Cando os avós eran novos, a xubilación representábase como un momento para gozar da vida. Período de recollida dos froitos do traballo realizado durante estes anos. Que satisfacción! É unha pena que os mozos de hoxe en día non sexan capaces de sentirse nunca. Pódese pensar que son un pesimista, pero a realidade é todo o contrario.
Antes, os mozos comezaban a traballar cedo, e grazas á experiencia adquirida no mesmo, podían crecer na empresa, incluíndo o incremento salarial correspondente. Por iso, os traballos eran duradeiros e as cotizacións suficientes, que permitían unha pensión digna ao xubilarse.
Pero agora aos mozos cústanos moito atopar traballo, e cando nos atopamos, as condicións laborais e os salarios non son os axeitados. Moitas veces son ilegais. Ademais, aprendemos anos e anos, por tanto, cando nos atopamos cun emprego temos uns 25-30 anos. Así mesmo, os traballos actuais son pouco sostibles e os salarios a miúdo son ridículos.
Todo iso sen ter en conta a nova lei. Con esta reforma, a idade oficial da xubilación atrasarase progresivamente até alcanzar os 67 anos no ano 2027. O número de anos a cotizar tamén sufriu cambios coa nova reforma. Porque en 2027 teremos que cotizar 38 anos e medio.
Para o cálculo das pensións teranse en conta os últimos 30 anos traballados. Ademais, beneficiarannos e poderemos deducir do cálculo os peores 24 meses pouco cotizados. Non hai preocupacións!
Só con esta reforma conseguirán reducir as pensións e ir ao traballo con muleta, claro! Quen será capaz de traballar todos estes anos? Quen terá un traballo permanente cun bo soldo para poder cotizar adecuadamente? Quen traballará no futuro para pagar as nosas pensións?
Desgraciadamente, a resposta a calquera pregunta é “ninguén”. Deberiamos saír á rúa para pedir que se garantan os dereitos dos superiores e unhas condicións laborais dignas. Porque temos que ter a oportunidade de vivir unha vellez tranquila.
Está claro que o sistema, tal e como está e estará, non é suficiente. Non funciona. Desde Europa xa nos avisaron de que esta forma na que están expostas as pensións é insosteible nun longo prazo.
Debemos reconstruír o sistema entre todos, impulsando políticas de calidade de vida dignas e sostibles na vellez. Porque temos dereito a unha xubilación tranquila. Espero que algún día o consigamos, teño esperanza!
Joana García, alumna do euskaltegi
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
O Estado español converteríase no escenario distópico de Tejerazo, en 1981. Alí, os líderes políticos confinados no Congreso foron "convidados" a aprobar un acordo tácito no que se consideraba intocable o status quo vinculado ao sistema monárquico, ao sistema político... [+]
A nova formación de Goberno deixou moitas preguntas sen responder, pero está claro que unha vez máis teremos que ser firmes para apostar pola Escola Pública Vasca. Díxosenos que, aínda que gobernará o mesmo partido, teriamos caras novas, pero tampouco iso foi do todo... [+]
Somos pais de Euskal Herria, fillas e fillos; chámanse Maddi, Izei, Dani, Alaitz, Aida ou BEÑAT, pero poden ser Hatem Salem, Awad Muhammad de 14 anos, Zakaria Magdy de 6 anos ou Nour Ahmed de 7 anos. Todos foron asasinados por Israel en Gaza.
Non podemos imaxinar nin imaxinar... [+]
Cando se fala publicamente da tortura, dámosnos/dámonos conta de até que punto a sociedade interioriza a opinión que o propio “sistema” pon en marcha sobre este tema. Para iso utiliza unha ampla gama de ministros e conselleiros, xuíces e expertos, todos eles coa axuda... [+]
Si Valeria Vitella, que fai 2000 anos ofreceu unha pedra de altar á deusa vasca Larrahe, levantase a cabeza e atopásese cara a cara con Alberto Santana, que lle diría? Seguramente algo así: -De que estás a falar?
En primeiro lugar, situémonos. Como historiador, mellor... [+]
Nos últimos tempos tivemos nos medios de comunicación a Aitor Uriarte, representante da empresa de enerxías renovables Solaria, para homenaxear os beneficios dos macroproyectos que queren levar a cabo. No caso da aparición de Radio Euskadi do 28 de maio, sentín unha... [+]
A nova palabra que escoitamos nos últimos anos: o tardeo. Sospeito que haberá cambios de lugar. Eu só coñezo o de Bilbao, e parece moi sinxelo: os que temos unha idade, puxémonos o nome do que faciamos a primeira noite, é dicir, e, en definitiva, facer unha esmorga pola... [+]
Nos cárceres dependentes do Goberno Vasco, os presos políticos vascos perdemos moito no que se refire á comunicación cos nosos familiares e amigos. O número de prefixos mensuais é menor e a súa duración é menor. Por tanto, aínda que nos acheguemos máis, dedicamos... [+]
Durante décadas, Mecaner foi referencia industrial na nosa comarca. Ante a decisión de deslocalizar a produción, pechar a fábrica e despedir a todos os traballadores, os que nos situamos a favor da alternativa ecosocial traballamos xuntos para facer fronte á... [+]