Euskalwashing
Non é nada novo que as empresas transnacionales vulneren os dereitos humanos, medioambientais e laborais. Pero cada vez hai máis demanda social para controlar ás empresas transnacionales e obrigarlles a cumprir estes dereitos. Por iso, as empresas definiron estratexias para despexar a súa imaxe negativa, utilizando de forma superficial as loitas e inquietudes da sociedade.
Greenwashing, purplewashing, pinkwashing, rainbow washing, vegan washing, … e por que non, euskalwashing.
A empresa vasca de ferrocarrís CAF debe limpar a súa imaxe desde a posta en marcha en 2020 da campaña de denuncia da participación de diversos grupos sociais do País Vasco na construción e mantemento do tranvía de Xerusalén.
A semana pasada entregáronse os premios CAF – Elhuyar á investigación e á divulgación, xornalismo e socialización en eúscaro de temas científicos e tecnolóxicos. E neste caso, CAF utiliza o eúscaro e a ciencia en Palestina para xustificar a súa complicidade co apartheid israelí.
O réxime israelí de ocupación, colonización e apartheid contra o pobo palestino só pode manterse grazas á complicidade internacional, na que as empresas xogan un papel fundamental.
En agosto de 2019, un consorcio formado pola empresa israelí Shapir e CAF gañaron un contrato para o despregamento da rede ferroviaria que une as colonias ilegais no territorio palestino ocupado, coñecida como o tren lixeiro de Xerusalén (Xerusalén Lixeiro Rail polas súas siglas en inglés JLR). O JLR Jerusalem Leste e Cisxordania forma parte do plan sionista de adhesión ao Estado de Israel.
É paradoxal que CAF apoie unha serie de premios para difundir e renovar a ciencia en eúscaro mentres colabora na consolidación do proxecto colonial israelí en Palestina
O proxecto suporá o comiso das terras palestinas para a construción das mesmas, outro obstáculo físico para o libre movemento da poboación palestina. Ademais, o tranvía conecta as colonias ilegais de Israel no territorio ocupado de Palestina e na cidade de Xerusalén, facilitando o traslado da poboación da potencia ocupante (colon) ao territorio ocupado.
A complicidade de CAF co apartheid israelí, ademais de ser moralmente reprochable, pode traer dificultades a filiais como CAF e Solaris para gañar novos contratos. Porque hai unha campaña internacional para que cidades e gobernos de diferentes países poidan cancelar todos os contratos que teñen con CAF ata que se cumpra o dereito internacional.
A empresa francesa Veolia tivo que abandonar o mesmo proxecto ilegal de JLR en 2015, tras perder miles de millóns de dólares en negocios internacionais, como consecuencia dunha campaña permanente de BDS en Europa, EEUU e diferentes países árabes.
Neste sentido, resulta paradoxal que CAF apoie unha serie de premios para a divulgación e innovación científica en eúscaro, mentres colabora na consolidación do proxecto colonial israelí en Palestina. Desde 1948, Israel tratou de desarabizar Palestina, sobre todo nos territorios de 48 (actualmente o Estado de Israel), onde os árabes israelís non teñen os mesmos dereitos que os israelís. Desde 1967 mantén a ocupación militar en Cisxordania e Gaza, que impulsou a construción dunha muralla de máis de 700 quilómetros de lonxitude, ademais de controis militares, asasinatos, ataques, detencións e outras violacións de dereitos humanos, e segue sen recoñecer o dereito á volta de refuxiados palestinos, que na actualidade superan os 5 millóns.
Con todo, parece que a CAF non lle importa moito o desenvolvemento científico e a innovación en Palestina (moi difícil no contexto da ocupación colonial), xa que, a pesar das presións dos traballadores, sindicatos e colectivos sociais do País Vasco e das demandas da sociedade civil e da Autoridade Nacional Palestina, en Xerusalén Este continuou construíndo un tranvía ilegal.
Por iso cremos necesario realizar unha reflexión interna en Elhuyar e na produción vasca, neste caso para xustificar as vulneracións de dereitos humanos que unha empresa vasca realiza en Palestina, e convidamos a Elhuyar a revisar a participación de CAF nos premios da edición de 2024.
Así mesmo, insistimos en que CAF debe resolver o contrato de subministración e mantemento do tranvía de Xerusalén Este.
Alaitz Amundarain, Richard Wendling e Eneko Calle
Grupos BDS de Araba, Navarra e Bizkaia
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
A verdade é que non sei por que estou a escribir isto. No ambiente conflitivo de hoxe en día non se toman ben este tipo de opinións. É posible que ARGIA non publique isto, xa que non coincide coas opinións que publicaron até agora (pero se finalmente decidiron publicalo,... [+]
O 15 de xaneiro o lobby tecno-empresarial Zeditzak presentou o seu 6º informe, Euskadi e a Unión Europea, un destino compartido de prosperidade e competitividade. O neoliberal Think Tank, formado por expertos emerxentes do mundo das finanzas, presentou unha receita máxica... [+]
Os euskaltzales movemos os nosos pés tras a testemuña da Korrika, para reivindicar que queremos seguir vivindo como pobo vasco, en favor da nosa lingua.
Os primeiros pasos dáos a persoa migrante que sae do seu país de orixe en África, América do Sur ou Asia,... [+]
E un ano máis, os sindicatos organizáronnos folgas prefabricadas. E nós, individualmente, decidiremos si sumámonos ou non á folga, sen necesidade de ningunha asemblea no centro.
Ao parecer, o modelo de folga que me ensinaron a min xa non está de moda. No meu imaxinario, a... [+]
Hoxe, 21 de xaneiro, é un día para lembrar e reflexionar sobre unha interesante efeméride da nosa historia recente. Cúmprense 50 anos do peche de 47 traballadores de Potasas de Navarra. Este peche, que durou quince días, provocou unha folga xeral en Navarra, informou o... [+]
Fai un par de semanas publicáronse varios datos de Noruega. Neste país de Europa do Norte predominaron os coches eléctricos, sendo a marca Tesla a a máis vendida, cun 90% de enerxía reciclable que se consome alí. Pola contra, as empresas públicas norueguesas non teñen... [+]
.jpg)
Estas foron as miñas últimas palabras cando fómosche, collidos da man no teu profundo soño respiratorio. O teu corazón quedou para sempre sen unha dor especial, sinxelo, digno. Como vostede queira e esixa. Como queiramos e respectamos.
Xa un mes antes da chegada do... [+]
Hoxe en día, as voces das mulleres e dos nenos e nenas permanecen no seo dunha cultura que deslegitima as súas voces, silenciando as súas experiencias, dentro dun sistema tendente a minimizar ou ignorar os seus dereitos e necesidades básicas. Un exemplo mediático deste... [+]
O martes deuse a coñecer a sentenza contra cinco novos de Lapurdi, condenados por pertenza a Segi. Quince meses de cárcere por reversión a dous mozos, cunha multa de 500 euros cada un; 140 horas de traballo forzado e 500 euros de multa a outros dous mozos; e, finalmente,... [+]
O outro día, mentres repasaba a famosa serie de televisión The Wire, chegou unha escena que me lembrou a desesperación. Alí, a dirección do diario The Baltimore Sun reuniu aos traballadores e avisoulles dos cambios que se aveciñan, é dicir, dos despedimentos e dos... [+]
A cultura consumista que vivimos, manda a todo usuario a un goce desmesurado. Como di Slavoj Zize, Goza do teu fetiche, converteuse no rudo mandato da hiper-modernidade. O goce actual leva a cabo a través dos dispositivos tecnolóxicos existentes para ocupar o lugar do... [+]