Cantas veces ouvimos esta frase na nosa vida? Porque estás a vivir o momento máis difícil da túa vida, unha frase así só espértache a rabia. Unha persoa próxima a min díxome iso, con todo, na teoría de que tería que ser unha das persoas que máis me debían promover. Si vostede non cree en min, eu fareino e demostrareille que cada loita ten un obxectivo. Ao final somos a única persoa que pode crer en nós. Por tanto, si vostede non cree, quen o fará?
"Desde hai tres anos estou a loitar constantemente contra min mesmo, os traumas e os medos. Vivín momentos moi escuros"
A xente cada vez é máis celosa, non vaiche a axudar no teu reto. Vai pór en dúbida as túas ideas, as túas loitas, e ao final farache dubidar de ti mesmo. A miña vida é fácil de ver e criticar desde fóra, pero só ves aquela pequena parte do iceberg que salgue da auga. Cando me criticaba, sabías que aquela adolescente choraba todas as noites chorando horas na habitación da súa nai? Sabías que esa moza non tiña forzas para loitar máis? Sabías que non percibía máis sentido á vida? Sabías que a época de baixadas abriulle os seus brazos abertos? Quen es ti para coñecer mellor a miña vida que eu e para falar desde o meu fígado?
A xente é moi rápida para abrir rumores. Dun día para outro deixei o liceo, e desde entón non volvín nunca. Entón decateime de que os alumnos empezaron a adiviñar rumores, como dicía na depresión. Non sabía que dominaban mellor a miña saúde mental que eu! Como eu son o actor principal da miña vida, vouvos a explicar cal é a miña realidade. Desde hai tres anos estou a loitar constantemente contra min mesmo, contra os traumas e os medos. Vivín momentos moi escuros. No liceo non me sentía nada ben e ao final xurdiume a fobia á escola. A confusión entre os problemas persoais, os traumas e a escola non me fixo ben. Por tanto, a miña única saída foi o abandono da escola, porque a miña saúde física e mental son as máis importantes.
Por outra banda, tiven a capacidade de atraer a persoas tóxicas durante toda a miña vida. Estas persoas empezaron a facer o silo da miña tumba. Desde que me cruzé coa senda do mozo máis tóxico que coñecín, murí. De feito, comecei a podrecer por dentro, non vía máis as cores da vida, miraba a vida en branco e negro. Pero o tempo chegoume da man e ensinoume o camiño do destino do túnel. Hoxe en día non saín do túnel na súa totalidade, pero cada vez vexo máis as cores da luz que hai alén da parede. Aínda teño moitas cousas que dicir, pero o único que me vén á cabeza é: moitas grazas mamá, moitas grazas por crerme en min desde sempre. Vostede é o que me colleu sobre as costas e conduciume cara á saída do túnel.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Wikipedia.org considera que Gish gallop (galope de Gish) ou a metralladora de falacias "é unha técnica de controversia que ataca ao opoñente co maior número de argumentos posibles, sen ter en conta a exactitude ou solidez deses argumentos" e tería como efecto colateral a... [+]
A orixe do termo sitúase a principios do século XIX. Naquela época, as pretensións imperialistas dos liberais ingleses chocaron cos rusos, que se estendía en Asia e obstaculizaban os desexos de colonización de Inglaterra. Para protexer os seus intereses, Inglaterra... [+]
Empecei a redactar mentalmente o meu artigo mentres estaba no coche. Normalmente teño as mellores ideas no coche, mentres condugo só. Voume a Bilbao, ao teatro Arriaga. A compañía Artedrama pon hoxe en escena a obra Miñan. É venres, 25 de outubro.
Achegándome ao atrio do... [+]
A sociedade na que vivimos está absolutamente baseada na subordinación. Ao longo dos séculos, a nosa vida foise configurando conforme a ela, e aos poucos a competencia de decisión, a liberdade e a soberanía fóronse reducindo. Ás veces quitáronnolas con forza, ás veces... [+]
O que me exasperaba moito é a maneira en que algúns médicos falan ao paciente. Fálannos de dor coma se fósemos nenos. Como me fixeron dous transplantes renais, sei de que me refiro: entre outras cousas, puxéronme un tubo no interior do pene. Debido á anestesia, non... [+]
Os dous principais electos de Kanbo (o alcalde e o primeiro ministro) son os rabiados. Tres cidadáns foron golpeados cunha plainta, por protestar a favor do desaloxo da veciña Marienea.É a segunda vez que, ás 06:00 da mañá, sácannos da cama (co veciño), un dez con... [+]
“Chegounos o momento de propostas valentes, integrais e nobres (…) para que Euskal Herria volva entrar entre as revoltas do mundo”, afirmou a amiga Hartu López Arana no seu artigo de opinión “Por unha agresión eficaz” publicado en xullo de 2018 na revista ARGIA... [+]
Cada vez apreciamos máis erros ortográficos nos escritos das redes sociais, non só dos mozos, senón tamén dos medios de comunicación. Algúns se volveron tan habituais que apenas lles desbasten os ollos.
Desta forma, podemos ler en castelán moitas cousas como: "Lla ... [+]
As cidades actuais necesitan procesos de transformación profundos en todos os ámbitos. Os retos que teñen as sociedades e as cidades son enormes e para abordalos é imprescindible realizar exercicios integrais de diagnóstico e planificación e,... [+]
Para o 21 de outubro, a rede, que leva o nome de Gernika Palestina, convocou mobilizacións. Trátase dunha iniciativa para denunciar o xenocidio que sofre Palestina e loitar pola paz, e non se pode pór en contra desas dúas causas. A solidariedade lévanos a situarnos a favor... [+]
Recentemente celebramos en Vitoria-Gasteiz unhas xornadas de acollida ao mundo do eúscaro, organizadas polo Consello de Euskalgintza e o Goberno Vasco. Un dos principais retos actuais do proceso de revitalización do eúscaro é facer aliados aos novos cidadáns que veñen a... [+]