E as mulleres dos caseríos que son coidadoras, quen as coida?
- En 2007, cinco mulleres do caserío de Urola Kosta crearon a asociación Hitzak co obxectivo de mellorar a saúde das mulleres rurais. “Coñecémonos nos grupos de apoio dirixidos aos coidadores, e despois dun traballo, rexistramos a asociación en 2006”, explica Ana Mari Eizagirre. De feito, os cinco impulsores estaban convencidos de que moitas mulleres que se preocupaban polo coidado dos demais estaban insanas e mentalmente malas. Ademais das mulleres baserritarras, durante estes anos organizaron numerosas actividades dirixidas a toda a cidadanía.
“Cando creamos, máis que un buxán, diría que había que compartir cousas entre as mulleres baserritarras”, di Eizagirre. De feito, unha das funcións historicamente desempeñadas polas mulleres foi o coidado dos demais membros da familia, mesmo no caserío. “As mulleres campesiñas non tivemos lugar para expresar as nosas vivencias, dificultades, medos, alegrías e ansiedades”, explican na presentación do grupo. Xuntos, compartindo vivencias, emprenderon un grupo coa intención de afrontar os problemas económicos, emocionais e convivenciales que todos teñen.
“Naquela época na que nacemos, ademais, non había iniciativas para a saúde das mulleres baserritarras. O grupo EBEL estaba en marcha, pero traballaba sobre todo na reivindicación dos dereitos”, engadiu. Desde entón, os membros da asociación están a tratar de cubrir esa necesidade e buxán, propondo anualmente un programa con talleres, conferencias, formacións e encontros. Moitas destas iniciativas organízanse en colaboración con Casas da Muller, Asociacións de Desenvolvemento Rural e outras entidades.
365 días ao ano, 15 de outubro
O Día Internacional das Mulleres no Medio Rural acaba de ser un día no que tiveron moito que dicir e reivindicar na asociación Hitza, pero ten claro que o traballo de todo o ano é máis importante que limitarse a un día. E que fixeron durante todo o ano? Preguntado por este ano, o baserritarra presentou unha lista de actividades: organizaron unha charla sobre o réxime dos agricultores cun avogado, realizaron encontros con mulleres migrantes, tiveron unha charla para coñecer o seu propio corpo, taller de xabón…
“Cada ano organizamos seis ou sete eventos, algúns dirixidos a mulleres, pero a maioría abertos a toda a cidadanía”. Ademais destas iniciativas, en Aia púxose en marcha un servizo de avogados dirixido aos baserritarras e organízase anualmente un internado de mulleres baserritarras. “Hai moitas cousas que mellorar, pero moitas veces o que máis se agradece é saír, tomar un café xuntos ou falar dun tema. E para iso é necesario crear espazos”, conclúe.
«Gatazkaren konponbidean baliagarria izango delakoan» EH Bilduko Lantalde Feministak egindako hausnarketa plazaratu du Arma Plazan. Igor Enparan alkateari «Jaizkibel konpainiak bakarrik betetzen duen legea betearazten hasteko, eta Alarde bakarra, guztiona eta... [+]
Por unha cuestión de traballo tiven que reler este marabilloso libro. Un libro curto que aúna teoría, genealogía e historia feminista, e que seguramente terá moitas críticas mirando na rede e, sorpresa! Atopei unha, a que escribiu Irati Majuelo en Berria.O
libro... [+]
