-A principal calidade dun peche é que un sáese da rutina.

En xeral, movémonos por un riel. En por si. E adoita ser unha sensación coma se estivésemos perdidos sen eses rieles. Pero no peche podemos pasar a outro carril a través da rutina que cada un vai construíndo. Os rieles son, en efecto, rutinas. E todos temos a capacidade de facelo ou de desenvolvelo.

Como pobo ocupado e próximo á plena colonización, somos súbditos de poderes estraños mesmo en situacións extremas. Non eramos independentes e non o somos. Con todo, a pesar diso, a percepción desta realidade, que moitas veces pasa desapercibida, agudízase nunha situación "extrema" como a actual. A maioría vénsenos abaixo. Lectura da situación, decisións, manipulación da sociedade, límites, uso da coherencia... Todo nolo transmiten a través da imposición. A sensación, en contra do que criamos, pode ser que as nosas vidas están fóra do noso control, e que nese pozo temos unha hora máis ou menos piecilla para plazear.

Así pois, é fácil xerar asfixia dentro da casa. Desequilibrio, desfeita, angustia, nerviosismo... Á fin e ao cabo, non é que camiñemos polos nosos carrís... senón nunha especie de terra incognita.

Pero todo isto non ten por que ser así. Dispomos de ferramentas para facer fronte á gravidade que nos xera a situación.

O mes fano as semanas e as semanas os días

Nós centrarémonos no día a día. O eixo do día, que é o que máis importancia ten. Día tras día, sobre todo facendo o día. En caso contrario, a data de volta á rúa e ás actividades habituais non será máis que un número que se vai afastando a medida que se vai mirando no calendario. Pode tardar moito si non cambia o chip.

Seguir un horario axudaranos a crear a rutina (novo carril para estes días)

E, por exemplo, movéndonos no horario de rutina establecido por nós, vivindo, volveremos ter a sensación de que estamos "estruturados". Pero non só é unha sensación, senón unha verdade: construiremos esa estrutura e, a través dela, iremos nos carrís creados expresamente para estes días.

O teletrabajador terá menos traballo en horas "buxán"

Quen non o fai, ten un reto un pouco máis grande, pero é totalmente factible.

Cada un debe crear e levar a súa propia rutina

Calquera que sexa o caso, tamén debería ter os seguintes compoñentes:

1- Exercicio físico: aquí todo vale. Andar por casa, bicicleta estática, sokasalto, zumba, ioga, pesas…

2- Estiramentos: en situacións excepcionais o corpo, como autovía, tende a contraerse, o que provoca malestar físico-psíquico. O mesmo ocórrelle a quen está diante do computador. Por tanto, os músculos das crines débense asubiar.

3- Respiración: respiración completa e consciente. Isto proporciónanos un plus de osíxeno tanto nas fibras musculares como no cerebro. E MOI eficaz para combater a ansiedade e o exceso de tensión.

Teña en conta que, ademais de todo o anterior, chegar á cama de noite cun punto de fatiga axuda a durmir mellor.

Tamén temos que tomar o tempo para facer as cousas que nos gustan ou para probar as novas

Agora temos a oportunidade, este é o momento! Empezar a pintar (ese recuncho da clase onde se empeza a comer un cadro ou a humidade...), facer maquetas (música, diaporama, proxecto...), ler (libros que normalmente non temos tempo de ler), traballar algunha nova competencia... Aquí todo ten o seu sitio, segundo a nosa mente e as cousas que nos rodean. A única fronteira, en xeral, somos nós.

O coidado da dieta tamén é fundamental

Canto máis limpo coman, mellor funcionarán todos os nosos sistemas (circulación sanguínea, aparellos respiratorios, defensas, nervios, aparellos gástricos…) Pero, por suposto, tamén hai que ter un oco para caprichos doces, aínda que estes sexan unha excepción. No pecado san…

Descanso

Pola noite os problemas aumentan, polo que é conveniente deitarse o máis tranquilo posible. Na cabeza, a beleza do conto que lemos, o recordo da bonita noite que ligamos, o pracer que sentimos (o que nos demos a un mesmo ou o que nos deron dos demais... segundo as posibilidades...)... Non deixes de lado os móbiles, os computadores e outros aparellos electrónicos á hora de meternos na cama!

Sentimentos

Pode ocorrer que senta enfadado, por iso é importante que se comunique. A miúdo, empezando a falar cos demais, notaremos que se acouga a indignación. A miúdo non saberemos como empezar a comunicarnos, e neste caso o máis axeitado é que sexa totalmente vulnerable: A frase "estou enfadado e non sei con quen, nin por que" pode abrir o camiño. Trátase de situacións de moita tensión, aínda que non é evidente.

Comunicación

Pode ser a tentación de deixar de comunicar por sentirse mal da cabeza, por falta de ganas... E así desvirtuariamos o que nos é propio. Porque na medida en que somos seres sociais, non só necesitamos a interacción, a interacción... senón que tamén somos imprescindibles.

Estamos dispostos a axudar, pero estamos dispostos a pedir axuda? Non é unha pregunta retórica, senón unha cuestión que require reflexión.

Si dedicámonos á construción da comunidade, e como estamos a traballar, formamos parte dela, teremos as mesmas necesidades ou semellanzas que a comunidade.

É válido, en xeral, que o día sexa completo. E o mesmo pode suceder co contrario. O equilibrio e o que se lle serve a un mesmo, iso é o esencial. O importante é, por tanto, que cada un xestiónese o mellor posible no espazo e o tempo que temos.

Non existe a única fórmula eficaz. O que vale é o que lle serve a cada un. Poden ser formas moi diferentes, mesmo contraditorias, e, con todo, funcionar ben.

Moitas veces, o tempo que marca o reloxo non vai acompañado da nosa percepción del. Isto é debido á relatividad.

Pero para cambiar iso basta con levantar a vista dos nosos grilletes: centrarse nos demais e esquecernos de nós mesmos no mellor dos sentidos. A modo de contraste, isto pode ser tamén un momento de introspección profunda. A localización do foco é a que caracterizará o paso destes días.

Pois aquí estamos para axudarnos."