O pasado 10 de setembro, ante o desafiuzamento de Mari Carmen, veciña de Bilbao A Vella, decenas de persoas mobilizáronse ao redor do portal 35 da rúa Urazurrutia. Para evitar que a Ertzaintza chegase á vivenda, bloqueouse o acceso ao edificio por dentro e por fóra, e grazas a esa resistencia conseguir acordar unha alternativa para Mari Carmen. Así, a pesar de que Mari Carmen foi desaloxada do seu domicilio, o Concello comprometeuse a pagar provisionalmente a súa vivenda ata que a persoa afectada poida facer fronte aos gastos da súa vivenda.

Esta negociación foi o resultado da intervención do Grupo de Vivenda da Zona vella AZET, que chamou á mobilización. O caso foi coñecido polo Grupo de Vivenda dous días antes do desafiuzamento, do mesmo xeito que o propio Mari Carmen. Este tivo un xuízo por non pagar o aluguer e aínda que sabía que ía ser despedido, non sabía cando. O 8 de setembro, dous días antes do desafiuzamento, recibiu o aviso dun desafiuzamento ordenado o 8 de xuño deste ano. Ante esta situación, en solidariedade con Mari Carmen e co obxectivo de evitar que quedase na rúa, AZET fixo un chamamento a parar o desafiuzamento.

Lectura de eventos

AZET definiu esta “pequena vitoria” como un “punto de partida” lonxe de ser un obxectivo, a través da lectura que fixo pública a unha semana dos feitos. En opinión do Grupo de Vivenda, a do pasado xoves é o punto de partida para seguir organizando a “solidariedade de clase, politizando o problema da vivenda”. E no camiño cara a ese obxectivo considerou imprescindible a “presión e a autoorganización” da cidadanía. Segundo subliñaron, o logro sería imposible “sen a participación dos veciños do barrio e dos membros dos sindicatos de vivendas dos diferentes barrios e pobos de Bizkaia”.

Tamén aproveitaron para denunciar. Din que o despedimento de Mari Carmen non foi un caso illado, nin un problema individual de precariedade, nin un problema entre particulares. Denuncian firmemente: “O despedimento de Mari Carmen é político e ten responsables”. Neste sentido, sinalaron o abandono dos servizos sociais e do Concello de Bilbao como responsables políticos do desafiuzamento por golpear ao Consistorio.

Ademais, aproveitaron as liñas para mostrar o seu rexeitamento á actuación da Ertzaintza neste caso. A actuación policial foi cualificada como violenta e desproporcionada, e acúsaselle de tensionar a situación e arremeter contra as persoas que se atopaban no lugar. Neste sentido, apuntaron que a Policía Municipal de Bilbao uniuse á Ertzaintza nun operativo conxunto.

Aposta polos sindicatos de vivenda

Máis aló da lectura dos feitos, tamén se realizou unha lectura política do problema da vivenda. Precisaron que existen dúas formas opostas de percibir a vivenda, estreitamente ligadas aos intereses de clase: por unha banda, a que ten a vivenda como residencia e por outro, a que considera a vivenda como unha mercadoría. “Esa é a clave que sitúa o conflito nos parámetros de clase e a contradición que hai que pór encima da mesa para politizar o problema da vivenda”, explicaron.

Con esta contradición sobre a mesa, AZET mostrou a súa firmeza para “apostar pola loita radical ” en defensa das vidas e as vivendas da cidadanía. “Dentro do proceso de proletarización da clase traballadora, cada vez máis persoas non poderán acceder a un aluguer ou a unha vivenda digna. Neste contexto, cremos que loitar para que os veciños non sexan desaloxados é unha forma de reorganizar a solidariedade de clase”, explicaron. Neste sentido, subliñaron que se reafirman na súa aposta pola organización dos sindicatos de vivenda.