The Road to O dourado é unha película do ano 2000 da prestixiosa produtora Dreamworks. Ambientada na sanguenta conquista de terras mexicanas de hoxe, a obra vira ao redor da historia de dous “aventureiros españois” que se dirixen á policía no barco de Hernán Cortés que vai conquistar e saquear México.
A película está chea de clichés racistas e erros histórico-xeográficos. Hernán Cortés oculta ou mostra desde moi alto as barbaridades provocadas na conquista de México, e aínda que quere vender un “encontro tranquilo entre dous mundos”, trata de forma paternalista a súa relación cos indíxenas. Por exemplo, presentando indíxenas, bos e malos segundo a dicotomía e todos como atrezo para embelecer as aventuras dos homes brancos protagonistas europeos, especialmente as mulleres.
A película sobre Elkano, estreada en 2019, tamén trata sobre outra expedición armada relacionada co Imperio español. Repite a mesma visión eurocentrista da película sobre O Dourado. A través de Twitter mostraron tamén como se copiaron os personaxes principais.
all of their characters are a complete rip-off from camiño cara ao dourado. LMAO pic.twitter.com/BQvywD7fD8
— SNAC | SK (EMOJ0) (\
teagogh) Ember 6, 2019
Aínda que México e Filipinas están a miles de quilómetros de distancia, representáronse aos seus habitantes case da mesma maneira. Un indíxena malvado, cunha mirada de enfado e un nariz longo; un bo indíxena que se desenvolve cos conquistadores, riseiro e gordo; unha muller indíxena que se namora do seu protagonista, co corpo estereotipado da muller do século XXI; e o máis curioso, eles tamén, Tulio e Elkano, parecen clons.
Mulleres valentes e indolentes para nenos
Aínda que os cambios nos personaxes masculinos que copiaron son moi pequenos, o desenvolvemento da muller indíxena que se namora do seu protagonista branco europeo é moi significativo.
O director pasaitarra Anxo Alonso levou o corpo estereotipado das mulleres a proporcións imposibles. Ademais da habitual vestimenta “minimalista”, dos grandes nocellos dos beizos e da delgadez case anoréxica, o pescozo é agora tan longo como o rostro e o corte da cintura e a anchura do traseiro foron fisicamente imposibles polas produtoras Debulitoon e Barton Films.
Tendo en conta estas premisas, é máis grave que as dúas películas sexan creadas e pensadas para o público infantil.
Dous amigos ofreceron unha pequena actuación de rap na praza e musutruk, tras unha sinxela comida popular. Cunha canción acordáronnos de que un veciño, un mozo, faleceu recentemente. Había que recadar diñeiro para devolver o cadáver ao seu pobo natal. Ai, esa nai miña! o... [+]
Euskal Herriko kaleetan kolonialismoarekin eta esklabotzarekin lotura duten pertsonaien presentzia aztertu du ARGIAko kazetari Axier Lopezek Gure heroiak liburuan, nazioartean sinbolo horien inguruan dagoen eztabaida Euskal Herriratzearen garrantziak mugituta. Liburua ARGIAren... [+]
O exercicio inconsciente do día a día converteuse en tema durante a súa estancia en Euskal Herria. Non levo moitos días e xa me apertou a respiración varias veces... Estou como observadora tentando buscar e redescubrir o meu pobo. Si antes non quería ver cousas ou si... [+]