Enerxía cidadá
- Actualmente, pulsar un interruptor é un xesto banal. A maioría non sabe o que hai detrás da produción de enerxía se toda produción de enerxía ten influencia. A fraxilidade do modelo enerxético baseado nos combustibles fósiles e nucleares pasa polo desenvolvemento de proxectos de enerxía cidadá, acompañados dos conceptos de “Comunidades de Enerxías Renovables” e “Comunidades de Cidadáns Enerxéticos”, definidos polo propio Parlamento Europeo.
A principios do século XX, no País Vasco Norte, uns vixiantes colocaban turbinas nas súas propias eiheras para producir electricidade. Naqueles tempos nos que a electrificación dos territorios era só nas súas orixes, a enerxía que producían as eiheras abastecía tamén ás casas do barrio, aos comercios e ao aloxamento. En Baigorri contan que un deles era bastante adicto, e que no aloxamento do barrio alargábase demasiado en versos e na zurrutia, a súa muller, cansada de non ver volver ao seu marido, accionaba o interruptor xeral, deixando toda a veciñanza e especialmente o aloxamento ás escuras. Un sistema moi eficaz para que o dono do aloxamento enviase inmediatamente o eyherazaina a casa!
Modelos obsoletos
Esta historia demostra que os antigos veciños con acceso á electricidade en casa sabían de onde viña exactamente. Na actualidade, a situación é moi diferente: pulsar un interruptor é un xesto banal, coa única consecuencia de que a factura será máis barata ou máis cara. Afixémonos a esa facilidade e irresponsabilidade. A maioría de nós descoñecemos o que hai no fígado da produción de enerxía, como pouco sabemos da nosa forma de producir a nosa alimentación ou de facer as nosas cousas cotiás. Con todo, toda produción de enerxía inflúe no clima, a biodiversidade, a saúde… Doutra banda, as recentes crises demostraron a fraxilidade dos nosos modelos enerxéticos, tanto de enerxía baseada en combustibles fósiles como de enerxía nuclear: esgotamento e encarecemento dos recursos, desindependencia, riscos moi elevados en múltiples niveis. Pola contra, as enerxías renovables, desenvolvidas en combinación con potentes medidas de moderación, demostraron ser máis axeitadas. Hai multinacionais que non fallaron e que están a investir masivamente en megaproyectos pensando que van ter bos beneficios. Estes proxectos, evidentemente, non apostan pola mesura e parten sen ter en conta as necesidades do territorio.
Isto dá lugar a oposicións masivas dos veciños, que tenden a marxinar en bloque as enerxías renovables en lugar da lóxica capitalista subxacente. Esquecen que si se opoñen a estes proxectos sen máis alternativas, apóstase pola enerxía fósil ou nuclear.
Breve circuíto da enerxía do século XXI
A solución virá do desenvolvemento de proxectos de enerxía cidadá: "Esta enerxía permite a participación directa da cidadanía e das colectividades nas decisións de explotación do proxecto ao longo de todo o tempo, co obxectivo de xerar circuítos curtos entre produtores e consumidores para comprender a relación entre necesidades e vías de produción". Un grupo de veciños, apoiados ou non por unha colectividade, avalía as súas necesidades e os recursos do territorio. Despois inviste nunha unidade de xeración de enerxía que, aínda que estea conectada a unha rede global, responderá ás súas necesidades.
Si este modelo presenta múltiples vantaxes:
– Democracia e transparencia: os emotivos toman decisións colectivamente.
– Moderación e respecto ao medio ambiente: os usuarios ven directamente os efectos da produción e relaciónanse co seu consumo. Isto fomenta a mesura. Farase forza para tipificar os efectos inevitables e ademais serán máis aceptados.
– Sociais: a riqueza xerada queda en mans da comunidade local e permite a solidariedade. Este modelo de xeración de enerxía cidadá non é só o soño duns idealistas. O Parlamento Europeo votou en 2019 un paquete lexislativo denominado "Enerxía limpa para todos os europeos" para definir os conceptos de Comunidades de Enerxías Renovables e Comunidades Cidadás de Enerxía.
As comunidades enerxéticas defínense como "Entidades xurídicas que poden producir, consumir, almacenar e vender enerxía renovable, na que se fomenta a cooperación entre os axentes locais. Caracterízanse por un beneficio limitado e unha gobernanza democrática".
Nestes tempos de confrontación co ecosistema enerxético do País Vasco Norte, é bo manter na cabeza a esencia das nosas loitas: conseguir a soberanía enerxética do País Vasco e así satisfacer as necesidades enerxéticas básicas dos seus habitantes, cun impacto controlado no medio ambiente.
Elise Dilet
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Cando traballas con persoas maiores ou con persoas con diversidade física e neuronal, dásche conta de que a idea da competencia na nosa sociedade limítanos moito como especie. É dicir, o noso sistema ponche en valor por facer as cousas de maneira específica, e o que non o... [+]
Quería escribir polas luces de Nadal e reivindicar que se converta nunha tradición anual nesta época de iluminacións de rúas, un espazo público acolledor, alegre e gozoso desde o punto de vista da clase. Pero, por suposto, tamén espazos públicos cálidos onde algúns... [+]
Perdoa aos carballais, encinares, olmos, garzas, fresnos, alisedas, castañares, bidueiros, gorostidias, manzanales, piñeirais e a todas as sociedades das árbores, pero hoxe o hayedo ten unha cita con motivo das celebracións da fronteira invernal.
Resúltame máis fácil... [+]
Volve Euskaraldia. Ao parecer, será na primavera do ano que vén. Xa o presentaron e a verdade é que me sorprendeu; non o propio Euskaraldia, senón a lema del: Farémolo movéndonos.
A primeira vez que a lin ou escoitado, vénme á cabeza o título da obra que puxeron para... [+]
Ildo beretik dator Eusko Jaurlaritza berriaren politika. Hitzak bai, baina ekintzak ez dira argi ikusten Pradalesen gobernuak aurkeztutako aurrekontuan.
Cando o sistema colonial capitalista heteropatriarcal cuéstionase e loita, ataca sen piedade. Utilizando todas as ferramentas ao seu alcance para fortalecer, fortalecer e consolidar o poder institucional, os medios, a xustiza, a lingua, a cultura, a violencia...
En Suíza,... [+]
Non sei si vostedes tamén teñen a mesma percepción –recoñézoo: aquí empecei a escribir de maneira acientífica–. Refírome á extensión natural da palabra preguiza. Cada vez escoito máis nos recunchos de Hego Euskal Herria: eúscaro, español e, por suposto,... [+]
Moitos en Nadal sentimos máis preguiza que ilusión ao pensar nas comidas e encontros familiares. Pero adiantámosvos que non é a comida a que nos fai sentirnos colectivamente incómodos, senón a normatividad que define á familia tradicional. É máis,... [+]
Sempre me pareceu máis significativo o modo que se di en castelán aos carruajes que se poden atopar aquí e alá: humilladero. Non é un nome bastante lixeiro, branco ou non ten ningunha connotación? Á fin e ao cabo, todo o que pasaba por alí debía ser humillado. É sabido... [+]
O final da República Árabe Siria causou unha gran sorpresa pola forma en que se produciu: rápida e case sen resistencia. Con todo, non é tan estraño si temos en conta que o país estaba destruído, empobrecido e trocado. Hai tempo que a maioría dos sirios non se preocupaba... [+]
A novidade adoita ser unha das palabras máis escoitadas que se asocia á Feira de Durango. A novidade está alí, e aquí a novidade. Con todo, nalgúns casos é suficiente con dar un aspecto diferente ao anterior para pegar esa etiqueta. Os CDs e as reedicións remasterizados... [+]
O eúscaro ten un caudal de auga moi grande na escaseza. Cada pinga local rega e revive a nosa cultura. Ofrecerlle un mar de auga a aquela sede. Aínda que o eúscaro veu dun pozo profundo e escuro, todos sacamos a nosa mostra de auga salgada e convertémola en fonte. E agora... [+]
Os mozos comezan a consumir pornografía antes, xa que o porno é a súa única educación sexual. Como demos chegamos até aquí?
Hoxe en día, hai que recoñecer que grazas a Internet é moito máis fácil ver pornografía. Desgraciadamente, a través dun clic o neno de entre... [+]