Dicíannos que eramos españois ou franceses, dicíannos que o eúscaro non ía ser o idioma do mesmo nivel de castelán que a contorna, dicíannos que Gernika fora bombardeada polos separatistas vermellos e separatistas, dicíannos que EEUU derrotara ao nazismo, que o capitalismo era o único camiño, que o mercado libre traería benestar, que a transición traía democracia, que nos dicían que só as centrais nucleares da costa vasca, que non eran necesarias, que os movementos liberais.

Dinnos que Venezuela é unha ditadura, dinnos que garanten os dereitos das persoas migrantes e refuxiadas, dinnos que as incineradoras son non contaminantes, dinnos que hai igualdade entre mulleres e homes, dinnos que todos somos iguais ante a lei, dinnos que os accidentes laborais son inevitables, dinnos que o TAV é necesario, dinnos que non houbo terrorismo de Estado, que nos garanten os dereitos lingüísticos… pero non lles creemos.

Dixéronnos que o novo virus é o máis forte das últimas décadas, dixéronnos que é unha pandemia, dixéronnos que o único camiño é o confinamento, dixéronnos que necesitamos militares nas nosas rúas, que os nenos son os máis contaminantes, que nos dixeron que todas as medidas tomáronse con criterios científicos, que se está morrendo máis xente que nunca… e crémoslles.

Si non lles cremos noutros ámbitos, por que lles creemos en saúde? Por que prevalece o pensamento único en todos os ámbitos da saúde (medicamentos, vacinas, quimioterapia…)?

Dixéronnos que o chamado Coronavirus causou 280.000 mortes en todo o mundo (dato do 11 de maio). Non nos dixeron que cada día morren máis de 8.500 nenos e nenas no mundo por desnutrición, máis de 6 millóns ao ano (Unicef, Organización Mundial da Saúde, datos do Banco Mundial). Non nos dixeron que iso que chamaron a guerra de Siria causou máis de 500.000 mortos, entre os que se atopaban as armas de aquí. Non nos dixeron que a contaminación de todo tipo (incluída a electromagnética) provoca millóns de casos de cancro…

En canto ao Estado español, en termos de mortes xerais, indícannos que en marzo de 2020 houbo 48.806 falecidos (pandemia), pero en xaneiro de 2017 houbo 49.370 falecidos (sen pandemia). En canto ao crecemento da morte, dinnos que en marzo de 2020 houbo un 23% máis de falecementos que en marzo de 2018 (pandemia), pero en febreiro de 2012 houbo 43.740 falecidos, un 28% máis que en febreiro de 2011 (sen pandemia). Doutra banda, nestas semanas non se di que máis de 50.000 persoas morren cada ano a causa do tabaco (os estancos abertos no confinamento debido a un virus que afecta o aparello respiratorio! ).

Dixéronnos unha chea de datos. Arriba os datos, abaixo os datos, como simple cidadán non sei si o virus provén dos morcegos. Non sei si o virus foi creado nun laboratorio. Non sei si son síntomas de 5G ou si o 5G axuda a propagar o virus. Non sei si é como unha gripe severa. Non son experto en saúde ou bioloxía, nin son científico. Perdoe o meu atrevemento.

Pero sabiamos que viña unha nova crise económica. Sabiamos que nos querían controlar. Sabiamos que o modelo e a situación das residencias de anciáns eran insoportables. Sabiamos que os recortes ían ter consecuencias sanitarias (desde 2007 reducíronse un 10% as camas nos hospitais de Hego Euskal Herria). Sabiamos que a emerxencia climática estaba a provocar fenómenos cada vez máis violentos. Cativáronnos moito máis e crémoslles. Nunca lles cremos, pero crémoslles. Críticos exixentes, desobedientes e submisos. Por que?