Ano da Guerra, ano da mentira!
Así o di a frase e así o corrobora a realidade.
Ante a situación de guerra no mundo e en Europa, o seu constante repunte e as posibles consecuencias que iso tivo e terá en Euskal Herria, o pasado mes de decembro varios cidadáns reunímonos para reflexionar sobre a situación. Tras facer unha reflexión sobre todo iso, acordamos unha declaración da cidadanía. Título do documento Non nos imos á guerra. Non hai guerra, non está no noso nome. Ante a necesidade de socializarla, o 4 de xaneiro de 2025 fixemos pública esta declaración en San Sebastián, ás portas do Palacio de Aiete, tan emblemática na memoria da cidadanía vasca.
Velaquí o manifesto lido na rolda de prensa popular:
Non á guerra, non ao noso nome!
No mundo, en Europa e en Euskal Herria, cada vez escoitamos máis a través dos medios de comunicación os tambores de guerra. Conscientes da situación, varios cidadáns reunímonos en torno á lema Non á guerra, non no noso nome. Non somos un colectivo, somos xente normal do pobo. Somos cidadáns independentes.
A pesar dunha guerra e da mesma, hai numerosas frontes en marcha en todo o mundo. O conflito é antigo. É híbrida. Ten moitos ámbitos: militar, económico, enerxético, cultural, social… Ademais de décadas de conflitos, cada día pon en marcha máis frontes: Ucraína, Palestina, Líbano, Siria, Sahara, Iemen, Sudán, SOMALIA, Myanmar (Birmania)… Coma se iso non fose suficiente, están a tentar abrir novas frontes: Xeorxia, Moldavia, Corea do Sur, Iraq…
En todos estes conflitos, a OTAN e os seus socios están involucrados directa ou indirectamente. Por suposto, para protexer os seus intereses e non os dos cidadáns.
Ante esta situación tan dura e violenta, non vemos outra solución que abandonar a OTAN e deixar de facer a guerra a todas as partes implicadas no conflito.
Agora, a situación volveuse máis difícil e perigosa que nunca. Nestes momentos, hai quen pode converterse nunha guerra nuclear mundial e que está a piques de estalar: Era o de Ucraína.
Conscientes da gravidade da situación, os cidadáns e cidadás queremos manifestar en voz alta ao catro ventos:
1. Non á guerra: a través dos medios de comunicación, seguimos a guerra de Ucraína e a masacre de Palestina case en directo. Seguramente o que máis nos emociona é o de Palestina, porque estamos a ver o xenocidio cos nosos propios ollos. Pero non se pode esquecer de todos os outros conflitos mencionados.
2. Non a alimentar esas guerras: os nosos gobernos xa gastaron miles de millóns de euros en enviar armas a eses lugares de conflito, sen consultar á cidadanía. Sabemos que en Euskal Herria hai varias empresas dedicadas á industria armeira, concretamente á alimentación de guerras. A OTAN esixe aos seus socios que leven polo menos o 3% do Produto Interior Bruto (PIB) a un orzamento militar para 2010. Trátase dunha cantidade inxente de diñeiro que se quere conseguir privatizando Sanidade, Educación, Cultura, etc. O poder adquisitivo e o benestar da cidadanía están a reducirse, se empobrecen.
3. Non á OTAN: queremos lembrar que a maioría dos vascos e vascas do sur, no único referendo que houbo en Euskal Herria, demos un "non rotundo" á OTAN en 1986. Temos que acabar este Atlantismo agresivo.
4. Non aos soldados: en varios países de Europa está a tentarse volver impor o servizo militar. Os rumores sucédense e nalgúns países xa se restableceu o servizo militar ou se endureceron as condicións, alegando que nos próximos anos haberá unha guerra con Rusia en Europa.
5. Non á desinformación: é lamentable a visión unilateral e información nesgada que a maioría dos medios de comunicación ofrecen sobre estes temas. A propaganda que fan é belixerante e o branqueo da OTAN é vergoñoso. Ano de guerra, ano de mentira.
Si non nos movemos, pronto poderemos ver aos nosos fillos traelos mortos da fronte de guerra co uniforme da OTAN.
Ante esta situación tan dura e violenta, non vemos outra solución que abandonar a OTAN e que todas as partes involucradas no conflito deixen de facer a guerra.
A través deste manifesto, esiximos:
1. Esiximos que os concellos, deputacións e gobernos de Euskal Herria rompan relacións coa OTAN e traballen para iso.
2. Esiximos aos concellos, deputacións e gobernos de Euskal Herria que non leven nin un céntimo máis dos impostos que pagamos, nin á guerra de Ucraína, nin a ningunha outra guerra, nin unha soa arma máis.
3. Esiximos aos gobernos dos estados español e francés que respecten o votado por Euskal Herria e que saian da OTAN.
Facemos un chamamento á cidadanía para que asuma e mobilice estas demandas.
Non nos fagas a guerra, non nola contes.
Non iremos á vosa guerra.
Non vos entregaremos aos nosos fillos
Non á guerra, non ao noso nome!
Tras a rolda de prensa, é hora de adherirse á manifestación. O feito de que os cidadáns mostren o seu apoio a esta declaración é moi valioso e ten unha gran importancia estes días. Para protexer o documento, os cidadáns e cidadás unicamente debemos indicar nome, apelidos, localidade e e-mail na seguinte páxina web:
https://ezgoazgerrara.wordpress.com/atxikitu/
Isto non é máis que o comezo. Pronto seremos moito máis!
Non imos á guerra. Non á guerra, non ao noso nome!
Vai vostede á guerra?
Rafa Beloki Zapirain, Ihintza Tellabide Amunarriz, Miren Sukia Muñoz
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Os euskaltzales movemos os nosos pés tras a testemuña da Korrika, para reivindicar que queremos seguir vivindo como pobo vasco, en favor da nosa lingua.
Os primeiros pasos dáos a persoa migrante que sae do seu país de orixe en África, América do Sur ou Asia,... [+]
E un ano máis, os sindicatos organizáronnos folgas prefabricadas. E nós, individualmente, decidiremos si sumámonos ou non á folga, sen necesidade de ningunha asemblea no centro.
Ao parecer, o modelo de folga que me ensinaron a min xa non está de moda. No meu imaxinario, a... [+]
Hoxe, 21 de xaneiro, é un día para lembrar e reflexionar sobre unha interesante efeméride da nosa historia recente. Cúmprense 50 anos do peche de 47 traballadores de Potasas de Navarra. Este peche, que durou quince días, provocou unha folga xeral en Navarra, informou o... [+]
Fai un par de semanas publicáronse varios datos de Noruega. Neste país de Europa do Norte predominaron os coches eléctricos, sendo a marca Tesla a a máis vendida, cun 90% de enerxía reciclable que se consome alí. Pola contra, as empresas públicas norueguesas non teñen... [+]
Estas foron as miñas últimas palabras cando fómosche, collidos da man no teu profundo soño respiratorio. O teu corazón quedou para sempre sen unha dor especial, sinxelo, digno. Como vostede queira e esixa. Como queiramos e respectamos.
Xa un mes antes da chegada do... [+]
Hoxe en día, as voces das mulleres e dos nenos e nenas permanecen no seo dunha cultura que deslegitima as súas voces, silenciando as súas experiencias, dentro dun sistema tendente a minimizar ou ignorar os seus dereitos e necesidades básicas. Un exemplo mediático deste... [+]
O martes deuse a coñecer a sentenza contra cinco novos de Lapurdi, condenados por pertenza a Segi. Quince meses de cárcere por reversión a dous mozos, cunha multa de 500 euros cada un; 140 horas de traballo forzado e 500 euros de multa a outros dous mozos; e, finalmente,... [+]
O outro día, mentres repasaba a famosa serie de televisión The Wire, chegou unha escena que me lembrou a desesperación. Alí, a dirección do diario The Baltimore Sun reuniu aos traballadores e avisoulles dos cambios que se aveciñan, é dicir, dos despedimentos e dos... [+]
A cultura consumista que vivimos, manda a todo usuario a un goce desmesurado. Como di Slavoj Zize, Goza do teu fetiche, converteuse no rudo mandato da hiper-modernidade. O goce actual leva a cabo a través dos dispositivos tecnolóxicos existentes para ocupar o lugar do... [+]
Unha pantasma atravesa as cociñas: As pantasmas de Carlos.
Karlos non se presentou ao Master Chef Celebrity. Tras analizar o seu patrimonio culinario, ten moi claro que non vai superar a selección dos seus adversarios. De feito, a Academia da Gastronomía e os medios de... [+]
A consecución da Selección de Euskadi foi, sen dúbida, un logro histórico. Pero se queda niso, para moitos vascos –eu tamén, porque son navarro– será o día máis escuro e triste. Despois de gozar da alegría e a calor dos primeiros días, volvamos á realidade.
De... [+]
Os profesores de audición e linguaxe (PDI) e logopedas son profesores especialistas que traballan tanto na escola pública como na concertada. Entre as súas funcións está a atención directa ao alumnado con dificultades de linguaxe e comunicación, pero tamén o... [+]
As vítimas creadas polo PAI non son só docentes funcionarizados grazas ao proceso de estabilización provocado pola Lei do PAI, senón moito máis. A algúns se lles deu unha certa visibilidade mediática como consecuencia do recurso interposto por Steilas, pero a maioría... [+]
Nas últimas semanas estamos a ler "propostas" para a recuperación da liña ferroviaria Castejón-Soria e o mantemento da estación de tren de Tudela na súa localización actual, ou para a construción dunha nova estación de alta velocidade fóra do centro urbano coa escusa das... [+]
A restauración das características naturais da praia de Laga iniciouse hai tres décadas e continúa sen interrupción na restauración graduada a contrarreloxo.
Laga (Bizkaia) é un espazo excepcional, moi significativo desde o punto de vista natural e social. Trátase dun... [+]