Amalur Álvarez e Josu Etxaburu sinalan que escoitan aos políticos falando do dereito a decidir, pero consideran que hai que ir máis aló das palabras: "Cremos que a sociedade está cansada de escoitar que non é o momento axeitado. Este pobo merece máis ambición. Porque a vontade de soberanía deste pobo non se apagou; ao contrario, ese desexo de soberanía espertará 400 cimas de todo o Pirineo".

Din que os vascos non eliximos o marco xurídico-político no que vivimos e que por iso "é hora de dar a palabra ao pobo, ou quizais de que os cidadáns tomen a palabra".

Segundo os representantes da nosa man, o dereito a decidir merece un serio debate popular, e non entenden como podería o Parlamento Vasco seguir atrasando o tema: "O 70% da poboación do sete territorios está a favor de que se decida por referendo. 7 de 10: existe un acordo máis amplo? O acordo político de 2018 respondía a esa ampla maioría, pero desde entón os partidos afastáronse da maioría. Non limitemos o dereito a decidir a declaracións e titulares de curta traxectoria".

Din que a realidade é obstinada e que mostra reiteradamente as graves consecuencias da falta de soberanía, tanto no ámbito da crise sanitaria como noutros ámbitos. Desde o punto de vista do País Vasco Norte, a loita de moitos estudantes, profesores e cidadáns pola construción e dirección do brebeta en eúscaro foi considerada como un bo exemplo: "Conseguiron que o Colexio Vasco asuma o compromiso de recoller e canalizar esta reivindicación. Os cidadáns e cidadás vascas temos dereito a decidir directa, sen límites e libremente as nosas institucións políticas, o noso status político e o grao de autogoberno e as relacións entre os nosos territorios. Como todas as nacións do mundo temos dereito a autodeterminar o noso futuro. Necesitamos, por tanto, instrumentos de decisión a disposición dos cidadáns, entre eles os referendos".

Subliñan que a regulación e o impulso do referendo é un labor institucional, e piden ao Parlamento Vasco que o faga. Adiantan que máis adiante se trasladará a mesma reivindicación ás institucións de Navarra e do País Vasco Norte.

En consecuencia, piden ao Parlamento Vasco que recoñeza o dereito a decidir en lei para reactivar o debate no outono, e que articule mecanismos para garantir a participación cidadá nese debate, como moi tarde no curso 2022-23. En calquera caso, Gure Esku anunciou que non se vai a esperar o que se fixo nas institucións, e aí situaron a mobilización do 2 de xullo: "Con farois especiais e lanternas construiremos unha liña de luz do cabo Higer ao Creus, do Cantábrico ao Mediterráneo".

Coa liña de luz dos Pireneos, Gure Esku di que queren cumprir tres obxectivos: por unha banda, chamar a atención internacional, demostrar que Cataluña e Euskal Herria son partidarios da autodeterminación, doutra banda, pasar da solidariedade á cooperación entre Cataluña e Euskal Herria, e por último, espertar o "entusiasmo popular" pola reivindicación.

Quen queira ler o documento completo pode facelo na Praza dos Axentes.