Chegou a hora: A “procesión” está a piques de comezar e os reunidos na praza Easo comezan a reunirse nos arredores da clínica Askabide. A imaxe lembra que fai 86 anos, en 1936, a barricada levantada polos cidadáns no mesmo lugar. Nesta ocasión, con todo, a muralla está feita de cidadáns e fala en voz alta: “Non pasarán”. E non pasaron, nin se arrincaron.
Son novos tempos, pero vellas loitas. Nesta ocasión a vitoria foi dos cidadáns, dos donostiarras, dos guipuscoanos, e en especial do movemento feminista. Celebremos, por tanto, a vitoria e sentímonos orgullosos, pero non caiamos na calma: a guerra é longa a que temos diante, e o pasado sábado, só unha batalla.
De feito, a asociación Enraizados anunciou hai tempo a súa intención de saír a manifestarse todos os primeiros sábados de cada mes, “até a caída da norma que prohibe recrutar ante as clínicas que practican abortos”, é dicir, até a “caída” da lei do 12 de abril do 4/2022. O seu obxectivo último, por tanto, é derrogar a lei que ampara os dereitos fundamentais das mulleres e que permite o libre exercicio dos nosos dereitos. E, polo menos en Madrid, fano con calma, sen ningún tipo de impedimento; é máis, as forzas policiais que o pasado sábado estiveron a identificar aos activistas feministas presentes na reivindicación dos seus dereitos nas inmediacións da clínica Dator, que actuaron como gardacostas dos protestantes, apoiando aos manifestantes contra o aborto. Unha imaxe tan lamentable como a de San Sebastián, o 2 de abril, e si o pasado sábado non sucedeu o mesmo, foi claramente pola contundente resposta da cidadanía.
Ante esta situación, a preocupación é evidente: até cando as institucións seguirán aceptando este tipo de iniciativas? Até cando se autorizan proxectos que vulneran os dereitos fundamentais das mulleres? Até cando protexen as protestas que vulneran os dereitos sexuais e reprodutivos das mulleres? E connosco, ao Concello de San Sebastián e ao Goberno Vasco, cal vai ser a vosa posición a partir de agora ante este tipo de convocatorias? Seguiredes dando permisos para este tipo, para que logo se anule a última hora? Por que non, entón, prohibilo desde o principio? Seguiredes pondo a disposición dos cidadáns a defensa dos nosos dereitos fundamentais, como até agora? Cando van empezar a tomar medidas eficaces para que isto non ocorra?
É suficiente. A cidadanía non deberiamos saír todos os días á rúa a loitar polos nosos dereitos fundamentais, esa é o seu labor. Lembremos unha vez máis o que establece a Lei 4/2022, de 12 de abril: “O que persiga a unha muller por actos molestos, vexatorios, intimidatorios ou coercitivos, co fin de impedir o dereito á interrupción voluntaria do embarazo, con prexuízo da súa liberdade, será castigado coa pena de prisión de tres meses a un ano ou traballos en beneficio da comunidade de trinta e un a oitenta días”.
A lexislación vixente debería contar con suficientes garantías para que estes espectáculos puidesen saír definitivamente das nosas rúas. Pero a día de hoxe non é así, e os cidadáns non estamos tranquilos –iso púxose de manifesto o sábado en Donostia–. Por tanto, ao Departamento de Seguridade do Goberno Vasco, fagan cumprir a lei, tal e como o fixeron noutras ocasións dunha maneira tan eficaz, e tomen medidas reais para que estas iniciativas ilegais saian definitivamente das nosas rúas: deixen de autorizar este tipo de proxectos e debédelles absolutamente.
E á cidadanía: sigamos atentos, dispostos a loitar para que non volvan ás nosas rúas. Non se pasaron nin se van a pasar, nin agora nin logo.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
O Consello de Euskalgintza está a alertar da emerxencia lingüística que estamos a vivir nas últimas semanas. Pasaron bastantes anos desde que se empezou a describir a situación do proceso de revitalización do eúscaro no cruzamento, na rotonda, no inpasse e con palabras... [+]
O 25 de novembro, Día Internacional contra a Violencia Machista, a Secretaría Feminista do sindicato Steilas publicou un cartel: O noso corpo é un campo de batalla, e todos os centros educativos de Hego Euskal Herria recibírono. Queremos denunciar a violencia que sofren as... [+]
Vivimos nun contexto no que os discursos de odio antifeministas e racistas a nivel mundial están a aumentar gravemente. As narrativas de extrema dereita insérense en todo o mundo tanto polas
redes sociais como polas axendas políticas. O racismo e o antifeminismo... [+]
Moitas veces, despois de mirar as brumas desde a miña casa, ocorreume non coller paraugas, aínda que saiba que vou acabar de empapar. Por que será? Talvez non lle apetece coller o paraugas? Quizá coa esperanza de que non me molle? A pesar de todo, a conclusión foi sempre a... [+]
Recordo que con 16 anos, a Ertzaintza identificoume por primeira vez nunha concentración a favor do eúscaro ante os xulgados de Bergara. Criamos que en Euskal Herria era lexítimo o clamor pola euskaldunización dos tribunais, pero tamén entón faltaría algún permiso,... [+]
O desastre provocado pola pinga fría en Valencia deixounos imaxes dramáticas, tanto polas consecuencias inmediatas que tivo, como porque nos adiantou o futuro que nos espera: que este tipo de fenómenos climáticos extremos van ser cada vez máis numerosos e graves. Isto... [+]
A actualización do Plan Enerxético de Navarra pasa desapercibida. O Goberno de Navarra fíxoo público e, finalizado o prazo de presentación de alegacións, ningún responsable do Goberno explicounos en que consisten as súas propostas á cidadanía.
Na lectura da... [+]
Desde a desaparición da Unión Soviética, a rusofobia foi crecendo. O concepto de seguridade do Consello de Seguridade da ONU de 2002 é moi claro e indica que a seguridade e estabilidade do planeta deben depender dos Estados que non teñen intención de desafiar a Estados... [+]
Andoni Urrestarazu Landazabal naceu na localidade de Araia o 16 de xullo de 1902 e faleceu en Vitoria o 21 de novembro de 1993. Xa se cumpriron 31 anos e creo que é o momento de recoñecer o seu nome e ser, xa que non se coñece ben o legado que deixou. Umandi utilizou o nome... [+]
A escritura de autobiografía é, segundo din, a ferramenta máis eficaz para o desenvolvemento persoal, a máis liberadora. Tirar das cousas do pasado e lembralas, parece que axuda a desatar os nós do presente. Si, axuda a entender o presente e a debuxar un futuro que nos... [+]
Fixen un repaso desde o anuncio da pandemia até a traxedia de Valencia e concluín que a nefasta xestión institucional que ten a mentira e o forupe como devasa é constante da clase gobernante.
Non temos un gobernante substituto válido mentres este sistema pendular non se... [+]
O 19 de novembro é o día mundial do baño. Aínda hoxe, no século XXI, moitos traballadores e traballadoras, aquí, no País Vasco, non teñen dereito a usar o baño nas súas xornadas laborais. Exemplo diso son moitos os traballadores do transporte.
Os aseos son a clave da... [+]
O problema da vivenda é un problema estrutural que vén de lonxe. O que debería ser un dereito humano non é máis que un dereito subxectivo. Digo que é unha fraude porque, aínda que todas as institucións e todos os partidos políticos digan unhas palabras bonitas, non se... [+]
A nova Lei de Educación aprobada na CAV contra a maioría dos axentes da escola pública ten como obxectivo garantir a gratuidade do ensino concertado a través do financiamento dos poderes públicos. No Estado español tamén se anunciou unha... [+]
O 15 de novembro celebraremos en Errenteria-Orereta as tres xornadas organizadas polos diferentes axentes que conformamos Euskal Herria Digitala. Trátase dun taller de autodefensa dixital feminista e unha charla sobre a dixitalización democrática.
Os membros de DonesTech... [+]