As mulleres coidadoras inmigrantes sofren múltiples formas de explotación e vulneración de dereitos no ámbito laboral. Pero ademais, despois dun exceso de traballo, "sen tempo de xestión mínima, cando as xornadas interminables de 13 a 15 horas non son 24 horas, con falta de días libres de conciliación", tamén sofren marxinación e violencia no lugar de residencia. Para denuncialo saíron ante os medios de comunicación membros da Asociación Muller Migrada Feministas-Sociosanitarias (EMFS).
Na rolda de prensa celebrada este 3 de marzo anunciouse que "Tamén, como non podía ser doutra maneira, quedamos excluídos ao acceder á vivenda. Debido á dificultade de alugar habitacións ou pisos, unha vez obtidos os alugueres prohíbennos o empadroamento, a tiranía continúa coa falta de contrato, a venda do censo, a inestabilidade, a falta de intimidade, a inseguridade, etc. Todo iso deteriora a vida de moitos de nós, a muller migrada e racializada".
Ante a imposibilidade dunha "situación asfixiante", desde a rolda de prensa piden espazos "seguros" e "estimulantes". Para conseguilo, chamaron á solidariedade, e máis concretamente aos grupos feministas, contra o racismo, sindicatos, esquerdas, grupos de transformación social, partidos políticos, asociacións de veciños, mulleres e traballadores. Abriuse a posibilidade de participar na caixa de resistencia para axudarlles a facer fronte ás fianzas dos ingresos de aluguer, así como para facer fronte a outros gastos, e convocouse a contactar con eles en caso de ter piso ou casa.
Ante as necesidades laborais de moitos dos colectivos, chamaron a relacionarse con eles si necesítase un coidador: "Moitos de nós pedimos un contrato laboral para xestionar o arraigamento social".
En 2020 constituíuse a Asociación de Mulleres Migradas Feministas-Sociosanitarias (EMFS), que actualmente está integrada por unhas 250 mulleres. Algúns recentemente chegados a Euskal Herria, outros levan anos aquí, pero case todos sofren opresión e exclusión en materia de vivenda.
No ano 2021 ARGIA entrevistou á traballadora feminista María Juncay (Loja, Ecuador, 1970), portavoz de EMFS, na entrevista que dicía "As mulleres migradas e racistas estamos a fomentar cos nosos corpos un sistema de coidado que necesitase o público".
Etxeko langile diren eta zaintza lanetan aritzen diren emakumeentzako etxea abian jarri dute Berriozarren. Zortzi pertsonendako lekua duen pisua gaitu dute zaintzan diharduten langileak 6-12 hilabetez espazio duin eta seguru batean bizi daitezen. SOS Arrazakeria Nafarroak eta... [+]
Finalizou a lexislatura e o PNV-PSE non deu pasos para cambiar o modelo de custodia. O Lehendakari despídese cunha potente campaña "Cara a un pacto vasco polos coidados", denunciando "o uso político e a manipulación dos coidados".
O 1 de febreiro, na visita da representación... [+]
Participei en xullo na acampada de pequenas revolucións para reflexionar sobre o coidado. Ao redor da mesa sentámonos cinco mulleres: Laura e Shirley da Asociación de Empregados de Fogar e Coidado de Álava; Paula e Ainhoa do grupo “Vidas de todos no centro”; e Kukuso,... [+]
Urkullu reivindicou en moitas ocasións a colaboración público-privada que está no centro do sistema capitalista, pero sen ningunha intención de explicar en que consiste hoxe esa conexión. Cando o público é complementario e dependente, non pode oprimir os intereses do... [+]