Aínda que moitos de nós non nos atopamos no camiño, estamos no mesmo camiño e na mesma dirección. Sabiamos que o camiño aberto desde o último debate non sería fácil, como non foi até agora. Ademais, despois da última resolución xudicial oposta, no camiño cada vez podemos atopar máis pedras e obstáculos, pero enfrontarémonos a todos; ánimo para vós e vós! Seguiremos traballando, porque representamos cada obstáculo con máis entusiasmo no traballo, e seguiremos avanzando con forza.

Pero o noso compromiso vai máis aló dos estritos ritmos que marca a conxuntura cotiá. A nosa loita vai máis aló das alegrías e as tristezas deste desigual percorrido. Soñamos cun País Vasco libre de presos, fuxidos e deportados políticos e seguiremos pondo o noso gran de area até conseguir ese horizonte. Temos claro que si algunha vez seremos libres, seremos libres nun pobo onde non haxa amigos e compañeiros entre os barrotes. Por iso, non nos renderemos ata que teñamos entre mans o escenario no que estades todos vós en casa. Para conseguilo ampliaremos aos catro ventos a necesidade de iniciar o percorrido. Xunto á vosa situación, o estado de excepción e o cárcere criminal.

Unha visión do mundo, uns valores e un proxecto político que loitamos únennos. Todos eles son máis fortes que os quilómetros. E por iso dicimos Mozos convosco. Porque os mozos estamos convosco, porque estamos no camiño que emprendestes e porque imos cara ao mesmo horizonte que vós queriades. Porque seguiremos ese camiño ata que consigamos a Independencia, o Socialismo e o Feminismo, e teñamos en casa a todos os presos, exiliados e deportados políticos.

Moitos de vós seriades membros da Organización Xuvenil. Seguir, Haika, Mocidade e Segi. Corenta anos de loita deixáronnos un saco de vivencias e un legado incrible. Co obxectivo de recoller todo isto lanzamos a dinámica ‘No Novo Impulso Garaia Dá!‘; un pasado presente, loitando polo presente, para gañar o futuro. De pobo en pobo e de barrio en barrio estamos a reunir a militantes de diferentes xeracións e organizacións, porque ademais de coñecer o camiño, parécenos importante coñecernos mutuamente. Ademais dos diferentes impulsos que se están levando a cabo nos pobos, tamén estamos a organizar os Días de Impulso dos pobos. Tamén escribindo libros brancos; a algúns de vós, quizais xa vos pediron que escribades parte dos vosos libros de pobo. Coas vivencias e experiencias de todos, cada pobo escribirá a súa propia historia dentro da organización xuvenil: anécdotas, sentimentos, loitas, debates, enfados e alegrías… E nelas, a vosa presenza será imprescindible. Porque comezastes o camiño e seguides connosco.

Parece que as flores florecen na primavera, e este ano vaise a florecer unha flor especial. En relación co 40 aniversario, estamos a organizar un Gazte Topagune xigante. Moitos de vós estivestes nalgunha ocasión… acordádesvos de Elorrio, Lezo, Kanbo, Etxarri? Este ano tamén será especial: Lemona. Organizarémolo no Auzolan xigante, porque será a máis especial e bonita de todas as edicións e o programa é moi variado. Baixo a lema “Os impulsos da liberdade á independencia!”, ademais de ser o punto de encontro dos diferentes impulsos, será a ferramenta para seguir traballando o camiño. Vós tamén teredes o voso lugar no Topagune, por suposto. Sentirémosvos connosco na montaxe cando vos ensuciéis as pernas co barro, nas interminables discusións das mesas de debate, ao brindar entre concertos e tamén cando crucedes os calafríos e concentrado forzas nos actos. Estamos convosco.

Outro dos grandes retos deste ano é facer fronte á precariedade e a explotación e consolidarnos nesta loita. Comezamos cunha análise xeral, estamos a traballar a problemática e as alternativas locais e en febreiro tras a primeira mobilización nacional organizaremos marchas por todo o País Vasco. A maioría de vós e vós traballastes e loitado pola precariedade, este ano tamén queremos acompañarvos na rúa ou no pobo.

Nunha soa carta non entra todo o que queremos dicir, nin todo o amor e a solidariedade. Pero cremos que así sentimos un pouco máis próximos, porque cremos que estamos máis cerca. Como vostedes están comprometidos, nós tamén o estamos asumindo, así que nos reafirmamos no compromiso de pedir visitas, de intercambiar cartas, de traballar por aquí e por alá…

A miúdo ouvimos dicir que os mozos non estamos en ningún sitio, que non estamos en nada. Pero non é así, e estamos a traballar tamén no camiño de volta a casa; seguimos traballando porque soñamos cun horizonte sen presos, fuxidos nin deportados vascos. Á altura dos ollos temos a seguinte cita para loitar por iso: 12 de xaneiro en Bilbao e Baiona. É o momento de loitar e de traer a todos a casa. Por iso, os mozos estaremos alí, encheremos as rúas de Bilbao e Baiona connosco porque vos queremos e necesitámosvos. Porque é tempo de novos impulsos, pero porque todos os impulsos son necesarios para liberar ao Pobo nesta loita. Por iso, vós e nós seguiremos traballando desde aquí, porque a loita merece a pena. Porque vos necesitamos, porque vos amamos, os mozos estamos convosco.

Recibe un abrazo cheo de forza de combate.

Querémosvos!

Ernai Gazte Antolundea, xaneiro 2019