O cineasta franco-polaco Roman Polanski foi recibido entre berros de “Polanski violador” e “cómplice”. A súa última película, facendo unha chiscadela á carta escrita por Émile Zola de finais do século XIX, desatou a polémica ao redor dos nomeamentos aos premios César de Francia.

Máis de 400 actores e directores franceses tamén publicaron unha carta na revista Le Monde na que piden unha reforma da Academia de Cine francesa. O presidente da Academia, Alain Terzian, afirmou que a entrega de premios debe facerse "á marxe de cuestións morais".

Moitos anos de loita

Cúmprense case cinco décadas desde que se publicase a primeira denuncia por violación contra Polanski na Audiencia Nacional. En 1978 tivo que abandonar Estados Unidos, onde a xustiza se buscaba; e como tiña nacionalidade francesa, o Estado opúxose á súa extradición.

A muller que denunciou ser violada en 1975, Valentine Monnier, publicou unha carta na que denuncia a presenza nestes premios da última película de Polanski. Neste filme dixo que cometeu unha "desvergoña" de cualificarse de vítima e subliñou que a violou cando tiña tan só 15 anos de idade.

Pequenos xestos en solidariedade coas vítimas

O nomeamento de Polanski levantou moitas polémicas e volveu a reavivar o debate sobre a distinción entre artista e persoa. O pasado mes de agosto fíxose famoso o xesto realizado por Lucrecia Martel, presidente do xurado do festival de cine de Venecia. Tamén entón a nova película de Romanski recibiu nomeamentos, pero Martel negouse a asistir á proxección, “en solidariedade” coas vítimas.