Traducido automaticamente do vasco, a tradución pode conter erros. Máis información aquí. Elhuyarren itzultzaile automatikoaren logoa

Unha tolemia suicida

  • A crise dos mísiles cubanos cumpre este mes sesenta anos. Hoxe estámonos achegando a unha situación similar, pero a opinión pública está na lúa.
Nord Stream 2 gasbidea sabotatua izan ostean.
Artikulu hau CC BY-NC 4.0 lizentziari esker ekarri dugu.

04 de outubro de 2022 - 08:00
Zarata mediatikoz beteriko garai nahasiotan, merkatu logiketatik urrun eta irakurleengandik gertu dagoen kazetaritza beharrezkoa dela uste baduzu, ARGIA bultzatzera animatu nahi zaitugu. Geroz eta gehiago gara, jarrai dezagun txikitik eragiten.

Do 14 ao 28 de outubro de 1962, o mundo estivo ás portas da destrución total. Esta crise debeuse á localización de recursos militares de destrución masiva, inseguridade profunda e extrema, preto dos límites do inimigo nuclear.

Entón todo o mundo comprendeu o perigo que supuña a extensión de mísiles e infraestruturas militares nos límites da superpotencia nuclear equivalente. Durante eses días os mísiles nucleares da Unión Soviética podían golpear aos Estados Unidos lanzándoos desde Cuba, mentres os mísiles americanos instalados en Turquía podían facer o mesmo. A solución foi dar un paso atrás e abrir unha liña telefónica directa entre Kremlin e a Casa Branca, o famoso “teléfono vermello”. Hoxe en día Ucraína xoga o papel de Cuba, pero o mundo está na lúa.

As situacións son diferentes, pero o sentido das advertencias que está a facer Moscova é entón o mesmo que o de Kennedy: pór encima da mesa o “risco existencial”. A partir de aí comezan as diferenzas.

As advertencias de Putin ao Occidente sobre o que entón se chamou "MAD" (“Mutually Assured Destruction”), unha probable destrución mutua, non están a funcionar. Os políticos e os medios de comunicación falan da chantaxe de Putin, aínda que non se estea facendo máis que falar do sensato a partir de 1962. Aínda que o desastre é evidente, a negociación da desescalación, como se fixo entón, parece hoxe en día discriminada. Ideólogos nacionalistas marxinais como os atentados de agosto contra Alexander Dugin, que acabaron coa morte da súa filla, que lle dan unha importancia que os think tank atlantistas non teñen, ou os que se fixeron contra os gasodutos do Báltico en setembro, atentados contra Alemaña, non fan máis que confirmar a velocidade coa que os Estados Unidos alimentan a espiral.

Estamos a asistir a unha especie de mareo suicida desde o consenso sobre o risco común na Guerra Fría

Hoxe en día fálase da guerra nuclear como un videoxogo. Parafraseando o título do último libro de Diana Johnston, From MAD to Madness, estamos a asistir desde o consenso sobre o risco común na Guerra Fría a unha especie de mareo suicida.

Para defender a Rusia do ataque da OTAN, o responsable da política exterior da Unión Europea, Josep Borrell, recoñeceu a veracidade da advertencia de Putin de que vai utilizar todas as armas ao seu alcance, “pero isto non altera a nosa decisión e unidade de soster a Ucraína”. Só se fixan na invasión criminal de Ucraína, iniciada en febreiro, sen mencionar as razóns que a provocaron durante 30 anos.

No centro da crise actual atópase a seguinte idea de EEUU: "Son eu a única gran potencia, quero seguir sendo así e estou a perder posicións no mundo, pero como o meu dominio militar é terrible e opresivo, utilízoa para compensar esas perdas".

Neste esquema, a supremacía en Ucraína e a ruptura da vinculación económica entre Alemaña e Rusia (tecnoloxía/enerxía) son claves para dominar Eurasia.

A importancia de Ucraína para EE.UU. para dominar Eurasia é moi coñecida. Washington leva reivindicando isto polo menos 25 anos: a entrada de Ucraína na OTAN, a colocación de mísiles capaces de golpear en Moscova durante cinco minutos, mesmo para destruír ou captar a capacidade dos mísiles rusos, e a conversión dunha base da OTAN no Crime en Sebastopol, antiga cidade de todas as glorias rusas. Esa era a perspectiva concreta que se abriu no inverno de 2014 co cambio de réxime de Kiev. De feito, desde que a gran estratexia chinesa –a Nova Ruta da Seda (B&RI)– púxose en marcha en 2013 e comezaron a integrarse Eurasia a través dunha rede enerxética e comercial desde Xangai até Hamburgo, a partida estaba moi clara. Por unha banda, os recursos económico-comerciais de China e Europa, o potencial enerxético ruso e os inmensos investimentos chineses; por outro, os recursos militares de EE UU.

En canto á ruptura da relación enerxética entre Alemaña (Unión Europea) e Rusia, a historia é coñecida. Non comezou con Nord Stream 2, senón moito antes, con acordos entre Bonn e Moscova en 1981 para construír gasodutos e exportar gas ruso. Este gran fito da política de distensión dos alemáns a través do comercio foi afrontado sen piedade por Washington desde os seus inicios, con argumentos e chantaxes de “defensa” de todo tipo. A resposta do chanceler Helmut Schmidt a estas presións foi clara: “Que digan o que queren, o proxecto avanza”. A reacción de EE.UU. foi sacar a pistola, despois de ameazar con retirar as tropas que tiñan en Alemaña e tratar con outras cousas equivocadas.

A ruptura da conexión enerxética entre Alemaña (Unión Europea) e Rusia iniciouse en 1981 cos acordos de importación de gas ruso de Bonn

Como algúns dos compoñentes da obra producíanse en EE.UU., a CIA introduciu un software capaz de controlar a presión dos tubos, capaz de explotar os mesmos. No verán de 1982, as obras do gasoduto estalaron no territorio soviético, segundo informou nas súas memorias Thomas Reed, ex membro do Consello de Seguridade Nacional dos Estados Unidos en 2004 e militar do exército aéreo. Os atentados contra os gasodutos acaecidos en setembro deste ano, nunha das zonas marítimas máis controladas pola OTAN no mundo, non son, por tanto, as primeiras accións de EE UU contra a conexión enerxética entre Alemaña e Rusia.

“O noso principal aliado, a maioría dos alemáns e a Alemaña oficial, como amigos na política e nos medios de comunicación, destruíu as canles de transporte de enerxía básica para a actividade industrial do noso país, e aquí non pasa nada?”, preguntou Albrecht Müller, editor do principal medio de comunicación independente alemán (NachDenkSeit, con medio millón de lectores, o diario de Gemelgurtfaller, Frankfaller).

É aínda máis grave porque insiste en que non hai anticorpos: as posibilidades da guerra nuclear, que na década de 1980 sacou por centos de miles de cidadáns á rúa, especialmente en Alemaña, non parecen preocupar demasiado á opinión pública. Que está a pasar? É certo que vivimos nun “ambiente cultural” moi diferente á década de 1980, especialmente en Alemaña. Un dos aspectos desta desigualdade debe buscarse na corrupción estrutural dos medios de comunicación europeos, especialmente relevante en Alemaña.

Os medios de comunicación do Establishment móstrannos cada día os crimes cometidos polo exército ruso en Ucraína, sen apenas dicir nada sobre a chea de crimes cometidos polos ucraínos. Coa axuda da Organización Internacional da Enerxía Atómica (IAEA), controlada por Occidente, aseguran que a central nuclear de Zaporizhia está a ser bombardeada sen explicar quen o bombardeou; ignoran os atentados do Báltico e distribúen o risco dun conflito nuclear que pode escapar facilmente das mans.

“Os xornais máis importantes do mundo están a realizar propaganda para a terceira guerra mundial, mentres que as voces que promoven a verdade, a transparencia e a paz son marxinadas, silenciadas, marxinadas e encarceradas”, asegura a xornalista australiana Caitlin Johnston, que non ten nada que ver co autor do libro antes mencionado.

No aniversario da crise cubana de 1962, estamos máis preto que nunca do risco que crece día a día; pola combinación do militarismo estrutural da súa economía, pola ausencia de quiebros militares no seu territorio, pola clara tendencia á violencia desde a súa constitución como Estado e polo feito de non vivir en superficie o sufrimento humano que provoca a guerra, os Estados Unidos están no epicentro deste risco mundial. Deixarei a cualificación de "antiamericanismo" para os cegos por dicir que todos os imperios decadentes son perigosos ao descender do cabalo, pero aquí e agora non hai nada máis perigoso que a reacción de EE UU ante o seu declive como potencia hexemónica.


Interésache pola canle: Nazioartea
Israel adopta medidas para afogar o xornal 'Haaretz', crítico co Goberno, co obxectivo de acabar con el
O Goberno israelí ha adoptado esta medida en resposta a unhas declaracións do editor do diario, Benjamín Netanyahu. "O réxime de Netanyahu é cruel e está a facer apartheid", dixo o editor de Amos Shock nunha conferencia ofrecida en Londres hai un mes, ás 10:00.

2024-11-25 | Leire Ibar
A Fronte Zabala volve ao poder en Uruguai, tras cinco anos
A Fronte Zabala impúxose por 95.000 votos nas eleccións presidenciais do pasado 24 de novembro. Yamandu Orsi será o próximo presidente de Uruguai, adiantándose a Álvaro Delgado, candidato á presidencia do Partido Nacional de dereitas (GIC).

O noso corpo é un campo de batalla

O 25 de novembro, Día Internacional contra a Violencia Machista, a Secretaría Feminista do sindicato Steilas publicou un cartel: O noso corpo é un campo de batalla, e todos os centros educativos de Hego Euskal Herria recibírono. Queremos denunciar a violencia que sofren as... [+]


O 36% de Gaza foi completamente destruída con bases militares para asegurar o control do territorio
É unha das conclusións da organización Forensic Architecture, na que o Exército israelí ha organizado o actual control da franxa de Gaza. Este nivel de destrución só sería suficiente para asegurar o control da franxa de Gaza, xa que en realidade o grao de diminución é... [+]

2024-11-22 | ARGIA
Director de Langune Lohitzune Txarola
“Langune quere reivindicar o peso económico e estratéxico das linguas minorizadas”
Os días 26 e 27 de novembro, organizado por Langune, a Asociación de Industrias da Lingua do País Vasco e FUEN Federal Union of European Nationalities, celebrarase a xornada ‘A ganancia das linguas. O congreso ‘Benefits of language industry in the economy’ terá lugar... [+]

2024-11-22 | Gedar
O Goberno español non rompe relacións con Elbit Systems, unha empresa de armamento sionista
A empresa recibiu este ano adxudicacións públicas do Ministerio de Defensa por importe de 6 millóns de euros. Segundo a ministra Margarita Robles, desde o pasado 7 de outubro "non se vendeu nin comprado armas ao Estado de Israel", aínda que se manteñen os contratos vixentes... [+]

2024-11-22 | Joan Mari Beloki
A Rusofobia antes e agora (II)

Desde a desaparición da Unión Soviética, a rusofobia foi crecendo. O concepto de seguridade do Consello de Seguridade da ONU de 2002 é moi claro e indica que a seguridade e estabilidade do planeta deben depender dos Estados que non teñen intención de desafiar a Estados... [+]


O Tribunal Penal Internacional ordenou a detención de Netanyahu e do ex ministro de Defensa israelí Gallant
A Corte dA Haia acusou aos dous sionistas de crimes de lesa humanidade e de crimes de guerra. Netanyahu cualificou a decisión de "antisemitismo" e HAMAS de paso " importante cara á xustiza".

Putin abre o camiño para responder cunha arma nuclear tras o ataque con mísiles de EEUU e Inglaterra por parte de Ucraína
O presidente ruso, Vladimir Putin, asinou un decreto que contempla a posibilidade de responder cunha arma nuclear. O feito de sufrir "un ataque masivo" con avións, mísiles de cruceiro e drones pode levar á conclusión do uso desta arma.

2024-11-20 | Nicolas Goñi
Pagan o cambio climático en Sudán do Sur con terras permanentemente mergulladas
A maioría dos sudsudaneses viviron en extrema pobreza durante polo menos dous séculos e, desgraciadamente, a súa independencia non lles permitiu mellorar a súa situación, que é a dos países máis pobres do mundo, por mor de varias guerras. Neste contexto extremadamente... [+]

2024-11-20 | Langune | FUEN
Alexandru Jerpelea, Pioneiro na Tradución Automática para o Coidado do Arrumano
"Este proxecto en si mesmo non vai salvar '' a lingua, pero espero que dea un paso na dirección correcta"
Alexandru Jerpelea, estudante de 17 anos de bacharelato en Bucarest (Romanía), creou o primeiro sistema neuronal de tradución automática para a rumanía. Trátase dunha lingua románica minorizada que falan nos Balcáns preto de 200.000 persoas. A súa innovadora ferramenta,... [+]

2024-11-20 | ARGIA
Alertan de que a ampliación do pantano de Yesa é "unha bomba de reloxaría" se se colocan nel pingas de auga fría
A Chunta Aragonesista pediu ao Goberno de España que revise o proxecto de ampliación do pantano de Yesa, tras o recente desastre da pinga fría. En caso de sufrir este tipo de choivas, Esa non tería a capacidade suficiente para liberar toda esa auga, polo que sería "un grave... [+]

2024-11-20 | Leire Artola Arin
Laura Orozco, activista colombiana polos dereitos humanos
"Petro non vai resolver a problemática de Colombia en catro anos, pero temos esperanzas de que se mellore"
Atrapados na túa comunidade, illados do resto da cidadanía. No medio dos disparos e a violencia dos grupos armados, a terra e os alimentos non poden saír de casa. Así describiu a vida no departamento de Chocó en Colombia a activista colombiana Laura Orozco [por seguridade,... [+]

Eguneraketa berriak daude