Traducido automaticamente do vasco, a tradución pode conter erros. Máis información aquí. Elhuyarren itzultzaile automatikoaren logoa

A oportunidade de ser contemporáneo

  • A Euskal Herria revolucionaria e loitadora é unha cuestión do pasado. Quero dicir que creo que no pasado vemos as revolucións que sucederon, pero no momento presente temos máis de conservador. Sobre todo no ámbito da cultura.

12 de xuño de 2020 - 11:13

J Martina é Javi Jorajuria de Barañain e Kattalin e Ane Barcena de Larrabetzu. As irmás Bárcena ofreceron un concerto en pleno confinamento desde a súa casa, coas bases electrónicas de Jorajuria e a lume de biqueira co autotune. Do mesmo xeito que a maioría dos concertos de streaming, non ten nin o aspecto nin a emoción dun directo, pero o que fixo especial este concerto foi a estrea do grupo.

Publicaron dúas cancións, por casualidade, durante o confinamento. A electrónica lenta, o autoespacio e a atención ás letras son os principais compoñentes do grupo. E xa espertaron un gran interese.

Paul Beitia traduciu ao euskera de maneira magnífica a canción Vello Mundo de Camarón da Illa para outro proxecto, e coa versión desta versión presentouse o grupo cun coidadoso videoclip feito en casa. Propoñen unha produción moi crúa, cunhas poucas caixas de ritmo e síntomas, bastante afastada da estrutura comercial habitual.

A novidade da proposta non vén determinada polo uso destes elementos. No uso destes elementos, senón as continxencias. Diría que se seleccionaron elementos para facer cancións e xa está, e non buscando o “trap vasco”, o “reggaetón vasco” ou eu que se que etiqueta que estiveron até agora, buscando ese nicho de mercado.

“Ao que asome a cabeza duro con el”, dicía o gran Carlos Puebla; e no noso cun autotune e música electrónica similar: “trampa” din. O que é orixinal en todo o mundo, un novo reto artístico, aquí vémolo con desconfianza. Os propios J. Martina tiveron que admitir que tiveron menos haters do que pensaban.

Escoitei unha vez que a señorita Elbira Zipitria levou aos seus alumnos a un festival vasco en Iparralde. E non que Dok amairu sacou aos alumnos á rúa. Non viu con bos ollos esa nova canción vasca con guitarra. Señorita Zipitria, tan progresista para algunhas cousas… e ben!

“A rúa incendiouse, non teño medo. Veremos fumando?”, abriron o concerto en streaming, ao que espero acabar unha tempada. Un pouco de esperanza nunha nova xeración e nunha escena que terá os oídos máis abertos na cultura vasca. Que tome lume todo o que teña que coller, para que sexamos máis contemporáneos e, por que non, máis futuristas.

 


Máis leídos
Usando Matomo
Azoka
Interésache pola canle: Kontzertuak
Olatz Salvador
Konfort gunea

Olatz Salvador
Noiz: martxoaren 15ean.
Non: Deustuko jaietan.

------------------------------------------------

Martxoak beti du deustuarrontzat kolore berezia; urtero ospatzen ditugu jaiak, San Jose egunaren bueltan. Bi asteburu bete festa, eta urtetik urtera Deustuko... [+]


Inoren Ero Ni + Lisabö
Eta eromenaren lorratzetan dantzatu ginen

Inoren Ero Ni + Lisabö
Noiz: martxoaren 14an.
Non: Gasteizko Jimmy Jazz aretoan.

----------------------------------------------------

Izotz-arriskuaren seinalea autoko pantailatxoan. Urkiola, bere mendilerro eta baso. Kontzertuetara bideko ohiko errituala: Inoren... [+]


Olor
Deserosotasunaren apologia

Olor
Noiz: martxoaren 9an.
Non: Bilboko Sarean espazioan.

---------------------------------------------------------

Esperantza. iz. Nahi edo desiratzen dena gertatuko delako edo lortuko delako uste ona.

Izen horixe jarri zion Jokin Azpiazu Carballo Olor ermuarrak bere... [+]


Hiuzz + Bloñ + Adur
Lete ravero bat Iruñean

Hiuzz + Bloñ + Adur
Noiz: otsailaren 15ean.
Non: Iruñeko Aitzina tabernan (Egun Motelak kolektiboa).

--------------------------------------------

Larunbat goiza Iruñean. Neguko eguzkitan lanera doazen gizon –eta ez gizon– bakarti batzuk... [+]


Análise
Nostalxia 'sold out'

As cousas non son fáciles de ser, e será por unha ou outra, pero ultimamente mordín a lingua máis do debido por dúas cousas: a cultura do sold out e o FOMO, que quizá hai que explicar porque non llo dixen tantas veces: o medo a non ser parte dunha experiencia concreta e... [+]


Emeadedei + Mahl Kobat
Falan de nós

EMEADEDEI + MAHL KOBAT CANDO:
2 de febreiro.
ONDE: Gaztetxe de Zuia, en Murgia.

----------------------------------------------------

O 20 de setembro do pasado ano tivemos coñecemento por primeira vez do colectivo musical no perfil da rede social que acababan de crear:... [+]



Arabako musika kolektiboak
Guk geuk, geure erara

Kolektiboki antolatzeko grina aspalditxotik gorpuztu da, besteak beste, kulturaren esparruan. Jendea batzeko abaguneak dira kontzertuak, eta horregatik, musika kolektiboei egingo diegu txokoa erreportaje honetan. Gaia hain zabalean hartu ordez, Araban ipiniko dugu fokua,... [+]


Cantos son 30 anos?

Todo
CANDO: 18 de xaneiro.
ONDE: Na sala Jimmy Jazz de Vitoria-Gasteiz.

----------------------------------------------

A última vez que penso nunha pregunta é: canto cambian as cousas en 30 anos? Si, lector, adiviñaches: acabo de cumprir tres décadas. A crise do intruso... [+]



O orgullo é noso, foder!

Chulería, foder!
CANDO: 5 de xaneiro.
ONDE: No Kafe Antzokia de Bilbao.

----------------------------------------------------

 

Mentres enchía a sala, mirando cara abaixo tras a varanda de arriba do teatro, estiven xogando a ver si atopo a alguén máis novo que eu antes do... [+]



2025-01-15 | Aingeru Epaltza
De Houston á Navarra Area

Beyoncé ao descanso dun partido de fútbol americano en Houston, Texas. A cantante estadounidense ha saído ao centro do estadio cun traxe de cowboy ao que tivo acceso. O chapeu cóbreo o bonito, as pernas as botas longas até os xeonllos. O escaso traxe branco móstralle as... [+]


Eguneraketa berriak daude