É un pensamento anticuado, antimodermo, non científico, sen ningunha achega nova, elaborado con prexuízos lingüísticos repetidos mil veces. Polo menos, desde a época de Unamuno. Ningunha novidade no horizonte do imperialismo lingüístico.

Así arroxou o antigo etarra flores, por exemplo:

"O 33% sabemos eúscaro, pero o 100% dos funcionarios teñen que ser vascoparlantes. Así, exclúe ao 70% da poboación do acceso á función blica.Isto alarnos a todos. Euskaldunizar a Administración é expulsar a todos os que non saben eúscaro".

É unha gran mentira que ao 100% dos funcionarios esíxaselles ser vascoparlantes (en cambio, si son castellanoparlantes). E, por suposto, unha mentira e unha barbaridade tremenda, na que se nega a un 70% da poboación a posibilidade de traballar na función pública, incluído o coñecemento do eúscaro.

Ao PSOE dálle o mesmo. Coa repetición da mentira, conseguiu encerrar nas mentes de moitos cidadáns e cidadás unha infinidade de crenzas corruptas como estas. Sobre todo nas castellanoparlantes, pero tamén nas de moitos euskaldunes. Por iso o unionismo dá fol aos como Unzalu, aos que gozan facendo o traballo sucio.

É director do Gabinete Unzalu no Departamento de Turismo. A imaxe da CAPV é, en certo xeito, un representante político do Departamento que debe presentar/vender ante o mundo. Isto agrava a súa actitude euskarafóbica. Tamén é coñecido a desfeita que sufriu a política de converxencia en eúscaro de Lehendakaritza durante a época de Patxi López. Andoni Unzalu era o xefe do seu gabinete de protocolo ou o que sexa. En liña co anterior, na medida en que ostenta un cargo institucional no Goberno, é urxente coñecer até que punto o Goberno Vasco comparte as teses de Unzalu.

"Está a custarnos unha baridad o euskara. Si imos logrando un nivel suficiente para acceder ao mesmo ao inglés, se cadra teriamos a mellor xeración mellor formada da historia", afirma o ex director do Barnetegi de Zornotza e da fundación Hau Bai, que xestionou subvencións importantes.

El saberá o que facía cos fondos públicos recibidos.

Como ben saberá, o seu querido Patxi López gastou unha fortuna pública contratando a un profesor particular cando era Lehendakari para logo recoñecer que non ía a clase.

Por suposto, en Andalucía, Estremadura, gobernada historicamente polo PSOE de Unzalu, e en moitas cidades e pobos, todos os cidadáns falan “inglés” e viven nesas “xeracións da mellor formación”…

Quizá me equivoque, pero non vin resposta por parte dos partidos abertzales ante este novo ataque unionista, o gran éxito da undécima política lingüística do PNV. En cambio, lin a un representante abertzale que “non hai que facer caso a Unzalu, que di que está a buscar fama”. Este tipo de escusas baratas só atópanse en cuestións relacionadas co eúscaro, non noutras materias. Entre os euskaltzales a miúdo escóitase "non merece a pena responder", "nin sequera malgastar forzas niso...". Un erro moi grave: o unionismo, o supremacismo erdaltista, gáñanos o espazo mediático; si non hai resposta, o discurso de Unzalu se enraíza na sociedade. Por iso é tan necesario a actitude e a mensaxe de Torrealdai.

JM Torrealdai acaba de publicar o libro Acoso ao euskara, unha ferramenta imprescindible para entender o porqué da situación dos euskaldunes e do eúscaro. Afortunadamente, Forua quixo dar continuidade ao traballo iniciado no libro negro do eúscaro.

Pois ben, este eúscaro Acoso ao Acoso Sexual tamén necesitará un seguimento, si fixámonos na imparable iniciativa dos unionistas españois e franceses. Os últimos ataques sufrímolos no Concello de Lasarte (da man do PSOE e Podemos) e no propio Goberno. Tamén en Navarra, o deixamento dos partidos abertzales púxose de manifesto unha vez máis, xa que o eúscaro se valora menos (cero) que as linguas estranxeiras para acceder a postos públicos.

Os partidos abertzales non teñen capacidade para responder os ataques unionistas?

Quizais non coñecen ben a situación do eúscaro e dos euskaldunes, porque non lle prestan demasiada atención, xa que deixaron en mans da actividade cultural vasca, no mellor dos casos, a defensa do eúscaro desde as súas orixes.

Quizá pensan que non lles resulta rendible na votación, ao contrario que os unionistas.

A pesar de todo, o unionismo está a atacarnos aos vascos, cada vez máis descarados, vendo que non reciben unha resposta satisfactoria a cambio.

Tal e como sinalou Torrealdai, “o desprezo ao eúscaro segue vivo, do mesmo xeito que na época do franquismo… Os intelectuais do supremacismo lingüístico quixeron influír na sociedade, conseguírono e nós non nos decatamos”.

Nós non, e moito menos os axentes nacionalistas. Por iso atrévense a lanzar e propagar calquera bobada a través de calquera. Os patriotas observaban o haxa. Até cando?

Veterinario