Este ano, o Parlamento elixiu o DÍA INTERNACIONAL CONTRA A POBREZA, o 17 de outubro, para tramitar a reforma da RGI. Antes de finalizar o ano, o Parlamento Vasco procederá á votación da Lei do Sistema Vasco de Garantía de Ingresos e Inclusión Social (LISMI). O Goberno Vasco quere vender esta lei como un avance innovador na loita contra a pobreza en Euskadi, pero non o é. A lei actual é unha lei continuista da lei de 2008 que introduce máis cambios negativos que positivos, polo que si dicimos que o Goberno Vasco non quere acabar coa pobreza non é demagoxia, senón pura verdade.

Nos últimos 33 anos, en Euskadi tivemos permanentemente leis e regulamentos para orientar as políticas dos pobres. Os últimos datos oficiais, que ofrece a Enquisa de Pobreza e Desigualdades Sociais 2020, ofrecen unha imaxe clara do fracaso das políticas para os pobres. As persoas en risco de pobreza eran 182.150, o 8,4% da poboación. Deles, os que quedaban fóra do sistema da RGI (Renda de Garantía de Ingresos) eran 54.197, o que supón un 29,8% da poboación en risco de pobreza. Das 127.953 persoas cubertas pola RGI, as que non saían da pobreza eran 67.306, o 52,6% do total de persoas ao seu cargo. En resumo, os datos oficiais (a enquisa PGDI, que se realiza cada dous anos polo Goberno Vasco) pon de manifesto o fracaso das políticas de rendas mínimas garantidas para loitar contra a pobreza en máis de 3 décadas, que deixan sen cobertura ao 30% da poboación en risco de pobreza e o 53% dos perceptores de prestacións non as sacan dela.

As razóns deste fracaso son evidentes e poden resumirse en dous: hai moitas condicións e obrigacións que fan imposible que case un terzo da xente pobre poida acceder á RGI, e a escasa dotación orzamentaria impide que máis da metade dos perceptores da RGI perdan a súa condición de pobres.

Si o Goberno Vasco houbese deseñado unha nova reforma da RGI cunha auténtica vontade política de acabar coa pobreza, entre os artigos da LDCPV habería que incluír medidas como reducir os anos de empadroamento e residencia de 3 a 1; reducir os anos de titularidade da RGI de 23 a 18; acabar co modelo de familia baseado en unidades de convivencia e converter a RGI nun dereito relativo de emerxencia;

Que atopamos na Lei do Sistema Vasco de Garantía de Ingresos e Inclusión Social, que se vai a aprobar grazas á maioría absoluta do PNV e do PSE que compoñen o actual Goberno Vasco, que nos fai tan categóricos, cando o GOBERNO VASCO NON QUERE ACABAR COA POBREZA?

• En primeiro lugar, o continuísmo legal en canto ao mantemento de todos os requisitos e obrigacións que antes criticamos.
• En segundo lugar, manter as reducións legais introducidas na lei de 2008, na reforma de 2011 e nos orzamentos de 2012, que empeoraron as condicións e reduciron as contías das prestacións RGI e PCV.
• En terceiro lugar, a falta de vontade de mellorar a contía das prestacións RGI e PCV, e até os 180 millóns de euros anuais que o Goberno Vasco aforrará por xerar o Ingreso Mínimo de Vida (IMI) que paga a Seguridade Social.
• En cuarto lugar, créase o novo Corpo de Inspección de Lanbide, A POLICÍA REAL DE LANBIDE, para a vixilancia e control das persoas destinatarias, aínda que a fraude en Lanbide non alcanza o 1%, e propón, entre as súas funcións, as sancións que correspondan.

Argilan ESK defende que, para loitar contra esta nova lei de modificación da renda de garantía de ingresos, os grupos de esquerda do Parlamento Vasco expoñan unha emenda de totalidade e esixan a xubilación de todos os movementos sociais e organizacións sindicais, e no seu lugar propor unha lei de erradicación efectiva da pobreza.

Bea Uriarte e Iñaki Uribarri

ESC. ARGILAN