Traducido automaticamente do vasco, a tradución pode conter erros. Máis información aquí. Elhuyarren itzultzaile automatikoaren logoa

O eúscaro necesita unha rúa! Os vascos temos que coller a rúa!

Zarata mediatikoz beteriko garai nahasiotan, merkatu logiketatik urrun eta irakurleengandik gertu dagoen kazetaritza beharrezkoa dela uste baduzu, ARGIA bultzatzera animatu nahi zaitugu. Geroz eta gehiago gara, jarrai dezagun txikitik eragiten.

O outro día, no instituto no que traballo, un alumno lanzoume: “Si somos dez persoas e unha non sabe eúscaro, é lóxico e respectuoso falar en castelán”. Detrás desta cadea de palabras e da persoa que a lanzou, hai infinidade de vivencias concretas que non se poden analizar un a un: diálogos cotiáns, discursos, feitos, imaxes, vídeos… E nelas pódese apreciar unha lóxica que se impuxo a través dela, a lóxica individualista e falsa pacifista que goberna o mundo.

Esta mesma lóxica imperante en Euskal Herria (tamén) oculta as relacións de poder entre dous ou máis persoas, provocadas pola clase, o xénero sexual, a orixe, a cor da pel, a linguaxe, etc. Desta maneira, leváronnos a pensar coma se todos fósemos libres e iguais de poder, ocultando as causas e consecuencias sistémicas das nosas vivencias e accións, facéndonos invisibles. Eu fágoo en eúscaro ou en castelán, que importa? Son libre de facer o que quero. Ademais, que ninguén senta mal, que ninguén senta mal. Respectemos todo, que cada un faga o que queira, a paz vale moito…

Esta mentalidade, obviamente, oculta as relacións estruturais de poder entre nós e establece unha paz aparente en beneficio do opresor e do oprimido. Traducín a este alumno a pregunta: “E si facémolo sempre que haxa un castelán, cantas veces poderemos falar na nosa lingua, en eúscaro?”. Xurdiu o silencio duns segundos e outro alumno contestoume: “Si, pero entón todo o mundo debería aprender euskera e é moi difícil conseguilo…”. Ttak, empezaron a pensar a nivel colectivo, pero claro, o estrutural é difícil de cambiar, demasiado difícil para alguén que creceu rodeado de individualismo.

O outro día, no instituto no que traballo, un alumno lanzoume: “Si somos dez persoas e unha non sabe eúscaro, é lóxico e respectuoso falar en castelán”

Cada vez máis nos últimos anos, teño a sensación de que os alumnos relacionan o eúscaro coa escola e a norma, e en castelán, ao contrario, coa diversión e a liberdade. Mentres que como consecuencia da loita prolongada habemos conseguido institucionalizar o eúscaro nunha medida (pequena), a diglosia mantense nunha situación violenta, pero fálase pouco diso, tanto nas escolas, como nos fogares e na rúa. Esta crúa realidade quedou oculta baixo as regras do individualismo e da pseudopaz. Porque, como dicía Aresti, a paz prexudica ao eúscaro, e a calquera grupo presionado.

As realidades a miúdo non ven a primeira ollada, pero se se sinalan si. Por iso creo que iso é o que nos toca agora, en poucas palabras, sen renunciar á loita institucional que se impón, temos que recuperar a rúa, superando a tendencia da primeira a rebaixar a segunda. Máis aló do exercicio dos dereitos individuais e das palabras medidas, necesitamos falar dos nosos soños como pobo, dos nosos inimigos e dos nosos camiños cara ás liberdades colectivas. Desnormalizar as situacións que vivimos no día a día como “normalidade” e sacudir as rúas. E nesas rúas, para xuntar forzas con outros movementos que queren a liberdade dos inferiores.

Ante este sistema que destrúe a vida, as linguas, os pobos e todo o que non lle é rendible, e ante os estados que a perpetúan, ante os que nos separan e íllannos entre nós, ante os que nos queren quitar a esperanza…, a necesidade vital de todos os movementos liberadores é traballar a comunidade. Para iso debemos tomar conciencia, xuntarnos, desfacerse dos complexos máis vellos, pensar en grupo e actuar. Sementar no lugar, en todas as zonas posibles, acender pelexas, provocar. Non podemos sós, cos amigos si.

A nosa lingua e a nosa comunidade necesitan un novo azoute. A Semana de Arraigamento dos Vascos, que se celebrará do 22 ao 28 de abril, ofrécenos unha oportunidade para iso, un punto de inflexión para motivarnos e empoderarnos. Trátase dun exercicio de orgullo colectivo, aberto a todos os euskaltzales que queiran participar.

Porque os alumnos do noso instituto, como todos, teñen dereito a ser conscientes da situación e a formar parte activa dunha comunidade liberadora, deamos a rúa ao eúscaro!

Sugoi Etxarri Zabaleta, membro de Euskal Herrian Euskaraz

Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora

ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.


Interésache pola canle: Irakurleen gutunak
O noso corpo é un campo de batalla

O 25 de novembro, Día Internacional contra a Violencia Machista, a Secretaría Feminista do sindicato Steilas publicou un cartel: O noso corpo é un campo de batalla, e todos os centros educativos de Hego Euskal Herria recibírono. Queremos denunciar a violencia que sofren as... [+]


O esencial é a xente

Vivimos nun contexto no que os discursos de odio antifeministas e racistas a nivel mundial están a aumentar gravemente. As narrativas de extrema dereita insérense en todo o mundo tanto polas
redes sociais como polas axendas políticas. O racismo e o antifeminismo... [+]


Néboa

Moitas veces, despois de mirar as brumas desde a miña casa, ocorreume non coller paraugas, aínda que saiba que vou acabar de empapar. Por que será? Talvez non lle apetece coller o paraugas? Quizá coa esperanza de que non me molle? A pesar de todo, a conclusión foi sempre a... [+]


Para vivir en eúscaro, a República do Euskera

Recordo que con 16 anos, a Ertzaintza identificoume por primeira vez nunha concentración a favor do eúscaro ante os xulgados de Bergara. Criamos que en Euskal Herria era lexítimo o clamor pola euskaldunización dos tribunais, pero tamén entón faltaría algún permiso,... [+]


2024-11-22 | Andoni Burguete
Cando a sede de lucro afoga

O desastre provocado pola pinga fría en Valencia deixounos imaxes dramáticas, tanto polas consecuencias inmediatas que tivo, como porque nos adiantou o futuro que nos espera: que este tipo de fenómenos climáticos extremos van ser cada vez máis numerosos e graves. Isto... [+]


Alegamos en contra do Plan Enerxético de Navarra que non planifica

A actualización do Plan Enerxético de Navarra pasa desapercibida. O Goberno de Navarra fíxoo público e, finalizado o prazo de presentación de alegacións, ningún responsable do Goberno explicounos en que consisten as súas propostas á cidadanía.

Na lectura da... [+]


2024-11-22 | Joan Mari Beloki
A Rusofobia antes e agora (II)

Desde a desaparición da Unión Soviética, a rusofobia foi crecendo. O concepto de seguridade do Consello de Seguridade da ONU de 2002 é moi claro e indica que a seguridade e estabilidade do planeta deben depender dos Estados que non teñen intención de desafiar a Estados... [+]


Nome e existencia de Umandi

Andoni Urrestarazu Landazabal naceu na localidade de Araia o 16 de xullo de 1902 e faleceu en Vitoria o 21 de novembro de 1993. Xa se cumpriron 31 anos e creo que é o momento de recoñecer o seu nome e ser, xa que non se coñece ben o legado que deixou. Umandi utilizou o nome... [+]


Eúscaro con memoria

A escritura de autobiografía é, segundo din, a ferramenta máis eficaz para o desenvolvemento persoal, a máis liberadora. Tirar das cousas do pasado e lembralas, parece que axuda a desatar os nós do presente. Si, axuda a entender o presente e a debuxar un futuro que nos... [+]


Aposta de futuro

Fixen un repaso desde o anuncio da pandemia até a traxedia de Valencia e concluín que a nefasta xestión institucional que ten a mentira e o forupe como devasa é constante da clase gobernante.

Non temos un gobernante substituto válido mentres este sistema pendular non se... [+]


2024-11-20 | LAB sindikatua
Os transportistas tamén temos que ir ao servizo

O 19 de novembro é o día mundial do baño. Aínda hoxe, no século XXI, moitos traballadores e traballadoras, aquí, no País Vasco, non teñen dereito a usar o baño nas súas xornadas laborais. Exemplo diso son moitos os traballadores do transporte.

Os aseos son a clave da... [+]


Estafa á vivenda

O problema da vivenda é un problema estrutural que vén de lonxe. O que debería ser un dereito humano non é máis que un dereito subxectivo. Digo que é unha fraude porque, aínda que todas as institucións e todos os partidos políticos digan unhas palabras bonitas, non se... [+]


Gratuidade nos centros concertados: por que?
Para que o ensino concertado?

A nova Lei de Educación aprobada na CAV contra a maioría dos axentes da escola pública ten como obxectivo garantir a gratuidade do ensino concertado a través do financiamento dos poderes públicos. No Estado español tamén se anunciou unha... [+]


2024-11-15 | Gorka Julio
S2 - Recuperar e reinventar redes

O 15 de novembro celebraremos en Errenteria-Orereta as tres xornadas organizadas polos diferentes axentes que conformamos Euskal Herria Digitala. Trátase dun taller de autodefensa dixital feminista e unha charla sobre a dixitalización democrática.

Os membros de DonesTech... [+]


Que queren as vítimas da violencia machista?

Levamos unhas semanas escoitando en todos os medios e redes sociais as opinións de Iñigo Errejón sobre as acusacións de violencia machista. Xunto a iso, están a xurdir moitas controversias: como debemos denunciar as mulleres, como deben ser as nosas relacións sexuais, o... [+]


Eguneraketa berriak daude