Mulleres baserritarras reflexionando sobre a política agraria europea
- A principal política que define a produción de alimentos en Europa é a Política Agrícola Común (PAC) e o Pacto Verde Europeo está en marcha desde 2019, supostamente, para orientar a economía da Unión cara á sustentabilidade. Aínda que o marco europeo a miúdo vese un pouco afastado, ten unha influencia directa na situación dos agricultores próximos e nas dificultades que teñen no día a día. As baserritarras do movemento Etxaldeko Emakumeak reuníronse e elaboraron un documento para analizar estas políticas europeas e elaborar as súas reflexións e propostas desde a perspectiva das mulleres baserritarras. Todo o documento pódese ler na web do colectivo, pero a compañeira Maritxu Arroio deunos algunhas pinceladas.
Con que propósito elaborastes o documento sobre a PAC e o Pacto Verde?
A PAC é a política máis antiga de Europa orientada ao sector primario, que conta co maior orzamento, polo que ten unha gran influencia co modelo agrario que hoxe en día preside. Esta política e o Pacto Verde que se lanzou en 2019 é importante para nós analizar a importancia que ten o Pacto Verde na vida das mulleres baserritarras e en todo o sistema alimentario e reflexionar colectivamente sobre as súas posibilidades e limitacións.
No informe explícase a reforma de 2017. Cales son as posibilidades e os límites da reforma?
O principal cambio é que agora cada Estado ten a posibilidade de desenvolver o seu propio plan estratéxico. Dalgunha maneira, achega as decisións ao pobo e á terra, ao que vemos a potencialidade, pero, doutra banda, a repartición dos espazos de decisión pode chegar a perder a forza da política común, o risco de enfraquecemento da PAC. O outro cambio fundamental foi a introdución de “ecoesquemas”, que á hora de recibir as axudas, supón tamén vincular os criterios ambientais co diñeiro. Pode ser unha ferramenta interesante, pero como sempre nos atopamos coa agroindustria, que está a facer grandes investimentos para transformar grandes producións cara ao ecolóxico, pero sen cambiar o modelo en nada. En definitiva, esta reforma non altera as regras do mercado, polo que non resolve os verdadeiros problemas do sector primario.
E os Tratados Verdes?
Trátase do marco que se lanzou en 2019 co obxectivo de impulsar unha economía sostible en Europa relacionada co sector primario e a alimentación. É importante porque por primeira vez unha política europea ha tido en conta a preocupación polo clima, o ámbito social, a substitución xeneracional e a importancia da agroecología e os pequenos agricultores. Pero, claro, non cuestiona o modelo capitalista e patriarcal, nin se fai referencia ás mulleres campesiñas. En calquera caso, podería dar a oportunidade de crear e influír nun marco político propio no País Vasco.
Cales serían os seguintes pasos a dar para actuar?
A prioridade é estender o debate do movemento campesiño ao conxunto da sociedade, xa que de non ser así todo o peso ponse en mans dos agricultores. Por iso sacamos o documento para difundir ese debate. O Goberno Vasco debería abrir unha mesa para crear o seu propio plan estratéxico, para debater e pensar: como imos transitar dunha política agraria a unha política alimentaria?
Gipuzkoako hamaika txokotatik gerturatutako hamarka lagun elkartu ziren otsailaren 23an Amillubiko lehen auzo(p)lanera. Biolur elkarteak bultzatutako proiektu kolektiboa da Amillubi, agroekologian sakontzeko eta Gipuzkoako etorkizuneko elikadura erronkei heltzeko asmoz Zestoako... [+]
Emakume bakoitzaren errelatotik abiatuta, lurrari eta elikadurari buruzko jakituria kolektibizatu eta sukaldeko iruditegia irauli nahi ditu Ziminttere proiektuak, mahai baten bueltan, sukaldean bertan eta elikagaiak eskutan darabiltzaten bitartean.
