Alzola é tamén membro do programa de radio Uhintifada, que leva catorce anos denunciando a ocupación en Palestina, e a xornalista gazatí Mussaad Bashir, que acaba de entrevistar para o programa de radio, coméntanos o que lle contou: “Durante a entrevista a Bashi, Gaza estaba a ser bombardeada, dinos que Israel está a dar unha resposta moi violenta ao ataque de Hamas e que os palestinos prevén ser aínda máis violentos. Cóntanos que a prensa israelí está a preparar aos cidadáns para a guerra e promovendo a protección internacional para esa guerra”.

Sorpresa e resposta posterior

Dezaseis atacaron a Israel polo aire, a terra e o mar, conquistou pobos e colonias, matou por centos de militares e civís –o sábado é o día que máis mortos Israel nun só día en toda a súa historia–. Alzola di que foi unha sorpresa xeneralizada: “Todos nos sorprendemos, pero o máis sorprendido foi o réxime de Israel, que se deixou ao descuberto”. Dezaseis puxo de manifesto as “carencias” da suposta capacidade militar de Israel e do control total do territorio, que os palestinos “pagarán da pel”, segundo o membro do BDS. Ezequiel Kopel, xornalista experto en conflitos de Oriente Medio, sinalou que a agresión é o resultado de anos de preparación, xa que doutro xeito non é posible preparar unha operación de tamaño nun territorio tan controlado. Alzola está de acordo coa hipótese de que “quizá desde a última gran masacre de Gaza deixou 2.400 mortos palestinos desde 2014”.

A guerra profundou e profundará: A posibilidade de que o exército israelí acceda ao interior de Gaza está sobre a mesa, o ministro de Defensa nomeou “animal humano” a todos os palestinos e asegurou que así serán tratados. Alzola di que a mesma guerra é solo e condición de vida do Estado de Israel: “Israel está concibido para a guerra, colapsaría sen guerra: é o eixo da economía e o adhesivo para cohesionar unha sociedade tan heteroxénea”.

Autoridade nacional, Hamas, esquerda

Está por ver cales son as implicacións internacionais da nova fase do conflito que se abriu, pero as marxes son moitas e perigosas (proceso de normalización das relacións entre Arabia Saudita e Israel, Irán e Hezbola, países árabes, Occidente...). En calquera caso, Alzola explica que o ataque de Hamas tamén afectou aos liderados internos palestinos: “A autoridade nacional non ten lexitimidade, é un goberno zipayo. As últimas eleccións celebráronse en 2007 e foron as gañadoras de Dezaseis. Este golpe deulle máis lexitimidade a Hamas entre os cidadáns, aparece como un axente case único capaz de facer resistencia nacional”. Di que os movementos da esquerda en xeral están moi débiles, que non puidemos saber cal foi a posición da Fronte Popular, que durante anos foi o principal referente, pero subliñou que a organización próxima Masar Martxan, palestina da diáspora, apoiou a agresión de forma continuada.

A importancia do relato

Alzola móstrase ofendida pola mensaxe que durante estes días transmitiron os medios de comunicación. “En España, os medios de comunicación están a recoller acríticamente o relato de Israel”. Con outra mensaxe que se repite tamén dorido: “Chamar ás dúas partes para evitar a violencia, equiparar as dúas violencias… non se pode igualar a violencia de ocupante e ocupada, a resistencia do ocupado. Probablemente producíronse abusos dos ataques de Hamas, pero un non quita o outro: hai que prestar atención á orixe”. Fai un chamamento aos medios de comunicación e ás fontes independentes.

E desde Euskal Herria?

Historicamente Euskal Herria estivo moi solidaria con Palestina.Estes días houberon e serán mobilizacións nas capitais de Hego Euskal Herria, convocadas por BDS Euskal Herria. Máis aló de apoiar as convocatorias, o máis eficaz que se pode facer en Euskal Herria a favor de Palestina é cortar os vínculos co Estado de Israel, segundo Alzola: “Temos vínculos moi estreitos co réxime israelí: administracións, empresas… Está nas nosas mans esixir que se denuncien e interrómpanse esas relacións. O día máis destacado é o de CAF: O ferrocarril que se está construíndo entre Xerusalén e as colonias orientais é ilegal segundo a lexislación internacional por estar en zonas ocupadas. E o Goberno apoia economicamente a CAF, é un dos accionistas”