Á nación vasca, si?
Son tempos escuros para a nación vasca. E na nación digo, non só falo nesta lingua e na nación, senón que falo da nación vasca dos cidadáns que queremos dotarnos do máximo ordenamento xurídico político, da que formamos os vascófilos e os nacionalistas vascos.
Cando outro ano termina e empeza, todos tendemos a mirar cara atrás e cara adiante, buscando adiviñar de onde vimos e onde imos, que fixemos até agora e que imos seguir facendo. E eu diría que, como nación, fixemos pouco e temos todo por facer. Aos poucos, ano tras ano, a nosa identidade, a nosa identidade, a nosa cultura e a nosa lingua (o eúscaro) vanse fundindo en beneficio dos estados dominados, cada vez máis españois e franceses en Euskal Herria Sur e Norte, respectivamente.
Por todo iso, xa é hora da unión, para que os afeccionados á nación-vascófilo, polo menos en parte, sumémonos a iniciativas e accións para que poidamos seguir como nación. E para esa unión é imprescindible o liderado político: estou a falar na súa maioría de PNV e EH Bildu, si, ou de EH Bildu e do PNV, si quixérono, porque non importa a orde, porque o resultado da unión é importante.
Hai tempo para que os euskaltzales, en certa medida, sumémonos a iniciativas e accións, para que poidamos subsistir como nación
Este ano 2024, que acabamos de empezar, volverá ser un ano electoral polo menos en dous ámbitos: Parlamento Vasco e Parlamento Europeo. E en ambos os casos temos que ter claro que non debemos enfrontarnos, porque tanto uns como outros somos imprescindibles para manter a nación vasca. A diferenza do que acabamos de deixar atrás 2023.ean, nas eleccións fóra do noso ámbito xeográfico temos que traballar unha certa unidade estratéxica, porque temos un obxectivo común fose de aquí: o recoñecemento e a legitimación da nación vasca. Pero para iso, máis aló dos parámetros da dereita esquerda, xa que había que fusionar os feitos políticos que nos competían, sumando forzas, e nos puntos que nos diferencian, non nos golpeamos nin nos enfrontamos, porque é o que buscan os opoñentes e inimigos da nación vasca, que “divide e vencerás” están moi interiorizados.
De feito, os euskaldunes nacionais levamos décadas separadas para o goce dos dominantes castellanohablantes, o que supón, aos poucos, o acabado da nosa nación, o gálgido da nosa identidade, a perda da cultura vasca e do eúscaro. E para frear esta dexeneración é necesaria unha certa unidade.
Atreveríame a dicir que nas eleccións europeas, do mesmo xeito que nas españolas e francesas, esa unidade estratéxica de partidos vascos (PNV, EH Bildu, Geroa Bai, EH Bai) é xa unha cuestión de vida, e que, dalgunha maneira, habería que presentar listas conxuntas neste tipo de institucións, porque só así se reflectiría a forza e a vontade dos nacionalistas vascos. Outra cuestión é como actuar nas eleccións locais, nas que hai outras cousas, ademais da identidade vasca.
Se non empezamos a traballar canto antes a unión entre nós, xa temos festa como Euskal Herria.
Feliz ano nacional!
Zalo Akaziaga
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Os nosos dereitos, o noso futuro, agora! Baixo a lema, o Día Internacional dos Dereitos Humanos conmemora o legado dos 76 anos. O obxectivo do día é impulsar a construción dun mundo máis pacífico, igualitario e sostible. Con todo, mentres se celebran os avances,... [+]
O Consello de Euskalgintza está a alertar da emerxencia lingüística que estamos a vivir nas últimas semanas. Pasaron bastantes anos desde que se empezou a describir a situación do proceso de revitalización do eúscaro no cruzamento, na rotonda, no inpasse e con palabras... [+]
O 25 de novembro, Día Internacional contra a Violencia Machista, a Secretaría Feminista do sindicato Steilas publicou un cartel: O noso corpo é un campo de batalla, e todos os centros educativos de Hego Euskal Herria recibírono. Queremos denunciar a violencia que sofren as... [+]
Vivimos nun contexto no que os discursos de odio antifeministas e racistas a nivel mundial están a aumentar gravemente. As narrativas de extrema dereita insérense en todo o mundo tanto polas
redes sociais como polas axendas políticas. O racismo e o antifeminismo... [+]
Moitas veces, despois de mirar as brumas desde a miña casa, ocorreume non coller paraugas, aínda que saiba que vou acabar de empapar. Por que será? Talvez non lle apetece coller o paraugas? Quizá coa esperanza de que non me molle? A pesar de todo, a conclusión foi sempre a... [+]
Recordo que con 16 anos, a Ertzaintza identificoume por primeira vez nunha concentración a favor do eúscaro ante os xulgados de Bergara. Criamos que en Euskal Herria era lexítimo o clamor pola euskaldunización dos tribunais, pero tamén entón faltaría algún permiso,... [+]
O desastre provocado pola pinga fría en Valencia deixounos imaxes dramáticas, tanto polas consecuencias inmediatas que tivo, como porque nos adiantou o futuro que nos espera: que este tipo de fenómenos climáticos extremos van ser cada vez máis numerosos e graves. Isto... [+]
A actualización do Plan Enerxético de Navarra pasa desapercibida. O Goberno de Navarra fíxoo público e, finalizado o prazo de presentación de alegacións, ningún responsable do Goberno explicounos en que consisten as súas propostas á cidadanía.
Na lectura da... [+]
Desde a desaparición da Unión Soviética, a rusofobia foi crecendo. O concepto de seguridade do Consello de Seguridade da ONU de 2002 é moi claro e indica que a seguridade e estabilidade do planeta deben depender dos Estados que non teñen intención de desafiar a Estados... [+]
Andoni Urrestarazu Landazabal naceu na localidade de Araia o 16 de xullo de 1902 e faleceu en Vitoria o 21 de novembro de 1993. Xa se cumpriron 31 anos e creo que é o momento de recoñecer o seu nome e ser, xa que non se coñece ben o legado que deixou. Umandi utilizou o nome... [+]
A escritura de autobiografía é, segundo din, a ferramenta máis eficaz para o desenvolvemento persoal, a máis liberadora. Tirar das cousas do pasado e lembralas, parece que axuda a desatar os nós do presente. Si, axuda a entender o presente e a debuxar un futuro que nos... [+]
Fixen un repaso desde o anuncio da pandemia até a traxedia de Valencia e concluín que a nefasta xestión institucional que ten a mentira e o forupe como devasa é constante da clase gobernante.
Non temos un gobernante substituto válido mentres este sistema pendular non se... [+]
O 19 de novembro é o día mundial do baño. Aínda hoxe, no século XXI, moitos traballadores e traballadoras, aquí, no País Vasco, non teñen dereito a usar o baño nas súas xornadas laborais. Exemplo diso son moitos os traballadores do transporte.
Os aseos son a clave da... [+]
O problema da vivenda é un problema estrutural que vén de lonxe. O que debería ser un dereito humano non é máis que un dereito subxectivo. Digo que é unha fraude porque, aínda que todas as institucións e todos os partidos políticos digan unhas palabras bonitas, non se... [+]
Para que o ensino concertado?
A nova Lei de Educación aprobada na CAV contra a maioría dos axentes da escola pública ten como obxectivo garantir a gratuidade do ensino concertado a través do financiamento dos poderes públicos. No Estado español tamén se anunciou unha... [+]