Euskara aldia: obxectivos e malentendidos
O 18 de novembro comezou o “Euskaraldia”, unha iniciativa que ten como obxectivo fomentar o uso do eúscaro entre os vascoparlantes e os que non falan euskera durante dúas semanas. Aínda que creo que esta iniciativa ten carencias nalgúns contextos e non hai mellor chapa que “Bos días!”, diría que o Euskaldia é útil e que a miúdo o obxectivo está mal entendido.
En primeiro lugar, querería responder a aqueles que nos últimos días “Eukaraldia é unha cuestión provisional” ou con afirmacións similares cuestionan a eficacia de Euskaraldia.
Aínda que teñan razón, creo que entenderon mal o obxectivo da iniciativa, porque a clave está aí: ter unha cuestión puntual fai que sexa máis fácil que “euskaldunizar habitualmente”. É dicir, escusa a quen queren euskaldunizarse para falar en eúscaro ou para pedirlles que falen en eúscaro.
E non, aínda que a euskaldunización non leve a cabo en dúas semanas, é un impulso para iniciar ese proceso, que logo hai que seguir.
Por iso, cuestiono a utilidade que ten para os “euskaldunzaharras” e “falantes tradicionais”. E non, non me refiro aos que falan “euskera e castelán 50/50”, nin aos que “falan euskera*”, nin me refiro aos que acaban de estudar euskera ou están a aprender eúscaro. Refírome aos vascos que falamos o eúscaro no día a día e con naturalidade, e cuestiono a súa influencia nestes contextos. E é que, para os que habitualmente falamos en eúscaro sen pór unha chapa, non vexo a utilidade de Euskaraldia. Pola contra, os vascoparlantes habituais somos útiles para Euskaraldia, porque somos para o eúscaro, é dicir, porque axudamos aos novos vascoparlantes e oíntes a introducir o eúscaro no día a día, si falamos euskera, claro.
Pero esta función realizarémola o 18 de Novembro ou o 18 de Abril. Devandito isto, sitúome neste último grupo. Aínda que prefiro falar en eúscaro na opción e falo en eúscaro con toda normalidade, moitas veces falo en castelán con amigos que o entenden. Aínda que cando me dou conta da situación empezo a falar en eúscaro, para estas situacións Euskaraldia non vale. Hai moitos vascos nesta situación, e pór unha chapa non nos protexe destas situacións, porque sabemos que o outro nos entende ou sabe falar en eúscaro e, con todo, imponse ao castelán.
E cando me solto en eúscaro, a gramática en castelán e a influencia do dicionario é grande. Os calcos da gramática erdal ou os calcos erróneos do dicionario están presentes no meu eúscaro, e para melloralos Euskaraldia váleme pouco, porque serve para fomentar o uso do eúscaro, e aínda que até certo punto serve para mellorar a calidade do eúscaro, ao superar esa barreira non serve.
En definitiva, aínda que Euskaraldia é unha iniciativa eficaz, moitas veces é mal entendida e criticada. O obxectivo é outro, segundo os organizadores de Euskaraldia: “é un exercicio social masivo para cambiar os hábitos lingüísticos orais entre falantes que entenden o eúscaro”. É dicir, difundir o eúscaro, non profundar.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
O Estado español converteríase no escenario distópico de Tejerazo, en 1981. Alí, os líderes políticos confinados no Congreso foron "convidados" a aprobar un acordo tácito no que se consideraba intocable o status quo vinculado ao sistema monárquico, ao sistema político... [+]
A nova formación de Goberno deixou moitas preguntas sen responder, pero está claro que unha vez máis teremos que ser firmes para apostar pola Escola Pública Vasca. Díxosenos que, aínda que gobernará o mesmo partido, teriamos caras novas, pero tampouco iso foi do todo... [+]
Somos pais de Euskal Herria, fillas e fillos; chámanse Maddi, Izei, Dani, Alaitz, Aida ou BEÑAT, pero poden ser Hatem Salem, Awad Muhammad de 14 anos, Zakaria Magdy de 6 anos ou Nour Ahmed de 7 anos. Todos foron asasinados por Israel en Gaza.
Non podemos imaxinar nin imaxinar... [+]
Cando se fala publicamente da tortura, dámosnos/dámonos conta de até que punto a sociedade interioriza a opinión que o propio “sistema” pon en marcha sobre este tema. Para iso utiliza unha ampla gama de ministros e conselleiros, xuíces e expertos, todos eles coa axuda... [+]
Si Valeria Vitella, que fai 2000 anos ofreceu unha pedra de altar á deusa vasca Larrahe, levantase a cabeza e atopásese cara a cara con Alberto Santana, que lle diría? Seguramente algo así: -De que estás a falar?
En primeiro lugar, situémonos. Como historiador, mellor... [+]
Nos últimos tempos tivemos nos medios de comunicación a Aitor Uriarte, representante da empresa de enerxías renovables Solaria, para homenaxear os beneficios dos macroproyectos que queren levar a cabo. No caso da aparición de Radio Euskadi do 28 de maio, sentín unha... [+]
A nova palabra que escoitamos nos últimos anos: o tardeo. Sospeito que haberá cambios de lugar. Eu só coñezo o de Bilbao, e parece moi sinxelo: os que temos unha idade, puxémonos o nome do que faciamos a primeira noite, é dicir, e, en definitiva, facer unha esmorga pola... [+]
Nos cárceres dependentes do Goberno Vasco, os presos políticos vascos perdemos moito no que se refire á comunicación cos nosos familiares e amigos. O número de prefixos mensuais é menor e a súa duración é menor. Por tanto, aínda que nos acheguemos máis, dedicamos... [+]