Segundo a lexislación francesa, as actividades extraescolares podían comezar a partir do 4 de xaneiro. Grazas a iso, os alumnos de Donibane Garazi, Iparralai e Garaztarra tiveron a forma de renovar os cursos de danza, na sala Lauribar.
O mércores 6 de xaneiro, os pais non se mostraron sorprendidos ao levar aos seus fillos ao curso das 14:00 horas, vendo aos axentes da casa do pobo desinfectando a habitación de Lauribar. De inmediato, as asociacións que utilizan a aula volveron sobre a casa do pobo para obter información. Díxoselles que a sala volverá converterse nun Centro Complementario Avanzado para levar a campaña de vacinación. O día do mércores, día cargado coas actividades extraescolares –neste caso a danza–, tivemos que cancelar todo, e avisar ás familias, mesmo en pouco tempo. Á fin e ao cabo, uns 30 nenos, dous profesores de danza e catro cursos foron cancelados.
"O problema non é a creación dun centro de vacinación, pero a forma de facelo: non hai preaviso, non hai información, sabendo que hai un convenio entre os usuarios da sala e a casa do pobo"
O problema? O problema non é crear un centro de vacinación, pero a forma de facelo: non hai preaviso, non hai información, sabendo que hai un convenio entre os usuarios da aula e a casa do pobo. Non era posible que o xoves fose a antesala da habitación? Non é seguro que a habitación está libre sobre a casa do pobo? Esta casa do pobo que quere estar cerca do cidadán, como pode actuar desa maneira? Mirando desde fóra, a verdade é que parecería unha simple negación de curso, pero vendo este período interminable de COVID que viven os nenos, esas formas de facer non son inconsistentes. Que pensades desta historia que reterán os nenos?
A casa do pobo comprometeuse a buscar unha solución ao noso problema. Por suposto, para nós o problema non é o noso pero si o deles. Unha vez máis, sen cambialo por nós, a casa do pobo envíanos á sala de Lasa (a habitación cuadrelada, que non é para a danza en xeral) e á de Izpura. Dor producida: A actividade cultural aínda a padece.
Unha simple conversación podería impedir todo o que aquí se presentaba. Coma se iso non fose suficiente, nas palabras do lehendakari de Francia somos considerados como un campo “non esencial”. Desbaste non ser consultado nin avisado. Esta falta de respecto demóstranos o escaso fondo que ten o Concello para as nosas actividades. Máis que nunca, para a masa corporal e mental, o noso público necesita actividades e momentos de concentración. É “esencial”!
* O grupo de danzas Garaztarrak e algúns pais da escola de danza e música Iparralai
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
O Consello de Euskalgintza está a alertar da emerxencia lingüística que estamos a vivir nas últimas semanas. Pasaron bastantes anos desde que se empezou a describir a situación do proceso de revitalización do eúscaro no cruzamento, na rotonda, no inpasse e con palabras... [+]
Non é tarefa fácil definir o que traerá o novo mandato de Estados Unidos no ámbito económico. O eixo da nova estratexia económica será a peculiar unión entre o liberalismo e o proteccionismo para o sector exterior. A pesar do que ocorreu en Estados Unidos de forma... [+]
LANBIDE puxo en marcha unha campaña de loita contra a fraude nas Rendas de Garantía de Ingresos e creou unha caixa de correos anónima de denuncia. Respondendo as críticas recibidas, indica que esta caixa de correos é un mero instrumento para ordenar denuncias e... [+]
A evolución que tomou Internet nos últimos 15 anos, unido ao seu modelo tecnolóxico e de negocio, fainos pensar que é unha ferramenta para incrementar os peores aspectos da humanidade. En todo o mundo creáronse axentes que non están satisfeitos con esta idea. Traballan... [+]
Os últimos anos saio pouco. Díxeno moitas veces, seino, pero polo si ou polo non. Hoxe asistín a unha sesión de bertsos. “Deséxolle moito”. Si, por iso avisei que saio pouco, supoño que vostedes asisten a moitos actos culturais, e que teñen máis que comparar. Pero... [+]
En 2006, Baltasar Garzón, entón xuíz estrela, sufriu unha especie de revelación e redactou unha práctica que garantía os dereitos dos detidos por terrorismo. O mesmo xuíz viu pasar pola súa sala a centenares de detidos incomunicados, moitos deles con evidentes signos de... [+]
Son un dos máis bonitos recordos que teño no corazón. Naquela época estaba a facer Filoloxía Vasca e fomos a unha sociedade de Arbizu a un concerto de Ruper Ordorika. Alí estaban Rikardo Arregi Diaz de Heredia e Juanjo Olasagarre. Non me atrevín a dicirlle a Arregi que... [+]
Recentemente, ante a pregunta sobre en que consistía a emerxencia climática, un científico deu a excelente resposta: “Mire, a emerxencia climática é esta, cada vez ves no teu móbil máis vídeos relacionados con fenómenos meteorolóxicos extremos, e cando te dás conta,... [+]
Dise que Simone de Beauvoir escribiu que o opresor non sería tan forte si non tivese cómplice nas liñas do oprimido. A min paréceme moi normal... Que queredes? Cando estás pisado, tamén é comprensible que queiras mellorar a túa condición, e para iso é moi útil ofrecer... [+]
O 25 de novembro, Día Internacional contra a Violencia Machista, a Secretaría Feminista do sindicato Steilas publicou un cartel: O noso corpo é un campo de batalla, e todos os centros educativos de Hego Euskal Herria recibírono. Queremos denunciar a violencia que sofren as... [+]
Vivimos nun contexto no que os discursos de odio antifeministas e racistas a nivel mundial están a aumentar gravemente. As narrativas de extrema dereita insérense en todo o mundo tanto polas
redes sociais como polas axendas políticas. O racismo e o antifeminismo... [+]
Moitas veces, despois de mirar as brumas desde a miña casa, ocorreume non coller paraugas, aínda que saiba que vou acabar de empapar. Por que será? Talvez non lle apetece coller o paraugas? Quizá coa esperanza de que non me molle? A pesar de todo, a conclusión foi sempre a... [+]
Recordo que con 16 anos, a Ertzaintza identificoume por primeira vez nunha concentración a favor do eúscaro ante os xulgados de Bergara. Criamos que en Euskal Herria era lexítimo o clamor pola euskaldunización dos tribunais, pero tamén entón faltaría algún permiso,... [+]
O desastre provocado pola pinga fría en Valencia deixounos imaxes dramáticas, tanto polas consecuencias inmediatas que tivo, como porque nos adiantou o futuro que nos espera: que este tipo de fenómenos climáticos extremos van ser cada vez máis numerosos e graves. Isto... [+]