Alokabide, ao Concello de Vitoria-Gasteiz e aos Servizos Sociais da capital alavesa que busquen unha solución.

Obstáculos para o empadroamento

Aínda que a lei di que cada un ten a obrigación de empadroarse no lugar no que vive, Samira e as súas familias seguen sen empadroarse. Desde a rede tentouse conseguir un censo social, pero os servizos sociais han denunciado que se lles denegou o mesmo:“Negóuselles o acceso aos dereitos e servizos básicos sen empadroamento”.