Entramos no ano electoral e os políticos empezaron a facer campaña coas nosas miserias. Para que non falemos da súa corrupción, dos seus beneficios e da súa indiferenza, as persoas tentarán unha vez máis pornos a mal entre nós.

Ultimamente estiveron en contra da ocupación en distintos medios de comunicación e no propio concello, en contra de quen formamos parte do proxecto Errekaleor Bizirik. Hai cinco anos e medio publicaron o mesmo discurso que utilizaron para xustificar o corte: “Que morro temos, canto paga o concello por auga, lixo, etc.; que privatizamos o que é de todos os vitorianos…”.

Din que nos nove anos o concello gastou 500.000 euros por diversos impostos e consumo de auga, cunha media de 120 persoas. Sen saber até onde están manipulados os datos, pregunta ao Concello de Vitoria-Gasteiz: canto custou eliminar aos antigos veciños de Errekaleor e deixar o barrio en abandono? Ou como aos nosos extremos fíxoselles unha referencia directa: por que non comparan esa cantidade cos seus soldos, coas axudas públicas que reciben os partidos políticos, coas subvencións dalgúns medios de comunicación ou co que gastaron en anos para manter o Ensanche 21?

Móstrannos unha parte da foto para que a nosa opinión sexa á súa medida. Na rúa, con todo, os traballadores, os pensionistas, os xubilados, os migrantes e os mozos que non estamos no vértice superior da pirámide do capital estamos a ver vermellos. E anúnciannos tempos peores: teremos cada vez máis problemas para satisfacer as nosas necesidades básicas e a rabia estenderase máis entre nós. Pero aí están os medios de comunicación de masas, en lugar de dirixir esta rabia contra os empresarios e políticos que sustentan a maquinaria do capitalismo, enriminalizando “okupas”, “inmigrantes”, “folguistas”, etc.

Por que defendemos a ocupación?

A ocupación é unha alternativa e un medio de loita fronte á mercantilización da vivenda. Din que ter unha vivenda digna é un dereito, pero a realidade móstranos todo o contrario: bancos, especuladores e propiedade privada fan que en Vitoria haxa 15.000 vivendas buxán nun e outro lado persoas sen fogar e expropiacións.

A ocupación é a vía para garantir o propio dereito á vivenda e, de paso, o instrumento para denunciar esta situación. Que pasaría si cada vez máis o ocupásemos? Que se lles acabaría o auténtico golfo jetei.

Por certo, en relación cos gastos do concello, a electricidade e a auga, do mesmo xeito que coa vivenda, deberían ser gratuítas e universais.

Que é Errekaleor Bizirik e por que queren derrubar?

Trátase dun proxecto colectivo para a renovación e rexeneración do barrio de Errekaleor. Quen utiliza a autogestión e a ocupación para iso, as casas non son particulares, senón do barrio. Somos máis de 100 persoas as que vivimos neste barrio: estudantes, traballadores, parados, familias, nacidas en Euskal Herria e vindas de fóra, e tratamos de vivir en euskara, feminismo e ecoloxía. Desde a ocupación do primeiro bloque en 2013, xunto cos antigos veciños que foron expulsados do barrio polo Concello ao seu pesar, renovamos as vivendas e os espazos comúns. Hoxe en día, grazas ás placas solares temos electricidade, sendo unha illa enerxética. Os políticos din que fixemos privado ao público, pois non, o contrario: liberamos este barrio que quedaría en mans do capital e puxémolo en mans do pobo.

Nos últimos anos traballamos intensamente en vivendas e infraestruturas de Errekaleor, así como en limpeza, poda e once obras. Tratamos de levar a cabo o barrio e todas as iniciativas que nel desenvólvense fóra da lóxica do diñeiro. Desenvolvemos moitas iniciativas abertas a todas as persoas de Vitoria-Gasteiz: ximnasio público, ludoteca, taller de bicicletas, imprenta, cine, ampla oferta cultural… Nos terreos da nosa contorna, máis dun centenar de vitorianos teñen horta. En definitiva, os espazos comúns que xestiona e ofrece o barrio están abertos ao uso de calquera axente. Miles de persoas, asociacións e axentes utilizaron Errekaleor nos últimos nove anos.

Aos antigos veciños que foron expulsados de Errekaleor dixéronlles que as casas de aquí non eran dignas de vivir: foi un Mobbing immobiliario, un caso máis de gentrificación. As casas e as infraestruturas son dignas e nós seguiremos renovándoas e coidándoas. Maroto pasou, pasará Urtaran e pasarán os futuros alcaldes e concelleiros; nós, Errekaleor Activa, este ano celebraremos o 10º aniversario, e como gritamos cando houbo corte de luz, ante os tempos negros que nos anuncian, gritamos: Coinciden, dous, tres, centos de Errekaleor máis. Acompañarannos.

Itxaso Viñe e Ruben Sánchez, Errekaleor Bizirik