Hai dous tipos principais de poda: unha que dá unha forma á planta (valo, topiaria, formación na mocidade das árbores...) e outra que fai máis e máis rápido o gran dos froiteiros.

As plantas dan froito e semente para que nazan novas árbores que dean continuidade á súa caste. Si a planta vive moi ben, non gastará moita enerxía para dar o froito, é ela a que sostén moitas castes crúas, grosas e escarpadas. Pódaa quere envorcar isto: facer unha chea de feridas á planta, impedir o paso onde quere crecer, atala, inclinala, etc. A planta sente na galmenta e polo si ou polo non ponse a dar o froito. Esta é pódaa para que dea máis froitos.

Esta árbore podada ten que traer a flor para que frutifique. E cando abre as flores necesita de polinizantes. Algúns froiteiros teñen suficiente vento para facer este intercambio de pole de flor a flor: avellanos e nogueiras, por exemplo. Outros moitos necesitan transportistas de pole, pero as aves (colibri, morcegos, etc.) son os insectos. Os escaravellos, moscas, bolboretas, polillas, formigas, abellas e abellas de avispas, etc., realizan o traballo indispensable na fruticultura. O trato entre insectos e plantas é o éxito da evolución das plantas con flores. No Xurásico, fai 130 millóns de anos, cando se crearon plantas con flores, comprometeuse a colaborar cos insectos. A clave está no deseño da flor: o néctar e o pole, a cambio dun pouco de comida os insectos levarán a cabo a polinización. Hoxe en día representan ao redor do 90% das plantas do mundo. Estas plantas e polinizadores evolucionaron xuntos, adaptando as plantas as flores (forma, cheiro, lonxitude…) e os insectos as partes do corpo (boca, espiritrompa…).

Ás veces a necesidade mutua é grande. Un grupo de investigadores da universidade pública suíza ETH de Zúric (Pashalidou, Lambert, Peybernes, Mescher e De Moraes) analizou o comportamento dun singular abellón e chegaron a unha sorprendente conclusión, así como a publicalo na coñecida revista Science: mentres o abellón constrúe a colonia estival, o pole necesita. Con todo, non todos os anos prodúcense os mesmos días de floración, o que pode provocar fame. Ante a escaseza de pole, as abellas danaron activamente as follas das plantas dunha maneira especial, o que provocou un florecimiento de 30 días antes. Danos similares realizados por investigadores non anticiparon o florecimiento. A conclusión é que os apícolas teñen un método especial para acelerar o florecimiento. Rizar a planta.

O que fan os fruteros con pódaa fano os abellóns, saiba desde fai millóns de anos.