Tamén se utilizan plantas medicinais procedentes do estranxeiro para estes detoxes, pero hai moitas plantas medicinais que limpan o fígado e moitas veces son salvaxes. Fixámonos nun deles, o pranto (Fumaria officinalis).
“Iso? Esa mala herba? Realmente estalo facendo? Iso tampouco o come o coello!” díxome axitado cando lle dixen que un home de Aizpurutxo, o propio baserritarra, debía tomalo en infusión secándoo. Custoume moito ver que unha herba medicinal estranxeira, preferiblemente en pastillas, era mellor e que tiña un remedio perfecto para a mala herba que crecía entre allos porros na horta. Volveu despois da primavera e díxome a frase que me deu o título: “Eu non quero moito esa herba pero el si me coidou”.
Recentemente estiven lendo unha monografía da Axencia Europea de Medicamentos (EMA), un informe dedicado integramente ao pranto. Nel pódense ler datos de interese. Moitos pensan que bebemos só de fontes de uso popular ou tradicional e non é así, como in vivo se investigan varias plantas medicinais e convén saber delas.
Na monografía considérase probado que orixina unha nova vesícula biliar que mellora esta fuga e favorece a expulsión da vesícula vella, de aí beneficio para o fígado. Comprobouse que é eficaz para tratar a sensación de plenitude que se produce inmediatamente despois de comer e que é antioxidante ademais de antibacterias. En xeral trata a incapacidade dixestiva e a dor de cabeza causado por ela. Hai máis liñas de investigación, pero de momento sen conclusións claras.
Para obter estes beneficios, basta con desecar os pececillos, as follas e as flores do llorón e tomar unha infusión cada mañá na primavera sen engadir refrescos en xaxún. En función da persoa pódese facer unha novena ou corentena, iso si, si durante calquera tempo prodúcese malestar, deixar de tomala.
Non está dispoñible durante o embarazo e a lactación. Non é axeitado para nenos e adolescentes. Non se pode utilizar si na bilis están obstruidas pedras, vesícula biliar durmida ou vasos. Hai pólipos ou enfermidade hepática grave. A maioría dos fármacos que fan traballar ao fígado son incompatibles, por si consúltase ao médico antes de tomalos. O exceso de glóbulos vermellos en sangue debe tomalos pouco e a curto prazo (unha semana ao mes).