Barrionuevo deu datos sobre a súa participación persoal no terrorismo de Estado durante o fin de semana. Sinala que ordenou o secuestro de José María Larretxea, membro de ETApm, “para ser detido e trasladado a España” por ser o encargado da operación do secuestro do capitán Alberto Martín Barrios: “Capturárono, pero era un tipo grande, puxo resistencia e non entraba no maleteiro. Mentres loitaban, chegou a Policía francesa e frustrou o secuestro”. Este intento de secuestro foi explicitado pola propia Larretxea nunha entrevista de Egunkaria en 1996, deportada en Cuba.

Pola contra, asegura que non mandou o secuestro de Segundo Marey. Explica que o secuestro foi cometido por un grupo da Policía Española, crendo que era un xefe de ETA, e que cando el coñeceu o secuestro e o erro deu orde de liberar a Marey: "Si non, xa sabes cal era a alternativa". De feito, Barrionuevo foi condenado polo secuestro de Segundo Marey pola Audiencia Nacional de España a dez anos de prisión xunto a Rafael Vera.

Felipe González e José Amedo

Respecto da súa sanción, o ex ministro do Interior di: “Ese disparo non ía contra min, pero estaba no camiño da bala e me negé a inclinarme ou a marchar. Creo que o que estaba no disparo é consciente de que as cousas foron así”. O ex presidente Felipe González apoiou publicamente a Beira e Barrionuevo en varias ocasións e acompañoulles até a porta o día que ingresaron no cárcere de Guadalaxara. Barrionuevo tamén afirma que propuxo indultar ao ex policía español José Amedo e ao declarado membro do GAL, pero que o goberno non aceptou porque “González non se atreveu”. Por certo, encomiou o labor de Amedo: “Fixo moitas cousas mal, pero tiña como confidente a un membro do executivo da Unión Pública”.

Impunidade

O diálogo pon de manifesto a impunidade do terrorismo de estado. No intento de secuestro de Larretxea, Barrionuevo di: “Eu asumín isto, declarei que eu mandei, e non houbo ningunha consecuencia, os tribunais non fixeron nada...”. Ao fío do secuestro de Marey, o xornalista pregúntalle si máis aló de dar a orde de liberdade non tiña a necesidade de dar conta do delito: “Eu non podo tirar da miña trincheira contra os que se están disparando, por moito que fagan un tiro equivocado”. Barrionuevo participou como ministro dun goberno do PSOE no terrorismo de estado, foi condenado polos tribunais en 1998 a dez anos de prisión, pero só cumpriu tres meses despois de que o entón gobernante PP o indultara. Despois Barrionuevo correu o risco de volver ao cárcere, e na entrevista afirma que o entón ministro do Interior, Mariano Rajoy, chamou ao teléfono: “Díxome, “non podo permitir que vostede volva ao cárcere, arranxarémolo”. E así foi”.

Efectividade do terrorismo de Estado

Barrionuevo non mostra ningún arrepentimento na entrevista. En contraposición, fala con orgullo do feito, sorrí á hora de dar a coñecer algunhas pasaxes desgarradores, e explica que o terrorismo de estado deu os seus froitos, como a implicación do Estado francés na loita contra ETA no País Vasco Norte. Expón unha entrevista con Pierre Joxe, ex ministro de Interior do Goberno de Francia ante os atentados cometidos en Iparralde: “Pierre Joxe díxome: ‘É mellor que estas cousas non sucedan para ambos, nós tomaremos medidas [contra ETA]’. Neste sentido, recoñeceu os atentados cometidos polo terrorismo de estado en Iparralde: “Os atentados en Francia, todos inadecuados, moito inadecuados, puxeron de manifesto que os [etarras] estaban en Francia”.