Nas eleccións de xuño, os representantes ultradereitistas poderían aumentar considerablemente nas institucións europeas. Así o di un estudo do Consello Europeo de Acción Exterior (ECFR) levado ás súas páxinas polos medios de comunicación Diari Ara ou Euronews. Segundo isto, a primeira forza pode ser o extremo dereito.

O Parlamento Europeo constituíuse en 1952, desde entón os representantes das dúas principais familias ideolóxicas (o Partido Popular Europeo da dereita e o Partido Socialista Europeo) ocuparon a maioría dos 705 escanos que compoñen o hemiciclo. Nas próximas eleccións, unha terceira familia, formada por forzas ultradereitistas de distintos países, podería engrosar de maneira notable até alcanzar o terceiro posto que ocuparon os liberais até agora.

Pero que din as enquisas?

Segundo a enquisa publicada en abril por Europa Elects, o Parlamento Europeo quedaría da seguinte maneira: O Partido Popular Europeo da dereita sería a primeira forza con 172-191 asentos. Serían segundos os socialdemócratas do Partido Socialista Europeo con 129-145 escanos. A alianza liberal de Europa Reformada, dentro do PNV, a alianza de Democracia e Identidade da extrema dereita impulsada polo xenófobo Matteo Salvini en 2019 e a alianza de Conservadores e Reformistas Europeos, estarían a loitar por conseguir o terceiro posto nas obras de 76-90 localidades.

A alianza Democracia e Identidade inclúe ao partido ultradereitista alemán AFD, a Fronte Nacional de Marine Le Pen de Francia, ou o partido PVV, gañador das eleccións en Herberes. Os Irmáns Italianos de Vox (España) e Giorgia Meloni (Italia) preséntanse dentro da alianza de Conservadores e Reformistas Europeos.

EH Bildu forma parte da última enquisa na que aparecen os verdes e o Grupo da Esquerda Europea.

Reflexións do ex eurodiputado de esquerdas Miguel Urban

En Trumpismos, Miguel Urbane, ex eurodiputado anticapitalista que traballou en Bruxelas na última lexislatura, fixo unha rigorosa radiografía. As catacras ou a presentación do libro en Kaxilda convertéronse no último mes en espazos para reflexionar sobre a Unión Europea e a extrema dereita.

Na súa presentación no espazo dA Boragine Santander, en vésperas das eleccións europeas, subliñou que o novo Tratado de Migración e Asilo, recentemente aprobado pola Unión Europea, abriu o camiño para normalizar os discursos xenófobos de extrema dereita e lembrando as políticas migratorias. As conclusións do tratado foron detalladas recentemente por Urko Apaolaza no número 2868 de ARGIA.

Pouco co novo Tratado e 15 países da Unión solicitaron por carta novas solucións á Comisión Europea para facer fronte ao “fluxo irregular de inmigración”. Entre as súas propostas inclúese a promoción de acordos con "terceiros países seguros" para facilitar o traslado de solicitantes de asilo. Parece que aceptando este tipo de propostas e lexislacións, os países da Unión Europea están a difundir a mensaxe da extrema dereita para as eleccións do domingo.

Impacto das redes sociais

Na última foto do 9 de xuño terán gran importancia os mozos europeos que votarán por primeira vez, tendo en conta que en Bélxica, Alemaña ou Austria teñen dereito a voto os maiores de 16 anos. A xornalista española Leticia Fuentes, no seu programa semanal dedicado a temas europeos na cadea de televisión artística, publicou a reportaxe “A punta da dereita mergúllase nos móbiles dos mozos” sobre a influencia que poden ter as redes sociais nas eleccións europeas. Segundo el, a rede social máis famosa dos mozos, Tik Tok, é clara a supremacía dos movementos ultradereitistas. Neste contexto habería que situar a Festa da influencer dereitista Alvise Perez no Estado español, que concluíu que o movemento teña posibilidades reais de representación.

O tema das linguas minorizadas

Desde o prisma vasco, o eúscaro e a oficialidade estiveron no centro da última lexislatura. Na campaña tanto o PNV como EH Bildu manifestaron a súa intención de dar pasos no camiño da oficialidade. Os independentistas cataláns, tras o acordo alcanzado co Goberno de España, conseguiron pór en marcha en outubro de 2023 a solicitude de oficializar o catalán, o eúscaro e o galego na Unión Europea. Con todo, non se logrou un gran avance tras o desacordo de varios membros da Unión coa proposta en decembro do mesmo ano, entre eles Suecia ou Finlandia.

En xaneiro celebrouse no Palacio Euskalduna de Bilbao o congreso Languages Lanean para reflexionar sobre os retos das linguas minorizadas no mundo laboral e internacional. Johan Hägmann, coordinador para a defensa das minorías nacionais europeas, as nacionalidades e os grupos lingüísticos autóctonos, lembrou o realizado por Finlandia e Suecia, que, aínda que nada en Finlandia, forma parte da minoría sueca dos seus falantes. “Isto non o fixeron no meu nome”, pediu desculpas aos axentes e empresas que se reuniron na mesma a favor do eúscaro e das linguas minoritarias. Engadiu que a posición de Finlandia e Suecia non é casual e que as resistencias para levar a cabo políticas a favor das linguas minoritarias serán unha realidade na próxima lexislatura. Finalizou a súa intervención dicindo que unha hipotética subida do extremo dereito pode empeorar a situación.