Frontex, negocio de control de fronteiras
Pamplona foi a semana pasada a sala de reunións do Consello de Administración de Frontle. Frontex é a axencia europea de control e vixilancia de fronteiras. É curioso que a maioría das persoas descoñezan a súa existencia, xa que ocupa a maior parte dos orzamentos da Unión Europea. Pois en Baluarte planificarán como gastar case 850 millóns de euros, como lles gusta definir en Frontex, "para defender a seguridade na fronteira europea desde a ameaza da inmigración".
É a propia Europa que escribiu a carta dos dereitos humanos, onde se defende o dereito a migrar e tamén a recibir asilo en calquera estado, a que relaciona a inmigración coa seguridade, creando un negocio completo de control de fronteiras a través dunha xestión absolutamente escura. Chámano os valores europeos. E á institucionalización do racismo e á vulneración de dereitos, segundo a súa situación persoal, chamáronlle políticas migratorias, porque Europa e as súas institucións sempre tiveron claro de quen son eses dereitos. De todos estes lodos xurdiu en 2004 un terrible lodo chamado Frontex, como un brazo armado que xustificaría un gasto multimillonario para a militarización e expulsión das fronteiras, con miles de mortos.
Pero as políticas migratorias non xestionan os fluxos migratorios, nin analizan as causas profundas das migracións, nin xestionan ou planifican a diversidade de orixes. Isto é unha parte do que fan, pero sobre todo é a nube de fumes do que realmente son: as políticas de mercado, nas que Europa decide quen e como vai entrar neste territorio e en que condicións de vida. En realidade, Frontex é só un negocio de control de fronteiras, de peche e de externalización, necesario para construír un modelo europeo de desenvolvemento absolutamente inxusto.
Frontex fai negocio á conta da morte de miles e miles de persoas, só por nacer no lado contrario da fronteira
As persoas que deciden pasar a esta parte en busca do seu proxecto vital están obrigadas a desobedecer esa orde inxusta do mundo e a cruzar as fronteiras "ilegalmente", como din os representantes públicos e a xente que non ten corazón... Coma se habería outra maneira de facelo, coma se non fose bastante cruel, ter que inventar unha maneira de burlar a precariedade e a morte para poder seguir construíndo a propia vida.
A historia dos países europeos baseouse na deshumanización daqueles que deciden expoliar (ou expulsar do seu territorio). Historia baseada na colonización e a opresión, que chegou até os nosos días de moitas maneiras: leis de estranxeiría que converten ás persoas en inseres sen dereito a vivir (ser), controis policiais racistas, perpetuadores do perfil criminal vinculado ao racismo, discriminacións no acceso aos dereitos, perpetuación de estereotipos e prexuízos como parte da cultura, etc.
No territorio no que vivimos construíuse un relato fantástico no que ser racista é malo, algunhas manifestacións do racismo poden tipificarse como delitos de odio, pero ao mesmo tempo hai que manter o racismo institucional para cumprir a legalidade vixente. Non o entendemos e non o queremos entender. Por iso seguimos organizando e sacando á rúa, denunciando a existencia de organizacións como Frontex, que fan negocio á conta da vida, e peor aínda, fan negocio á conta da morte de miles e miles de persoas, só por nacer na parte equivocada da fronteira.
Queremos que as institucións abandonen a incompetencia e non protexan as numerosas violencias exercidas contra quen non foron recoñecidos como cidadáns de pleno dereito. Hoxe e sempre seguiremos denunciando este sistema racista e colonial, e o seu brazo armado, Frontex, que se reuniu estes días en Pamplona para seguir facendo o negocio da necropolítica.
Límites de Caravana Zabalduz, PIM-MIG, Salhaketa Navarra, Benvido Refuxiados, Federación Diakite con Inmigrantes, SOS Racismo Navarra
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
As vítimas creadas polo PAI non son só docentes funcionarizados grazas ao proceso de estabilización provocado pola Lei do PAI, senón moito máis. A algúns se lles deu unha certa visibilidade mediática como consecuencia do recurso interposto por Steilas, pero a maioría... [+]
Nas últimas semanas estamos a ler "propostas" para a recuperación da liña ferroviaria Castejón-Soria e o mantemento da estación de tren de Tudela na súa localización actual, ou para a construción dunha nova estación de alta velocidade fóra do centro urbano coa escusa das... [+]
Ano da Guerra, ano da mentira!
Así o di a frase e así o corrobora a realidade.
Ante a situación de guerra no mundo e en Europa, o seu constante repunte e as posibles consecuencias que iso tivo e terá en Euskal Herria, o pasado mes de decembro varios cidadáns reunímonos... [+]
A restauración das características naturais da praia de Laga iniciouse hai tres décadas e continúa sen interrupción na restauración graduada a contrarreloxo.
Laga (Bizkaia) é un espazo excepcional, moi significativo desde o punto de vista natural e social. Trátase dun... [+]
Despois de tantos anos de loita por iso, 34 anos, precisamente, estamos moi contentos pola decisión que se tomou hai uns días, o 28 de decembro, día do Inocente, en Pamplona, na asemblea que organizou a Federación Internacional de Pelota Vasca. Porque ben, en diante teremos... [+]
Jar gaitezen 2025erako proposamen politiko gisa, Espainiako Auzitegi Kolonialaren (AN) epai guztiak berrikusten hasteko eta makila bakoitzak bere belari eusteko.
Unionismoarekin lerrokatutako alderdi, sindikatu eta gizarte-erakunde gehienek, eta ez bakarrik horrela... [+]
En febreiro de 2023 lin a noticia na prensa e depriminme porque me sorprendeu e deume que pensar. A tenda da rúa Jostaldi Kirolak Erdikale de Azpeitia pecharase ao público despois de 48 anos de andaina.
Iso fíxome viaxar no tempo. Estivera alí varias veces coa miña avoa,... [+]
A rede cidadá Sare convocou para o vindeiro sábado, 11 de xaneiro, unha nova manifestación en Bilbao en defensa dos dereitos dos presos vascos. Trátase dunha oportunidade única para avanzar no camiño da convivencia no noso pobo, tras décadas de violentos enfrontamentos e,... [+]
Camiño 20 de xaneiro. O presidente de Estados Unidos, Donald Trump, será investido o próximo 20 de xaneiro. As elites económicas afíns aos demócratas tentaron en varias ocasións acabar coa vida de Trump. Lograrán o obxectivo antes do 20 de xaneiro? Ademais, pretenden... [+]
Hai quen, sendo un cerebro brillante, con definicións de "pouco detalle", son expertos en transformar e transformar o mesmo, dito doutro xeito. Era súa e foi un proxecto in eternum que se repetiu durante décadas. Esta era unha das principais razóns para deixar de ser... [+]
O 26 de decembro, durante un ataque aéreo, o Exército israelí matou a cinco xornalistas palestinos que tentaban chegar á cidade. Con eles mataron a 130 xornalistas palestinos. Esta noticia lembroume un par de cousas, a primeira, a persecución que sofren os verdadeiros... [+]
Nos últimos meses tocoume traballar en varios institutos e, nalgún momento, tiven que falar cos alumnos das posibilidades que ofrece o mercado laboral. A tipoloxía dos alumnos é variada e nunha mesma cidade varía moito dun barrio a outro, dun instituto a outro, e tamén... [+]
A nena que aparece no centro da fotografía, que dificilmente se pode considerar histórica, está a escribir unha lista de adxectivos: eu, ti, el, nós, vós, eles. Mirando cara abaixo, non puiden ver como era a súa mirada.
Insensible ao labor do fotógrafo, vostede, lenta e... [+]
Perdoa aos carballais, encinares, olmos, garzas, fresnos, alisedas, castañares, bidueiros, gorostidias, manzanales, piñeirais e a todas as sociedades das árbores, pero hoxe o hayedo ten unha cita con motivo das celebracións da fronteira invernal.
Resúltame máis fácil... [+]
Volve Euskaraldia. Ao parecer, será na primavera do ano que vén. Xa o presentaron e a verdade é que me sorprendeu; non o propio Euskaraldia, senón a lema del: Farémolo movéndonos.
A primeira vez que a lin ou escoitado, vénme á cabeza o título da obra que puxeron para... [+]