"O colonialismo asumiu a forma das axudas ao desenvolvemento"
- Tirando da V edición da Marcha Mundial das Mulleres, o grupo Bergaresas Martxanterak está a traballar desde novembro a marzo diversos temas. Cecilia Themm (Lima, 1967), membro da Rede do País Vasco de Mulleres Migradas e Racializadas, ofreceu unha charla sobre a xestión das migracións na fortaleza Europa no Vello Cárcere.
En 2016 creastes a rede de mulleres racializadas e migradas de Euskal Herria, con que obxectivos puxéstela en marcha?
Somos un colectivo non mixto, formado exclusivamente por mulleres racializadas e migradas que viven en Euskal Herria, co obxectivo de reflexionar sobre a situación que vivimos en Euskal Herria. A proposta é seguir co legado dos nosos antepasados; é dicir, ir construíndo un feminismo que loite contra o racismo, a colonización e a orde patriarcal que padecemos.
Subliñastes a importancia de escoitar a voz das mulleres que sofren o colonialismo...
Viamos necesario crear redes entre nós, falar das nosas propias cousas, que nos afectan, porque son diferentes ás que viven outros corpos dentro dun sistema colonial, racista, capitalista e heteropatriarcal. Tamén a necesidade de construír as nosas propias narrativas sen intermediarios. Por exemplo, si temos que falar das mulleres migradas, que sexamos nós as que tomamos a palabra e o protagonismo, debater e pór todos eses argumentos encima da mesa.
Por que a fortaleza Europa?
Europa, como moitos países do Norte, está pecha, deixando o dereito a migrar só para algúns e non para todos, vulnerando así os dereitos humanos. O colonialismo segue vixente; antes utilizábanse barcos e agora adopta a modernidade, as empresas internacionais e a forma de axudas ao desenvolvemento. Levántanse fronteiras para as persoas, pero non para as materias primas e as mercadorías. Esta continua captura e empobrecimiento é a causa das migracións. Detrás do discurso hexemónico hai unha orde social, racional. Este extremismo obriga a miles de persoas a migrar; moitas son as persoas que non queren migrar e ven obrigadas a iso. Algúns corpos tamén están condenados á morte; grazas ás necropolíticas, esas políticas de morte condenan a moitas persoas a morrer. Exemplo diso é unha das maiores fosas comúns que temos hoxe en día, o Mediterráneo. Así, o forte Europa debe entenderse no contexto actual como unha consecuencia do sistema colonial vixente para o comercio e non para as persoas.
Que supón para os Estados europeos este peche?
No caso do Estado español, por exemplo, o control da política migratoria converteuse nunha gran industria. Segundo datos da Fundación Por Causa, entre 2014 e 2019 o Goberno español adxudicou ás empresas de control migratorio máis de 164 millóns de euros mediante máis de 1.600 contratos públicos, a maioría adxudicados sen concurso público.
Como facer fronte a este discurso hexemónico e colonialismo?
As persoas racializadas e migradas somos moi variadas nas nosas loitas, polo que xorden resistencias diversas, como a propia narrativa. No caso do meu colectivo, ver as cousas baixo a paradigma da decolonalidad dá sentido a todo o que sucede, e non entender a realidade como unha liña continua. Para nós as liñas son circulares, fixándonos de onde vimos e cara a onde imos.
Nafarroa Beherean, Aiherrako 'Beltzegitea' etxean kokatuko da Eguzkilore haurtzain-etxe berria. Euskara, natura eta motrizitate librea oinarri harturik, heldu den apirilean hasiko dira zerbitzua eskaintzen.
Iñigo Cabacas Herri Harmaila taldea eta Athleticen arteko harremana nahaspilatuta dago azkenaldian. Iñigo Cabacas Herri Harmailako Iñigorekin hitz egiteko aukera izan dugu astelehenean.
