Segundo a Confederación Vasca, a deputada de Morbihan, Florence Lasserre, do V Campo de Votación de Ipar Euskal Herria, aprobou –o 13 de febreiro- a proposición de lei sobre as linguas territoriais presentada no Parlamento francés polo deputado de Morbihan Paul Molaca, quen afirmou que participou nun “debate apaixonado” no que non participou Lasser. As asociacións que traballan a favor do eúscaro "non é verdade", denunciou Fermuki.

A Confederación afirma que, desgraciadamente, por dous votos non se aprobou a emenda na que se recoñecía o modelo de inmersión. Entre esas dúas voces faltaban a do deputado Florence Lasserre e o deputado vincent Bru, do VI campo de votación.

Aquí Florence Lasser –só en francés– publica o texto na súa páxina web.

A continuación, documento completo da Confederación Vasca:

Nun artigo publicado por e-mail na súa web (1) A Deputada Florence Lasserre do V Área de Votación de Iparralde comenta que a proposta de lei que o Deputado de Morbihan Paul Molac puxo sobre as linguas territoriais no Parlamento Francés foi aprobada o 13 de febreiro tras as “intensas discusións” nas que non participou. Diriámolo despois das ardentes discusións nas que Maluruski non participou...

Lamentamos que só por 2 votos non acepten a emenda que recoñecía o modelo de inmersión. En Iparralde faltaban dous votos para este recoñecemento do modelo de inmersión no que se expoñen o ensino bilingüe pública, privada e as ikastolas, o deputado Florence Lasserre e o deputado Vincent Bru do VI campo de votación. Este último, aínda que xa estaba no Parlamento e votou a proposta final, non participou nos debates. Para que serve elixir aos deputados se non participan nos debates sobre os temas do seu territorio?

Aínda que é certo que no seu artigo Lasserre Anderea escribe que “descubrir culturas territoriais é beneficioso para o alumnado” ou que “o dominio dunha lingua territorial fai a unha persoa máis intelixente”, participar nos debates de iniciación ao recoñecemento das linguas territoriais que queren os cidadáns de aquí e votar as emendas sería un sinal de intelixencia... Máis lonxe, a Sra. Lasserre segue insistindo no “risco de crear guetos lingüísticos” e no “armazón cultural e excluínte cultural”, coma se apostar polas linguas territoriais fose unha confluencia coas vellas ideoloxías do pasado. Invocar a loita polas linguas territoriais con termos como “comunotarismo” e “autoritarismo cultural” é perversa e arriscada. O dobre discurso deste tipo (aquí un discurso, outro en París) prexudica o traballo que levamos a cabo para transmitir e revitalizar as nosas linguas. Ademais, a comparación entre a pasado/tradición e a modernidade tamén é obsoleta para non dicir ofensiva. Diremos que é cuestión de non darse conta da rica dinámica cultural en torno ao eúscaro...

A Sra. Lasserre tamén escribe que “ao Estado non se lle pode pedir en nome da reparación histórica que se apliquen as políticas a favor das linguas e culturas territoriais”. Devandito isto, sitúase á altura do deputado de Bastien Lachaud de France Insoumis, quen mostrou unha actitude ultra-xacobina nos debates sobre a proposta de lei de Molac, xunto co ministro de educación Jean-Michel Blanquer, que participou para asegurar que os deputados dos grupos Modem e A République en Marche non votarían a favor do ensino das linguas territoriais.

Con todo, coincidimos coa Sra. Deputada nun punto: as linguas non deben depender da instrumentalización dos movementos políticos. Por iso convidámoslle a reconsiderar as súas palabras, a evitar comparacións doutras épocas e a escoitala co “autoritarismo cultural”...

Bayona, 21 de febreiro de 2020