Os vascos fóra da escola e sentímonos orgullosos
Somos un grupo de pais vascos, e orgullosos de ser vascos. E orgulloso de coidar o que queremos, Euskara e fillos. Estes orgullosos tamén de traballar en eúscaro na escola, en casa, entre amigos... Pero, que pasa coas actividades extraescolares?
Moitos pais e nais puxémonos xa de face ao novo curso e a elixir fóra da escola dos nosos nenos e nenas. Pero, como todos os anos, atopámonos cun paretón a superar. Tocounos facer traballos de investigación e exploración para que os nosos nenos e nenas teñan unha oferta en eúscaro. Chamar dun lado a outro, preguntar aquí e alá, e que os nosos nenos e nenas poidan facer música, debuxo, circo, karate, escalada, teatro, natación, ioga,… Todo son obstáculos para facelo en EÚSCARO: ás veces non hai oferta, ás veces non hai profesores vascoparlantes pero non se pode asegurar que o grupo sexa euskaldun, que os nenos e nenas castellanoparlantes tamén teñen dereito a apuntarse, que se dá prioridade á idade e o nivel de saber á hora de agrupar, etc. Por tanto, o eúscaro e os nenos euskaldunes quedan nun segundo plano, na capital navarra e en numerosos barrios e pobos da zona.
Todos eles foron localizados en centros tanto de oferta privada como pública. Botamos de menos aos grupos euskaldunes nas Federacións Deportivas, nas Escolas de Música e Instalacións Deportivas xestionadas pola administración, nas ofertas de entidades privadas... Cal é o porqué? desidia, desánimo ou relaxación, ou... Pode tratarse como unha lingua secundaria? Ou querer pouco eúscaro dabondo e non estar orgulloso de ser vasco?
Somos euskaldunes e queremos vivir en eúscaro en casa, na rúa, na escola, tamén cando facemos deporte, cando aprendemos música e cando na piscina imos co plista-plasta, cando imos montando o casco na parede ou cando bailamos o ballet. Independentemente da actividade que elixamos, queremos facelo en eúscaro: porque queremos saber os nomes de todos os estilos de natación en eúscaro, porque queremos que os nosos adestradores nos animen en eúscaro, queremos grupos de música euskaldunes, queremos relaxarnos en euskera…
Nós, porque somos vascos, porque estamos orgullosos e porque nos fai euskaldunes traballar en eúscaro en todos os lugares e actividades! Porque queremos vivir e funcionar en eúscaro! Porque o eúscaro é vivible e porque a vida en eúscaro é un dereito que hai que garantir... imos apoderarnos do eúscaro e do eúscaro, todos aqueles que organicedes actividades extraescolares, pedímosvos que ofertedes o eúscaro. Para que os nosos txikis sexan moi euskaldunes, para que vostedes tamén sexan euskaldunes, porque falar en eúscaro en todos os lugares e actividades fainos moi euskaldunes.
* Por Juan José Antonio Garikoitz Alducin, Juan Garikoitz Torregrosa Armendariz, José Esteban Venturán, José Antonio Gascue, Don José Esteban Garíbar Garíbar e Don José María Garikoitz Garalegrosa Armendatur, en representación de Don Esteban Lamarie, Estionera,
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
“Pasaron 18 anos desde que apareceron uns 400 grafitos na escavación, 16 anos desde que fose expulsado do campo de escavacións de Lurmen sen probas científicas e 4 anos desde que se celebrou o xuízo sen clarificar o tema, podemos dicir que seguimos investigando e os que... [+]
Neste mundo frenético e vertixinoso no que vivimos, os cambios sociais que se suceden aos poucos parécennos ás veces imperceptibles, irrelevantes ou insignificantes. Con todo, non é así, e temos que ser conscientes diso para actuar con prudencia. Exemplo diso é que nos... [+]
Os domingos de setembro é costume subir a Ernio, bailar en Zelatun e comer chourizo morro, ou algo así. O peor tempo non fai falta xente. Este ano, cando os meus amigos se marchaban máis temperán e eu atrasábame, subía só, atopándome coas cuadrillas que baixaban. A... [+]
No libro fronteirizo de The House on Mango Street, escrito por Sandra Cisneros, o can dun personaxe ten dous nomes: un en español e outro en inglés. É posible que a primeira vista poida resultar estraño, mesmo para un libro, pero se un pensa máis tranquilamente, advírtese... [+]
Era imposible adiviñar quen era ou quen era a lema que lía, pero quen era!
Anxo González Olvera foi coñecido en México fai 11 anos cando os bertsolaris convidáronnos a unhas xornadas coas súas improvisadores. Vivía nun alto do outeiro, alimentándose de paxaros, pombas,... [+]
Os utopianos do libro Utopía de Tomás Moro amaban lelo. A boa educación das letras leváralles a comezar na infancia e a proseguir a súa vida adulta sen que ninguén lles ordenase nada, lendo e aprendendo e lendo máis. Imaxinade o tempo dedicado a iso polo mero pracer de... [+]
Como na Idade Media dominaba Deus, na época moderna vivimos sometidos ao mercado e ás súas ríxidas leis. Os grandes soldos de alto nivel están determinados polo mercado, xa que os premios dos CEO de Iberdrola ou BBVA márcanos os mercados do seu sector, aínda que levan 300... [+]
Na podksemana A lanterna de diógenes atopei moitas ideas para seguir pensando na entrevista a Miguel Benasayag-eg. Entre elas, as reflexións que fai o ser humano sobre as nosas relacións coa tecnoloxía.No
diálogo compárase a influencia das diferentes tecnoloxías na... [+]
A terceira vez que recibía os mesmos datos que o estudante, non lembraba máis que esas frases tan usadas, nas que a nada esmagara a miña intelixencia: “Non somos nada”, “a vida non ten sentido”, “Deus, si é tan inocente como din, por que nos fai isto?”. Non... [+]
A responsabilidade é do Estado sionista de Israel, que, coa axuda dunha gran parte da poboación, soldados, colonos, etc., está a facer limpeza étnica e xenocidio contra os países e pobos de ao redor.
Os Estados occidentais tamén lles apoian, danlles armas e préstanlles... [+]
Iso díxome o ex alumno, que tardou moito en presentar unha denuncia que estaba nos xulgado meses e que, por recomendación do psicólogo, retirara a denuncia de violación. E eu permanecía calado, sen poder adiviñar que dicirlle ao mozo que aínda presentaba síntomas de... [+]
Non é un sinal de orgullo mirar ás persoas que están ante min coma se non fosen persoas? Si, claro que si. Pero como podemos esperar que os demais se entendan? Comprender, observar, mirar. Querer entender aos demais non require esta actitude orgullosa? Sabendo o que é ser... [+]
Din que pasou un ano. Nunca comprendín o arrogante costume que temos os occidentais: aínda que o conflito dure case un século, adaptamos as datas ao noso gusto, regalando a importancia que queiramos. Foi diferente a última época para os palestinos que están presos no seu... [+]