Homenaxe aos membros do colectivo LGTBI+ reprimido polo franquismo en Vidángoz
- Na homenaxe anual que se celebra na estrada Igari-Bidankoze, lembrarán especialmente ás persoas detidas e obrigadas a esclavizar pola súa identidade sexual. O evento terá lugar o 17 de xuño.
Dentro da homenaxe anual aos escravos do franquismo en Bidakonz, este ano terán un protagonismo especial os membros do colectivo LGTBI+. Durante a guerra de 1936 e a longa posguerra, foron moitas as persoas detidas e reprimidas da súa identidade sexual.
Moitos acabaron de traballar como escravos e así o lembrarán o sábado 17 de xuño no alto de Igariko que une os vales de Roncal e Salazar, no acto que o grupo Camiño da Memoria realiza. Entre outras actividades, haberá unha actuación musical e unha comida autogestionada.
Esta estrada entre Igari e Vidángoz foi construída polos escravos do franquismo entre 1939 e 1941. Segundo os historiadores, máis de 2.000 persoas traballaron na estrada en condicións moi precarias. No alto de Igari pódese ver unha reprodución dos barracóns utilizados actualmente polos escravos.
Os investigadores Fernando Mendiola e Edurne Beaumont analizaron en profundidade o caso de Igari, no libro Escravos do franquismo no Pirineo (Escravos do franquismo no franquismo), publicado en 2006 con Txalaparta, no que afirman que moitos presos, "é imposible saber cantos foron", decidiron escapar e que algúns deles foron asasinados por gardas durante a fuxida.
Nos batallóns obreiros estaban os disidentes políticos e os que o réxime consideraba "perigosos", entre os que, por suposto, había persoas que non se axustaban ao modelo patriarcal de relación nacional-catolicismo.
Colonia agrícola de Tefia
Tanto era a limpeza social que pretendía realizar o franquismo, creando espazos propios de concentración para diversos colectivos.
Como lembrou o sindicato Steilas, moitos membros do LGTBI+ foron forzados a realizar traballos forzados na zona de Tefia de Forteventura, unha especie de colonia rural que en realidade se converteu nunha prisión macabra.
Creado sobre a base da lei española Vagos e maleantes ("Alperrak eta gaiztaginak") cara a 1954, este campo de Tefia atopábase no medio dun deserto, un antigo aeródromo, e foi dirixido durante os primeiros anos por unha antiga carmelita, supostamente vitoriana, con mans duras, malleiras, fame, humillación e represión sexual.
Foi clausurado en 1966 e actualmente conta cun albergue xuvenil.
A Rosa, si, porque así o diciamos os de casa e os amigos. O 30 de xuño vai cumprir 29 anos de vida como consecuencia dunha infección provocada por un pelotazo lanzado a 7-8 metros polos ertzainas. Isto quedou patente na comparecencia ou sesión de traballo celebrada o 26 de... [+]
Como á nosa profesión acusóuselle de ideologizar e de ser subxectivo, os historiadores temos unha obsesión especial por manter a obxectividade e o rigor científico. En consecuencia, no pasado, entre os historiadores tamén existía un prexuízo sobre as fontes de vida. A... [+]
Erorien Monumentua eraisteko eskatzen duten memoria elkarteen ustez ezin da eraikin frankista horren etorkizuna utzi herritarren esku: “Faxismoa omentzen duen eraikinarekin zer egin frankismoaren oinordekoek ere parte hartzen ahal duten galdeketa batek ezin du... [+]
86 urte bete dira asteazkenean Iruñean 795 preso errepublikarrek Europako ihesaldi handiena egin zutela. Aldiz, abantzu 800 iheslari horietarik bakarrik hiruk erdietsi zuten muga trabeskatzea.
Jose Miguel Etxeberria Naparra-ren gorpua aurkitu gabe bukatu da Frantziako Landetan egindako bigarren indusketa. 44 urte dira militantea desagertu zenetik eta bere familiaren belaunaldi batetik bestera pasa da bere bilaketaren zama.